Οι επιστήμονες για πρώτη φορά απόκτησαν την πειστική απόδειξη της ύπαρξης μιας «γέφυρας» αποτελούμενης από την σκοτεινή ύλη μεταξύ δύο γαλαξιών. Αυτή η δεσμίδα μπορεί να είναι μέρος ενός γιγαντιαίου δικτύου από σκοτεινή ύλη, η οποία σύμφωνα με πολλούς επιστήμονες, αποτελεί τον «σκελετό» του Σύμπαντος, ο οποίος φέρει πάνω του την κανονική ορατή ύλη – τα αστέρια και τους γαλαξίες. Για το φαινόμενο της σκοτεινής ύλης οι επιστήμονες άρχισαν να μιλούν εδώ και δεκάδες χρόνια πριν, εφιστώντας την προσοχή στην περιστροφή των γαλαξιών. Με την απομάκρυνση από το κέντρο τους οι ταχύτητες των αστέρων δεν μειώνονται, όπως στους πλανήτες του Ηλιακού συστήματος. Αυτό μπορεί να εξηγείται μόνο με την ύπαρξη μιας μεγάλης κρυμμένης μάζας, η οποία έχει εξαπλωθεί σε όλο το επίπεδο του γαλαξία.
Μιλά ο αστροφυσικός του Αστρονομικού ινστιτούτου Στένμπεργκ του MGU Βλαντίμιρ Σουρντίν: Εκτός από την κανονική ύλη υπάρχει ακόμη κάτι, που έχει την ιδιότητα της βαρύτητας. Την νιώθουμε από την έλξη που ασκεί στα αστέρια και στους πλανήτες, όμως δεν την βλέπουμε. Γι’ αυτό την έχουν ονομάσει «σκοτεινή». Δεν εκπέμπει φως, και δεν εκδηλώνει την παρουσία της με τίποτα εκτός της βαρύτητας. Η ύλη αυτή είναι πολύ περισσότερη από την κανονική. Αυτή είναι που στην αρχική περίοδο ανάπτυξης του Σύμπαντος σχημάτισε την δομή του, πάνω στην οποία τοποθετήθηκαν όπως οι χάνδρες στο νήμα τα αστέρια και οι γαλαξίες. Όμως ήταν αδύνατο να αποδειχθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, πως αυτή η ύλη διαπερνά όλο το Σύμπαν.Οι συστάδες μάζας της σκοτεινής ύλης συμπεριφέρονται σαν τους φακούς – με την έλξη τους εκτρέπουν τα σωματίδια του φωτός, τα οποία τα διαπερνούν κατευθυνόμενα από μακρινά αντικείμενα, γι’ αυτό ο γήινος παρατηρητής βλέπει μια παραμορφωμένη εικόνα. Αυτό το φαινόμενο οι επιστήμονες το ονόμασαν «βαρυτικό εστιασμό». Αυτό το φαινόμενο επέτρεψε να ανακαλυφθεί η λεπτή «γέφυρα» από σκοτεινή ύλη.
Ο Jörg Dietrich από το Μόναχο, εξέτασε το χώρο μεταξύ των δύο γαλαξιακών σμηνών στον αστερισμό του Κήτους σε απόσταση 2,7 δισεκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη. Το ενδιάμεσο αλλοίωσε την εικόνα 40 χιλιάδων γαλαξιών, εβρισκόμενων στο πίσω μέρος. Βάσει του βαθμού αλλοίωσης υπολόγισαν την μάζα όλου του ενδιάμεσου. Τα αστέρια, το διαγαλαξιακό αέριο και σκόνη αποτέλεσαν λιγότερο από 19%. Συνεπώς, το 81% - είναι η σκοτεινή ύλη: δεν υπάρχει τίποτε άλλο που θα εξηγούσε μια τόσο μεγάλη απόκλιση των ακτινών φωτός. Επίσης τους επιστήμονες τους βοήθησε η τοποθεσία των γαλαξιακών σμηνών. Η «γέφυρα» βρίσκεται γυρισμένη παράλληλα με την οπτική γωνία του γήινου παρατηρητή, και λόγο αυτού η διάθλαση του φωτός έχει αυξηθεί κατά πολύ. Σύμφωνα με τον συνομιλητή της «Φωνής της Ρωσίας», η ανακάλυψη επιβεβαιώνει το καθιερωμένο κοσμολογικό μοντέλο – μια κοινή άποψη για την ανάπτυξη του Σύμπαντος, στην οποία μεγάλο ρόλο παίζει η σκοτεινή ύλη. Επίσης έχει ληφθεί μια αξιόπιστη απόδειξη της ύπαρξης αυτής της ύλης.
http://greek.ruvr.ru/2012_07_09/80797194/
Μιλά ο αστροφυσικός του Αστρονομικού ινστιτούτου Στένμπεργκ του MGU Βλαντίμιρ Σουρντίν: Εκτός από την κανονική ύλη υπάρχει ακόμη κάτι, που έχει την ιδιότητα της βαρύτητας. Την νιώθουμε από την έλξη που ασκεί στα αστέρια και στους πλανήτες, όμως δεν την βλέπουμε. Γι’ αυτό την έχουν ονομάσει «σκοτεινή». Δεν εκπέμπει φως, και δεν εκδηλώνει την παρουσία της με τίποτα εκτός της βαρύτητας. Η ύλη αυτή είναι πολύ περισσότερη από την κανονική. Αυτή είναι που στην αρχική περίοδο ανάπτυξης του Σύμπαντος σχημάτισε την δομή του, πάνω στην οποία τοποθετήθηκαν όπως οι χάνδρες στο νήμα τα αστέρια και οι γαλαξίες. Όμως ήταν αδύνατο να αποδειχθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, πως αυτή η ύλη διαπερνά όλο το Σύμπαν.Οι συστάδες μάζας της σκοτεινής ύλης συμπεριφέρονται σαν τους φακούς – με την έλξη τους εκτρέπουν τα σωματίδια του φωτός, τα οποία τα διαπερνούν κατευθυνόμενα από μακρινά αντικείμενα, γι’ αυτό ο γήινος παρατηρητής βλέπει μια παραμορφωμένη εικόνα. Αυτό το φαινόμενο οι επιστήμονες το ονόμασαν «βαρυτικό εστιασμό». Αυτό το φαινόμενο επέτρεψε να ανακαλυφθεί η λεπτή «γέφυρα» από σκοτεινή ύλη.
Ο Jörg Dietrich από το Μόναχο, εξέτασε το χώρο μεταξύ των δύο γαλαξιακών σμηνών στον αστερισμό του Κήτους σε απόσταση 2,7 δισεκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη. Το ενδιάμεσο αλλοίωσε την εικόνα 40 χιλιάδων γαλαξιών, εβρισκόμενων στο πίσω μέρος. Βάσει του βαθμού αλλοίωσης υπολόγισαν την μάζα όλου του ενδιάμεσου. Τα αστέρια, το διαγαλαξιακό αέριο και σκόνη αποτέλεσαν λιγότερο από 19%. Συνεπώς, το 81% - είναι η σκοτεινή ύλη: δεν υπάρχει τίποτε άλλο που θα εξηγούσε μια τόσο μεγάλη απόκλιση των ακτινών φωτός. Επίσης τους επιστήμονες τους βοήθησε η τοποθεσία των γαλαξιακών σμηνών. Η «γέφυρα» βρίσκεται γυρισμένη παράλληλα με την οπτική γωνία του γήινου παρατηρητή, και λόγο αυτού η διάθλαση του φωτός έχει αυξηθεί κατά πολύ. Σύμφωνα με τον συνομιλητή της «Φωνής της Ρωσίας», η ανακάλυψη επιβεβαιώνει το καθιερωμένο κοσμολογικό μοντέλο – μια κοινή άποψη για την ανάπτυξη του Σύμπαντος, στην οποία μεγάλο ρόλο παίζει η σκοτεινή ύλη. Επίσης έχει ληφθεί μια αξιόπιστη απόδειξη της ύπαρξης αυτής της ύλης.
http://greek.ruvr.ru/2012_07_09/80797194/
No comments :
Post a Comment