ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ "ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΜΠΑΤΖΑΚΙΑ ΜΑΣ": Ανάληψη ευθύνης για την βόμβα στην TRASTOR.

Είμαστε μάρτυρες των ποιο ακραίων αντιφάσεων που γεννιούνται και πεθαίνουν σε αυτό τον σκατόκοσμο. Στην Συρία ενώ τα κομπιουτεράκια των μαθητευόμενων μάγων της οικονομικής στατιστικής μετράνε 23.000 νεκρούς, δισεκατομμύρια κόσμος παρακολουθεί αποβλακωμένος τους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου, η απόσταση μεταξύ της Ολυμπιακής και "πρακτικής" σκοποβολής στο πεδίο των επιχειρήσεων, ένα απλό πάτημα κουμπιού στο τηλεκοντρόλ. Μόνο να γινότανε... όλα αυτά τα ποτάμια από αίμα να γίνουν ορμητικός χείμαρος που θα πνίξει αθλητές και θεατές. Μόνο να γινότανε... Είτε μιλάμε για τους χιλιάδες άστεγους που "βρωμίζουν" την εικόνα της άθλιας πόλης, την ίδια στιγμή που οι πλούσιοι απολαμβάνουν τις πολυτελείς ανέσεις τους στους κήπους της Εκάλης και της Κηφισιάς. Κοινωνίες που παρ' όλες τις αντιφάσεις τους καταφέρνουν να αναπαράγουν την δυσωδία που εκπέμπουν, κατακερματίζοντας τους πάντες και τα πάντα, κατασκευάζοντας εκατοντάδες μικρόκοσμους.

Η εξουσία δεν είναι μια συμπαγής δομή αλλά ένα διάχυτο οικοδόμημα, βρίσκεται στις συστημικές δομές (οικονομικές, θεσμικές κλπ) και στις ανθρώπινες σχέσεις. Ο διαρκής κατακερματισμός αρχίζοντας από τον τεμαχισμό της κοινωνίας σε ανταγωνιστικά μεταξύ τους υποσύνολα, συνεχίζεται στην καθημερινή ζωή του ατόμου μέσα στον καπιταλιστικό κόσμο. Σε κάθε πτυχή της ζωής του, σε κάθε πεδίο έκφρασης του. Σε αυτό το σημείο το σύστημα ολοκληρώνει την "παντοδυναμία του", στο σημείο που υψώνει τα τείχη της απομόνωσης ακόμα και στις πιο ασήμαντες διεργασίες της καθημερινότητας. Στο σημείο που τα παραβάν της παραίτησης και της αδιαφορίας πέφτουν, και υψώνεται η σήψη τις πιο πούστικης ιδιοτέλειας, του πιο μικροπρεπή εγώ, η εξύψωση του παθητικού μηδενισμού. Πάρτι μου, Πάρτι μου, Πάρτι μου. Εγώ, εγώ, εγώ. Η πρακτική αποτύπωση της παραπάνω διαπίστωσης βρίσκεται είτε στην υλική απόκτηση ψευδαισθήσεων την εποχή της καπιταλιστικής ευημερίας (σπίτι, αμάξι, ραγδαία άνοδος της "μικροιδιοκτισίας"), είτε στην μετανάστευση για εργασία στο εξωτερικό σε συνθήκες οικονομικής κρίσης. Το ίδιο ακριβώς ιδεολόγημα του σύγχρονου τρόπου ζωής με τροποποιημένες μεταβλητές. Από την ψευδαίσθησεις της ιδιοκτησιακής επέλασης στην άτακτη φυγή.

"Όταν, στο τέλος της ζωής τους, οι περισσότεροι άνθρωποι κοιτάζουν προς τα πίσω, ανακαλύπτουν ότι έζησαν όλη τους τη ζωή εν αναμονή. Με έκπληξη θα συνειδητοποιήσουν ότι αυτό που άφησαν να τους διαφύγει χωρίς να το εκτιμήσουν και να το απολαύσουν, δεν ήταν άλλο από τη ζωή τους. Έτσι λοιπόν ο άνθρωπος, ξεγελασμένος από την ελπίδα, χορεύει προς την αγκαλιά του θανάτου." Αποτέλεσμα της έντασης που παρατηρείτε στην κοινωνική μηχανή είναι και η αυξανόμενη δυναμική των φασιστών. Ένα γεγονός που σε καμία περίπτωση δεν περνάει απαρατήρητο. Μιλάμε για μια γενικότερη στροφή της κοινωνίας και του κράτους προς ρατσιστικές/φασιστικές/εθνικιστικές κατευθύνσεις. Είτε μιλάμε για τα σώματα των οροθετικών γυναικών που ξεφτιλίστηκαν από την συνεργασία μπάτσων, KEEΛΠΝΟ, Μ.Μ.Ε., είτε για τα συνεχόμενα πογκρόμ εναντίον μεταναστών και τις δεκάδες δολοφονικές επιθέσεις εναντίον τους. "Νόμιμες" και "παράνομες" επιχειρήσεις γίνονται ένα υπό την ειρωνικά αλιγορική ονομασία Ξένιος Ζευς. Αποκορύφωμα της δημοκρατικής επιχείρησης ήταν η δολοφονία του Ιρανικού μετανάστη από τους μαχαιροβγάλτες της Χ.Α. Το συμπέρασμα λοιπόν είναι πως οι κινήσεις του κρατικού μηχανισμού εναντίον των μεταναστών αντανακλούν ένα ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΙΤΗΜΑ, δίπλα στο αίτημα της ασφάλειας προστίθεται το ρατσιστικό μίσος του κάθε σκατόψυχου ελληναρα.

Δίπλα στις κλούβες της αστυνομίας και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, βρίσκεται το μαχαίρι του θιγμένου ψευτο-εγωισμού του ελληνόψυχου μαλάκα που με την πρώτη ευκαιρία θα καρφωθεί στα πλευρά κάποιου τυχαίου μετανάστη εφαρμόζοντας την λογική της συλλογικής ευθύνης. Σε καμία περίπτωση δεν προβάλουμε αυτά τα γεγονότα από μια θυματοποιημένη οπτική, ούτε θα δηλώσουμε ποτέ αυτόκλητοι προστάτες του οποιοδήποτε (μακριά από μια ρητορική που αγιοποιεί όλους τους μετανάστες και τους μετατρέπει σε ένα ενιαίο σύνολο εμείς πιστεύουμε σε ανθρώπους, στάσεις, και επιλογές και βάση αυτών κρίνουμε και κρινόμαστε). Είμαστε σε πόλεμο με το σύστημα και οι φασίστες δεν είναι παρά ένα κομμάτι του που εμφανίζεται πάντα σε συγκεκριμένες ιστορικές εποχές με πολύ συγκεκριμένες στοχεύσεις και διακριτούς ρόλους. Για αυτό και η επίθεση στους φασίστες δεν πρέπει να εκληφθεί ως ένα χτύπημα προς την "αντιδημοκρατική" εκτροπή (με εκφράσεις όπως συμμορία ή επικλήσεις για να κηρυχθεί η Χ.Α παράνομη) αλλά μια επίθεση προς το σύνολο της δημοκρατίας και προφανώς και τους αριστερούς παπαρολόγους κάθε είδους, και τάσης που συναινούν σαν μωρές παρθένες και μετά συναντιούνται με τον σφαγέα των Παλαιστινίων Πέρες. Το πρόταγμα μας λοιπόν δεν θα μπορούσε παρά να είναι η ολομέτωπη σύγκρουση και με τους φασίστες όπως και με κάθε μέτωπο του εξουσιαστικού συμπλέγματος. Με τα δικά μας μαχαίρια να κεντάνε τα σώματα τους, τα όπλα μας να σημαδεύουν τα κεφάλια τους, τα γκαζάκια και τα εκρηκτικά μας να τοποθετούνται στα γραφεία τους και στα σπίτια τους. 

Ταξιδεύοντας νοητά στα μπουρδέλα των φυλακών που βρίσκονται αιχμάλωτα τα αδέρφια μας.

Το τελευταίο διάστημα στο εσωτερικό των ελληνικών φυλακών έχει ξεκινήσει ένας πολύ σημαντικός αγώνας από αναρχικούς αιχμαλώτους. Ένας αγώνας ο οποίος έχει ως κεντρικό άξονα την άρνηση σωματικού ελέγχου (δηλαδή την απόπειρα προσβολής της αξιοπρέπειας του κρατούμενου). Οι αναρχικοί αιχμάλωτοι που αρνούνται να υποστούν αυτή την προσβλητική διαδικασία σέρνονται στο σωματικό και ψυχικό βασανιστήριο της απομόνωσης με αποκορύφωμα την συμπλοκή στις φυλακές Δομοκού μεταξύ των ανθρωποφυλάκων και των συντρόφων Π. Αργυρού και Μ. Τσάκαλου μέλη της Ε.Ο Σ.Π.Φ και πιο πρόσφατα γεγονότα αυτά του αναρχικού Ράμι Συριανού (ο οποίος και κατάφερε την έξοδο του μετά από νικηφόρα απεργία πείνας), και της αναρχικής και μέλος της Ε.Ο.Σ.Π.Φ Όλγας Οικονομίδου. Και οι δύο τους πλήρωσαν την επιλογή ρήξης με το "σωφρονιστικό" αυτό μέτρο με δεκάδες μέρες στην απομόνωση. Τελευταίο περιστατικό αυτό του αναρχικού συντρόφου Σωκράτη Τζίφκα ο οποίος μετά την επιστροφή του από το νοσοκομείο στο οποίο είχε βρεθεί για λόγους υγείας αρνήθηκε τον σωματικό έλεγχο και βασανίστηκε για 10 μέρες στην απομόνωση από τα γουρούνια των φυλακών Διαβατών σε άθλιες συνθήκες. Έχει την σημασία του να αναφέρουμε πως στις ίδιες φυλακές είχε βασανιστεί και η συντρόφισσα μας Όλγα Οικονομίδου για 54 μέρες.

Σαν ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης προς τον αναρχικό Σωκράτη Τζίφκα, καθώς και σε όλους τους αναρχικούς αιχμαλώτους που έχουν βασανιστεί πρόσφατα στο καθεστώς της απομόνωσης τοποθετήσαμε το απόγευμα της Δευτέρας 13 Αυγούστου εμπρηστικό μηχανισμό στην εταιρεία TRASTOR (θυγατρική της Πειραιώς), στον 5ο όροφο κτιρίου στην οδό Δαβάκη 1 και Κηφισίας, μια εταιρεία που επενδύει ακίνητη περιουσία και συμμετέχει σε λοιπά οικονομικά αλισβερίσια (αγορές, επενδύσεις κλπ), εν' ολίγης μια εταιρία στόχο όπως και κάθε άλλη. Αλληλεγγύη στους επαναστάτες αιχμαλώτους των φυλακών. Δύναμη στους καταζητούμενους συντρόφους ανά τον κόσμο. Μια υψωμένη γροθιά στον Λουτσιάνο Τορτούγκα. Η τελευταία σου επιστολή άγγιξε την καρδιά μας. Συνεχίζουμε με λύσσα για τις καινούριες μάχες που έρχονται με τον εχθρό και τις αδύναμες πτυχές του εαυτού μας.

Πόλεμος στον πολιτισμό! Ζήτω η Αναρχία!

Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία - Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο. Μονάδα: "Φωτιά στα κάτεργα"

Υ.Γ. Και ίσως από τα ελάχιστα ευχάριστα γεγονότα αυτού του καλοκαιριού η θέα του ψόφιου βλάκα στην Πάρο. Η βλακεία του έφτασε σε τέτοια επίπεδα που θυσίασε την ζωή του για μερικά χιλιάρικα που μόλις είχαν ληστευτεί από μια ΤΡΑΠΕΖΑ! Αυτό είναι το μέλλον που περιμένει τους ρουφιάνους-πολίτες που φοράνε με βιασύνη την στολή του μπάτσου και παριστάνουν τον ήρωα.

ΣΧΟΛΙΟ "ΙΣΧΥΣ":  ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΟΠΤΙΚΗ ΠΟΥ ΣΠΑΝΙΩΣ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΥΝΑΦΙ ΤΟΥΣ, Η ΜΗ ΕΞΟΡΙΣΜΟΥ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ (ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ "ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ), ΑΛΛΑ Η ΚΑΤΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ, ΒΕΒΑΙΩΣ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΚΡΙΤΗΡΙΑ. ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙ'ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΑ ΤΑ ΨΩΜΙΑ ΤΟΥΣ... ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΘΑ ΤΟΥΣ ΦΑΝΕ...

ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΤΤΗ Η ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΣΧΟΛΙΑΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΚΗΡΥΞΗΣ, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΝ ΣΕ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΠΟΥΡΔΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΠΕΡΑΝΤΟΛΟΓΟΥΣΑΝ. ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΣΤΟ "ΙΣΧΥΣ" ΚΑΙ ΑΝΤΙΓΡΑΦΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΦΡΑΣΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝΑ ΥΨΩΜΕΝΟ Κ@Λ@ΔΑΧΤΥΛΟ ΣΤΟΥΣ "ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΜΠΑΤΖΑΚΙΑ ΜΑΣ". Η ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΣΑΣ ΑΓΓΙΞΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ ΒΡΕΘΕΙ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΟΙ ΣΦΑΙΡΕΣ ΜΑΣ ΘΑ ΑΓΓΙΞΟΥΝ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΑΣ.

ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΑΝΑΛΗΨΕΙΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ, ΑΛΛΗΣ ΚΑΤΑ ΔΗΛΩΣΗΣ ΤΟΥΣ ΟΜΑΔΟΣ..: Αποκλίνουσες συμπεριφορές για τη διάδοση του επαναστατικού τερορισμού - Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο