«Ζωή» πριν «φύγω» θέλω να σε «δω»...και «θα σε δω»...

Γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος

«..Δεν πάει άλλο...έτσι απλά....Σκέφτομαι διαρκώς να «τελειώσω» εδώ... και μετά το μετανοιώνω... ντρέπομαι.... Αφού φτιάξω το «γράμμα», μετά το σκίζω... μέχρι που κάποια στιγμή θα γίνει έτσι, «ξαφνικά»... χωρίς γράμμα...απλά θα γίνει σε μια στιγμή έντασης...απόγνωσης»....

- Τι είναι αυτό ρε Κώνειε; "Έφυγες με ανάποδα"; πας κι εσύ;
- Χαιρετισμούς στον Καρυωτάκη βρεεεε...
- Ρε Κώνειε, πλάκα μας κάνεις;
- Που να δείτε και τα υπόλοιπα...
- Νάτο, πλάκα μας κάνει ο Κώνειος..
- Είπα κι εγώ θα μας απαλλάξει από την παρουσία του... κι αν πάρει και κανένα τομάρι μαζί του, καλύτερα ακόμη.

- Που τα βρήκες ρε; Πάλι στα dark rooms βολτάριζες;
- Σκάστε ρε..υπάρχει κι άλλο...δείτε:

«...Χτες βράδυ έφαγα την τελευταία κονσέρβα...το ρεύμα κομμένο. Περιμένω όπου νά’ ναι να μου κόψουν και το νερό. Δεν αντέχω άλλο...θα δώσω τέρμα με τον μόνο αξιοπρεπή τρόπο που μου απομένει... θα πηδήξω από την Ακρόπολη... μπας και φιλοτιμηθεί κανείς και σωθεί κανένας άλλος...»...

- Παιδιά δεν είναι αστεία αυτά... μην τα διακωμωδείτε...
- Άσε ρε κοπελιά... εδώ μιλάμε για... loosers

- Όχι... δεν είναι loosers... άνθρωποι κατεστραμμένοι είναι... κάλλιστα αύριο θα μπορούσες να είσαι εσύ στη θέση τους...
- Δε σφάξανε... την αγαπάω τη ζωούλα μου.... προτιμώ να «θηλιάσω» κανέναν άλλον...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ "ΓΕΡΑΚΙ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ"