Παραλήρημα αφέλειας Τσίπρα προς την Τουρκία

(στη… χαρούμενη φωτογραφία του Μαρτίου 2010, Τσίπρας, Τριγάζης, Δούρου, Δρίτσας, με Τουρκοκύπρια ποιήτρια..)

Εκτός τόπου και χρόνου, στερούμενο κάθε λογικής και σοβαρότητας, ήταν το μήνυμα – χαιρετισμός του Αλέξη Τσίπρα στην εκδήλωση «Ημέρες Ναζίμ Χικμέτ» που οργάνωσε ο Δήμος του Ντικιλί στην Τουρκία. Καλά, ένας εκεί μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει με στοιχειώδη ικανότητα ανάλυσης στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής και των διεθνών σχέσεων  να τον προφυλάξει από τέτοιες γκάφες; Το μήνυμα που μετέφερε ο ενασχολούμενος με τα της εξωτερικής πολιτικής, Πάνος Τριγάζης, έκανε λόγο για το ειρηνικό μέλλον των δυο χωρών (ΟΚ μέχρι εδώ και λίγη πολιτική ορθότητα δεν βλάπτει), αλλά κάποιοι εγκέφαλοι πρόσθεσαν και (περιγραφικά–περιφραστικά το αναφέρουμε) την ανάγκη για κοινούς αγώνες κατά του ιμπεριαλιστικού συστήματος και του μιλιταρισμού στη βάση του αμοιβαίου σεβασμού και του Διεθνούς Δικαίου… Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών και ο Νταβούτογλου προσωπικά πρέπει να έχουν ρίξει άφθονο γέλιο, αλλά να έφυγαν ταυτόχρονα εσπευσμένα για το πιο κοντινό τζαμί με σκοπό να προσευχηθούν στον Αλλάχ να φέρει τον Αλέξη στην εξουσία για να αρχίσει το πάρτι…

Είναι άκρως απογοητευτικό να διαβάζεις τέτοιας φαιδρότητας ανακοινώσεις από αρχηγό πολιτικού κόμματος και μάλιστα επίδοξο ηγέτη της χώρας. Αποδεικνύει μέγιστη άγνοια, απουσία σοβαρού στελεχειακού δυναμικού στον τομέα και έναν ηγέτη έρμαιο των ιδεοληψιών του… Αυτά αποδεικνύουν ότι τα… γλυκόλογα της Ρένας Δούρου για τους ισλαμιστές του Ερντογάν στις συνεντεύξεις της στις τουρκικές εφημερίδες δεν ήταν τυχαία, ούτε απλά οι προσωπικές πεποιθήσεις μιας εκπαιδευτικού που έμεινε ένα χρόνο στην Τουρκία και δηλώνει πλέον… Τουρκολόγος (!) φιλοδοξώντας να αποσπάσει και επιτελική θέση στις διεθνείς σχέσεις της χώρας σε περίπτωση κυβέρνησης υπό τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι βαθιά ριζωμένες κομματικές ιδεοληπτικές πεποιθήσεις.

Και για να πούμε και μια… καλή κουβέντα, προφανώς συμφωνούμε στο περίπου (θα εξηγήσουμε) με την αναφορά του Τσίπρα στο Κυπριακό: Ο Ναζίμ Χικμέτ «θα υποστήριζε την επανένωση της Κύπρου στη βάση της δίκαιης συνύπαρξης Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων χωρίς ξένα στρατεύματα και βάσεις». Λέμε «στο περίπου» διότι όπως προκύπτει από την αποκωδικοποίηση της αναφοράς αυτής, είναι μάλλον προφανές ότι ο Τσίπρας συμφωνεί με τους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς Χριστόφια για την ελλαδική και την τουρκική εμπλοκή, άρα τάσσεται υπέρ του «κυπριακού χαρακτήρα» της ταυτότητας του κράτους, κοινώς για ελληνικότητα μιας νήσου που είχε απλά μια μικρή μειονότητα Τουρκοκυπρίων πριν την έλευση του Αττίλα και των εποίκων από την Ανατολία, αδιαφορούμε εντελώς. Ας έβαζε τουλάχιστον κάτι από «εισβολή και κατοχή» βρε αδερφέ… Τόσο πολύ πειράζει πια!

http://www.defence-point.gr/news/?p=57256