Ο ΤΑΦΟΣ ΤΗΣ ΜΗΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΗΣ ΣΤΟΝ ΒΟΛΟ;;;

Που; Στις συντεταγμένες Βόρειο Γεωγραφικό Πλάτος 39.22.50 Ανατολικό Γεωγραφικό Μήκος 22.57.50 στον περιφερειακό, στο Καζανάκι του Βόλου.

Μάλλον ήταν αρχές του 2004. Η αξίνα χτύπησε σε κάτι μεταλλικό, με το δεύτερο χτύπημα η αξίνα θρυμματίστηκε. Πήγε η μπουλντόζα, προσπάθησε να βγάλει το μεταλλικό εμπόδιο και η τσάπα της έσπασε. Μόλις είδαν το τεράστιο μεταλλικό μπαούλο με το άγνωστο μέταλλο και τις παμπάλαιες ΑρχαίοΕλληνικές επιγραφές ήρθαν οι πεζοναύτες. Έστησαν μια περίμετρο ακτίνας 200 μέτρων. Δεν πέρναγε κανείς. Λίγο μετά πλακώσανε τα μαύρα Αμερικάνικα μεγάλου κυβισμού τζιπ. Και φυσικά οι τύποι με τα μαύρα κοστούμια ! (Men in Black; χαχαχα μπορεί! Και φυσικά το απαραίτητο μαύρο αθόρυβο ελικόπτερο!!!) Αμέσως έφτασε μια τεράστια νταλίκα από κάποια ντόπια εταιρεία, όπου φορτώθηκε το κιβώτιο. Έφυγε προς άγνωστη κατεύθυνση με το ελικόπτερο από επάνω και τα μαύρα τζιπ από πίσω! (Στην Αρχαία Ελλάδα τιμωρούνταν με την ποινή του θανάτου όσοι έκαναν καταστροφές στα μνημεία της πόλης.)

Τι περιείχε το κουτί; Εδώ τα “πνεύματα” διαφωνούν. Άλλα “πνεύματα” μου λένε ότι ήταν ο τάφος της Μήδειας με τα παιδιά της και άλλα “πνεύματα” ότι ήταν Κένταυρος (όχι ο Κένταυρος – Λασέρτα της Αγριάς).

Εἴθ΄ ὤφελ΄ Ἀργοῦς μὴ διαπτάσθαι σκάφος Κόλχων ἐς αἶαν κυανέας Συμπληγάδας͵ μηδ΄ ἐννάπαισι Πηλίου πεσεῖν ποτε τμηθεῖσα πεύκη͵ μηδ΄ ἐρετμῶσαι χέρας ἀνδρῶν ἀρίστων. οἳ τὸ πάγχρυσον δέρας Πελίᾳ μετῆλθον. οὐ γὰρ ἂν δέσποιν΄ ἐμὴ Μήδεια πύργους γῆς ἔπλευσ’ Ἰωλκίας ἔρωτι θυμὸν ἐκπλαγεῖσ΄ Ἰάσονος ·οὐδ΄ ἂν κτανεῖν πείσασα Πελιάδας κόρας. (Προσέξτε τον πρώτο στίχο «διαπτάσθαι σκάφος», πουθενά πλοίο, πουθενά διαπλέω !!! Σκάφος και διαπτάσθαι!!!)

Έχουν γραφτεί και ειπωθεί, πάρα πολλά για την Αργοναυτική εκστρατεία και την Αργώ. Η Αργοναυτική Εκστρατεία δεν ήταν μύθος.

Αναδημοσίευση από την Ελευθεροτυπία, το άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στην www.miastala.com το 2010.

Χρυσό περιδέραιο που βρέθηκε σε αρχαίο τάφο στον Βόλο δείχνει ως τόπο προέλευσης του χρυσού την Κολχίδα. Έτσι, εξηγείται περίτρανα γιατί έγινε η Αργοναυτική Εκστρατεία και τι ακριβώς αντιπροσώπευε το Χρυσόμαλλο Δέρας, που απέσπασε ο Ιάσονας με τη βοήθεια της Μήδειας. Στο Μουσείο του Λούβρου εξετάστηκαν πρόσφατα τέσσερα δείγματα χρυσού που βρέθηκαν στη Γεωργίας σε σχέση με μερικές ψηφίδες από το αρχαίο περιδέραιο που βρέθηκε σε τάφο στο Καζανάκι Βόλου και διαπιστώθηκε κοινή προέλευση. Και τα δύο αντικείμενα, το ελληνικό και το γεωργιανό, φαίνεται πως έγιναν από αλλουβιακό χρυσό ενός ποταμού της Κολχίδος. Για επιβεβαίωση των αποτελεσμάτων αυτών θα επαναληφθούν οι εξετάσεις σε περισσότερα δείγματα. Αν η περαιτέρω έρευνα δείξει τα ίδια αποτελέσματα θα έχουμε μια καθαρή απόδειξη ότι οι Αργοναύτες γνώριζαν για τον χρυσό της Κολχίδος και ότι η Αργοναυτική Εκστρατεία δεν είναι απλώς ένας μύθος. Είναι ο αγώνας κατάκτησης της γνώσης μιας πλουτοπαραγωγικής μεθόδου που επηρέαζε από τότε τον κόσμο και το Χρυσόμαλλο Δέρας, η ανάπτυξη της τεχνογνωσίας περισυλλογής του χρυσού. Γι’ αυτό έκαναν το ταξίδι τους ως τη μακρινή Κολχίδα οι Αργοναύτες, όπως οι αρχαιολόγοι υπέθεταν πάντα. Ωστόσο, η εργαστηριακή εξέταση του χρυσού θα προσφέρει εκείνες τις αποδείξεις που χρειάζονται οι επιστήμονες για να βγάλουν ασφαλή συμπεράσματα. Αυτό ακριβώς επιθυμεί και η ανασκαφέας του τάφου του Βόλου Βασιλική Αδρύμη – Σισμάνη, διευθύντρια του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Θεσσαλικών Σπουδών.

Στα αρχικά στάδια της έρευνας στα εργαστήρια του Λούβρου είχε γίνει σαφές ότι ο χρυσός είναι ποταμίσιος. Ο χρυσός είχε μαζευτεί με τη μέθοδο του δέρματος των αιγοπροβάτων, πρακτική γνωστή στις προϊστορικές κοινωνίες. Στην περιοχή της Κασπίας Θάλασσας όπου τοποθετείται η Κολχίδα, πατρίδα της Μήδειας, υπάρχει ποταμίσιος χρυσός. Επίσης κοντά στον Βόλο έχουμε τον Γαλλικό ποταμό. Οπότε ο ποταμίσιος χρυσός θα μπορούσε να είναι και ελληνικός. Η έρευνα αυτή θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί από καιρό. Η καθυστέρησή της οφείλεται στους Γεωργιανούς που λόγω του πολέμου τους με τη Ρωσία έστειλαν μόλις προ ολίγων μηνών τα χρυσά αντικείμενα που τους είχαν ζητηθεί για τον συγκριτικό έλεγχο με τα ελληνικά. Τα ευρήματα του τάφου στο Καζανάκι του Βόλου (ανάμεσά τους και ένα χρυσό περιδέραιο με χίλιες ψηφίδες), χρονολογούνται από το τέλος του 15ου αι. π.Χ. μέχρι το τέλος του 14ο αι. π.Χ. σύμφωνα με τις ραδιοχρονολογήσεις του «Δημόκριτου». Το ενδιαφέρον είναι ότι την ίδια περίοδο οι αρχαιολόγοι υποστηρίζουν ότι οικοδομήθηκαν τα πρώτα ανακτορικά συγκροτήματα γύρω από τον μυχό του Παγασητικού κόλπου. Είναι δηλαδή μια περίοδος μεγάλης προόδου στην πρώιμη αυτή εποχή. Επίλεκτα μέλη του μυθικού βασιλείου της Ιωλκού ήταν οι επτά νεκροί (4 ενήλικοι και 3 παιδιά) του θολωτού μυκηναϊκού τάφου που βρέθηκε το 2004 στη θέση Καζανάκι του Δήμου Βόλου κατά το έργο διαμόρφωσης της παρακαμπτήριας οδού της πόλης. Ο τάφος ήταν ασύλητος και ανακαλύφθηκε ουσιαστικά από ένα σκαπτικό μηχάνημα το οποίο παρέσυρε το «κλειδί» στην κορυφή του θόλου. Μέσα βρέθηκαν 35 ακέραια αγγεία και χίλιες χάντρες από χρυσό και υαλόμαζα. Δείγμα χρυσού εστάλη στα εξειδικευμένα εργαστήρια του Μουσείου του Λούβρου στο Παρίσι για να διαπιστωθεί αν σχετίζεται με τον χρυσό της Κολχίδας κι επομένως με την Αργοναυτική Εκστρατεία. Απάντηση δεν έχει δοθεί ακόμη στην ΙΓ’ Εφορεία Αρχαιοτήτων και την ανασκαφέα του μνημείου Βασιλική Αδρύμη, που συνεχίζει τη μελέτη των ευρημάτων.

Κατολισθήσεις

Ο τάφος αποτελείται από κυκλικό θάλαμο (διαμέτρου 6,70 και ύψους 6,40 μ.) και δρόμο 8 μ. Από την αρχή είχε αποφασιστεί η διατήρηση και προστασία του, αλλά τον περασμένο Οκτώβριο του 2010 οι πλημμύρες της περιοχής προκάλεσαν σοβαρές ζημιές και κατολισθήσεις στο μέτωπο του μνημείου. Μια μεταλλική γέφυρα κι ένα στέγαστρο θα προστατεύουν τον μυκηναϊκό τάφο που βρέθηκε στα έργα της περιφερειακής οδού Βόλου. Σήμερα ο τάφος έχει υποστεί καθίζηση και ζημιές από τις πλημμύρες του περασμένου Οκτωβρίου του 2010. Επίσης μετατοπίστηκε μια τεράστια λίθινη πλάκα της εισόδου του τάφου. Ελήφθησαν προσωρινά μέτρα στερέωσης για να μην καταρρεύσει ολοσχερώς και προχθές δύο υπηρεσίες του ΥΠΠΟ (ΔΑΑΜ και ΔΙΠΚΑ), που είχαν διενεργήσει και αυτοψία, εισηγήθηκαν στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο την έγκριση μιας προμελέτης του ΥΠΕΧΩΔΕ για την κατασκευή μεταλλικής γέφυρας για τη διέλευση των οχημάτων πάνω από τον τάφο και ενός δίριχτου στεγάστρου για την προστασία του. Η έφορος της περιοχής ανέφερε ότι δεχόταν πολλές πιέσεις για την ολοκλήρωση του δρόμου και ζήτησε να επισπευσθούν οι διαδικασίες, ενώ το Συμβούλιο περιέλαβε στην απόφασή του να υποχρεωθεί το ΥΠΕΧΩΔΕ να λάβει μέτρα και για τη στερέωση του μνημείου. Στην περιοχή θα πρέπει να υπήρχε οργανωμένο αρχαίο νεκροταφείο γιατί ανακαλύφθηκαν βόρεια και ανατολικά του θολωτού τάφου κι άλλοι 5 τάφοι, ενώ το 1963 είχε ανασκαφεί συστάδα κιβωτιόσχημων τάφων γεωμετρικής εποχής. Ντόπιοι θυμούνται πως πάνω από τον θολωτό τάφο σχηματιζόταν μικρό λοφάκι, όπως συνήθως συμβαίνει σε τέτοιου είδους μυκηναϊκά ταφικά μνημεία. Από την έρευνα προέκυψε ότι η θύρα του τάφου έφερε ανέπαφη τη λίθινη φραγή της. Πάνω από τη θύρα σχηματίζεται ανακουφιστικό τρίγωνο επενδεδυμένο από κάτω με συμπαγή πλάκα. Σε μια λίθινη δοκό της εισόδου υπάρχουν χαραγμένα 7 σύμβολα Γραμμικής Β (4 μεγάλα και 3 μικρά), δηλωτικά του αριθμού των ταφέντων νεκρών. Διαπιστώθηκε ότι έχουν ενταφιαστεί 4 ενήλικοι και 3 παιδιά.

Ελέγχεται από το Λούβρο αν ο χρυσός από τα περιδέραια που βρέθηκαν στον τάφο έχει σχέση με τον χρυσό της Κολχίδας και την Αργοναυτική Εκστρατεία. Από την κεραμική και τις ραδιοχρονολογήσεις του «Δημόκριτου» προκύπτει ότι ο τάφος χρησιμοποιήθηκε από το τέλος του 15ου αι. π.κ.ε. μέχρι το τέλος του 14ου αι. π.κ.ε. Την περίοδο αυτή κτίζονταν τα πρώτα ανακτορικά συγκροτήματα γύρω από το μυχό του Παγασητικού κόλπου στα Παλιά και στο Διμήνι, με τα οποία συνδέονται όλοι οι μεγάλοι θολωτοί τάφοι που έχουν βρεθεί στην περιοχή. Έτσι, η κ. Αδρύμη εκτιμά πως «αν και ο θολωτός τάφος στο Καζανάκι δεν μπορεί να αποδοθεί με βεβαιότητα σε κανέναν από τους αρχαίους οικισμούς της περιοχής, καθώς απέχει περισσότερο από 2,5χλμ. από τα Παλιά και πολύ περισσότερο από το Διμήνι και τα Πευκάκια», θεωρείται όμως βέβαιο ότι «ανήκε κι αυτός στο μυθικό βασίλειο της Ιωλκού και οι νεκροί του αποτελούσαν εκλεκτά μέλη της κοινωνίας της Ιωλκού, όπως δείχνουν μερικά από τα κτερίσματα που συνόδευαν τους νεκρούς».)

Της Ν. ΚΟΝΤΡΑΡΟΥ-ΡΑΣΣΙΑ
http://www.terrapapers.com/?p=21138