Με τα όρια της σχιζοφρένειας φλέρταρε επικίνδυνα η ομιλία του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη του Περάματος, όπου ενώπιον εργαζομένων του τομέα ανέπτυξε τα σχέδια του κόμματός του για την αναζωογόνηση – υποτίθεται – ενός κλάδου από τον οποίο εξαρτώνται, άμεσα ή έμμεσα, περίπου 10.000 οικογένειες…
Η ομιλία ξεκίνησε… διαπιστωτικά: «Αυτό που συμβαίνει στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, αυτό που συμβαίνει στο Πέραμα και την ευρύτερη περιοχή είναι η εγκατάλειψη, η ανεργία. 90% ανεργία. Η εικόνα που βλέπει κανείς στη Ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη είναι μια εικόνα διάλυσης. Είναι μια νεκρή ζώνη, είναι ένα κουφάρι». Για να ξεκινήσει αμέσως μετά ο… φιλιππικός: «Και κουφάρι το κατάντησαν οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων που είχαν έγνοια μονάχα για να εξυπηρετούν τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, την τραπεζοκρατία, το εφοπλιστικό κεφάλαιο που έχει 58 διαφορετικές φοροαπαλλαγές, αλλά δεν έχει τη στοιχειώδη πατριωτική συνείδηση, όταν η χώρα περνάει μια τέτοια μεγάλα κρίση, στοιχειωδώς αν όχι να χάσει κάποιες από τις φοροαπαλλαγές, τουλάχιστον να φέρει κάποια από τα πλοία που επισκευάζει στα Ναυπηγεία της χώρας μας».
Κρατάμε την επίθεση που εξαπέλυσε στον εφοπλιστικό κόσμο της χώρας, κατακεραυνώνοντας τις «58 διαφορετικές φοροαπαλλαγές», ενώ τους κατηγόρησε και για έλλειψη «πατριωτικής συνείδησης», επειδή δεν φέρνουν τα πλοία τους, μερικά έστω, να τα επισκευάζουν στα ελληνικά ναυπηγεία. Για πες μας ρε Αλέξη Τσίπρα που για να μιλάς έτσι πάει να πει ότι έχεις ιδρώσει πολύ στη ζωή σου και είσαι… ψημένος και στη δουλειά, υποψήφιε σωτήρα του έθνους:
Όταν οι συνδικαλισταράδες της Αριστεράς συμπεριφερόμενοι ως «προστάτες» (κατάλαβες τι εννοούμε…) των εργαζομένων και του κλάδου συνολικά σταματούσαν τις επισκευές των πλοίων των εφοπλιστών που τότε φαίνεται ότι είχαν «πατριωτική συνείδηση» με τη δική σου λογική, τα πλοία δεν παραδίδονταν ποτέ στην ώρα τους και οι πατριώτες πλήρωναν εκατομμύρια για να κάνουν κάποιοι ρεμπεσκέδες επαναστατική γυμναστική, ήταν καλά; Διότι θα πρέπει να είναι πολύ… ξέρεις αυτή την ελληνική λέξη από «μ» με τα εφτά γράμματα… να πληρώνουν κερατιάτικα, για να μην τους κατηγορήσουν οι ανεπάγγελτοι επαγγελματίες της πολιτικής που είναι πολύ… large απέναντι σε Σκοπιανούς και Τούρκους, για έλλειψη πατριωτισμού.
Πάμε και στη λύση που σκέφτηκαν τα φωτεινά μυαλά του ΣΥΡΙΖΑ την οποία όλοι εμείς οι ηλίθιοι που δουλεύουμε νυχθημερόν – όχι τον κόσμο, το διευκρινίζουμε μη μας περάσει ο Αλέξης και για… συναδέλφους – δεν τη σκεφτήκαμε: «…ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ανασυγκρότησης, ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ανόρθωσης του ναυπηγοεπισκευαστικού κλάδου και ιδιαίτερα της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης του Περάματος. Ένα σχέδιο που θα βασίζεται καταρχήν στη δημιουργία ενός ενιαίου φορέα, που θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο το δημόσιο».
Ρε πως και δεν το σκεφτήκαμε! Έχει δίκιο το παλικάρι! Αφού όπου έβαλε τα χέρια του το δημόσιο τα πήγε τόσο καλά, εκεί είναι η λύση! Ενιαίο Φορέα –τον έχουν προτείνει άλλοι πολύ πριν από αυτόν, όχι όμως από το δημόσιο για να μην τον κλαίμε σε ένα-δυο χρόνια– θα φτιάξει το παιδί και θα δώσει δουλειά στον κόσμο. Πως; Τι ερώτηση είναι αυτή; Προφανώς με ναυπηγήσεις. Να φανταστούμε για το Πολεμικό Ναυτικό; Μπα, αποκλείεται, αφού λέει ότι δεν θα του φτιάξει τα υποβρύχια παρότι υπάρχει σύμβαση υπογεγραμμένη οπότε ότι και να λέει και θα τα χρυσοπληρώσει και δεν θα τα δώσει στους ναυάρχους μπας και γλιτώσουμε τίποτα περιπέτειες…
Κι αν δεν συνεργαστείς με εταιρίες του εξωτερικού τι ακριβώς ναυπηγήσεις θα κάνεις Αλέξη μου; Μπορεί να μην φταις εσύ, προφανώς, αφού άλλα «καμάρια» έπαιρναν τις αποφάσεις, δεν έχεις όμως αντιληφθεί ότι δεκαετίες τώρα και μετά από ναυπηγικά προγράμματα δισεκατομμυρίων τα ναυπηγεία μας κολλάνε μόνο λαμαρίνες; Και επαναλαμβάνουμε, διότι ειλικρινά θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, αν και πολύ μας έχει εκνευρίσει ο ημιμαθής νεαρός σωτήρας που αποφάσισε να μας κυβερνήσει και να μας σώσει, άλλοι ευθύνονται που η χώρα δεν διαθέτει τεχνογνωσία μετά από τόσα δισεκατομμύρια ευρώ που έχουν δαπανηθεί. Εάν όμως δεν το αντιλαμβάνεσαι αυτό, συγνώμη, αλλά είσαι εξ ορισμού ακατάλληλος να βρεις λύση στο αδιέξοδο. Το σημαντικό στα πλοία δεν είναι οι λαμαρίνες, αλλά τα συστήματα που φέρουν. Το ίδιο ισχύει και για τα πολεμικά και για τα υπόλοιπα…
Λίγο αργότερα ο Αλέξης δήλωνε ότι στόχος του είναι εθνικοποιήσει σταδιακά τους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας διότι δεν υπάρχουν λεφτά! Τότε γιατί τάζεις λαγούς και πετραχήλια στον κόσμο ότι θα τους δώσεις πίσω όσα τους πήραν… οι κακοί οι άλλοι; Και αντί να ψάξει να δει πως θα φέρει λεφτά στη χώρα, π.χ. από τους εφοπλιστές και τα 4.000 και πλέον ελληνόκτητα πλοία που δεν περνούν ούτε για… βόλτα έξω από τα ναυπηγεία, αναζητώντας το γιατί συμβαίνει αυτό, εξαπολύει επίθεση εναντίον τους και λέει ότι θα αντιμετωπίσει το πρόβλημα… με κήρυγμα!
«…Θα προχωρήσουμε σε μια προσπάθεια να σταματήσει κι αυτή η ασυδοσία που υπάρχει στις σχέσεις του κράτους, της πολιτείας με τον εφοπλιστικό κόσμο. Θα ζητήσουμε από τον εφοπλιστικό κόσμο που σήμερα αποτελεί μια σημαντική βιομηχανία που δεν αφήνει όμως έσοδα στη χώρα, να συνειδητοποιήσει ότι όταν η πατρίδα μας βρίσκεται σ’ αυτή την κρίση, όταν ο λαός μας στενάζει, δεν μπορεί αυτοί να σφυρίζουν κλέφτικα και να μην έρχονται εδώ να κάνουν επενδύσεις, να μην έρχονται εδώ να στηρίξουν στοιχειωδώς τις δυνατότητες της παραγωγικής βάσης». Τώρα τις θέλει τις επενδύσεις και τι κάνει για να τις προσελκύσει; Υπόσχεται ότι την κρίση θα την πληρώσει το… μεγάλο κεφάλαιο, δηλαδή θα τους τσακίσει στη φορολογία! Μιλάμε για Αϊνστάιν της πολιτικής.
Επειδή τα λόγια τα έχουμε ξανακούσει και εάν είχε δουλέψει σκληρά μια-δυο δεκαετίες πριν ζητήσει να μας σώσει θα είχε καταλάβει ότι κάτι τέτοια τα ακούν και γελούν. Διότι αν δεν καταλαβαίνεις ότι θα πρέπει να είναι ηλίθιος ένας εφοπλιστής να πληρώσει διπλάσια τιμή ή και παραπάνω για να κάνει τη δουλειά του, ενώ ο κομματικός σου στρατός (ή αυτός της Αλέκας) να μην αφήνει να τελειώσει αυτή η δουλειά εγκαίρως και οι ρήτρες να τρέχουν και να πληρώνουν τα κορόιδα, τότε ότι και να πεις, το μόνο που θα πετύχεις είναι να φύγουν οριστικά και τα τελευταία καραβάκια που έρχονται, ενώ όπως ξέρεις η σημαία για να αλλάξει δεν θέλει και πολλές διατυπώσεις. Αυτοί είναι κανόνες, είναι διεθνείς και σκασίλα τους αν εσύ Αλέξη συμφωνείς ή διαφωνείς:
«Θα τους ζητήσουμε λοιπόν να αποδείξουν ότι την ελληνική σημαία στα πλοία τους δεν την έχουν μονάχα για καιροσκοπικούς λόγους. Την έχουν γιατί πραγματικά θέλουν να στηρίξουν τη χώρα, την πατρίδα σε μια στιγμή που η οικονομία βουλιάζει. Αν δεν το θέλουν, δεν αξίζουν να έχουν την ελληνική σημαία στα πλοία τους. Όποιος σηκώνει την ελληνική σημαία, πρέπει να στηρίζει την πατρίδα του. Και η πατρίδα μας είναι οι άνθρωποι που ζουν σ’ αυτή την πατρίδα. Δεν σώζουμε την πατρίδα διαλύοντας τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, τους εργαζόμενους, το λαό που ζει μέσα στην εξαθλίωση».
Ξέρετε πως σχολιάζουν αυτά τα κούφια λόγια στην Ελλάδα; «Τρίχες κατσαρές» τα λένε και όποιος είναι τόσο μειωμένης αντίληψης ώστε να πιστέψει ότι θα βρει δουλειά ή θα σώσει αυτή που έχει στον τομέα με τέτοιες διακηρύξεις, βάζουμε και στοίχημα είτε ότι δουλειά δεν υπάρχει περίπτωση να βρει, ενώ αν έχει, δεν θα την έχει για πολύ. Δικό του πρόβλημα βέβαια. Οι πράξεις και οι παραλήψεις έχουν συνέπειες. Θα το αντιληφθούμε σύντομα αυτό. Κι όταν λες το αυτονόητο σου ανταπαντούν ότι… τρομοκρατείς. Τα ίδια έκανε και ο μακαρίτης ο Ανδρέας Παπανδρέου. Πόσοι βρήκαν δουλειά από τότε; Τέτοιους λεονταρισμούς εναντίον των εφοπλιστών, πανομοιότυπους, είχε χρησιμοποιήσει λοιπόν και ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1980, λίγο πριν έρθει στα πράγματα. Με το που έγινε κυβέρνηση, άλλα πλοία εγκατέλειπαν την ελληνική σημαία, άλλα πλοία αγκυροβολούσαν και δεν ξανασάλπαραν. Χιλιάδες ήταν οι άνεργοι ναυτικοί και οι ναυτεργάτες. Γιγαντιαίες οι πορείες από τον Πειραιά στο Σύνταγμα.
Η ομιλία ξεκίνησε… διαπιστωτικά: «Αυτό που συμβαίνει στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, αυτό που συμβαίνει στο Πέραμα και την ευρύτερη περιοχή είναι η εγκατάλειψη, η ανεργία. 90% ανεργία. Η εικόνα που βλέπει κανείς στη Ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη είναι μια εικόνα διάλυσης. Είναι μια νεκρή ζώνη, είναι ένα κουφάρι». Για να ξεκινήσει αμέσως μετά ο… φιλιππικός: «Και κουφάρι το κατάντησαν οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων που είχαν έγνοια μονάχα για να εξυπηρετούν τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, την τραπεζοκρατία, το εφοπλιστικό κεφάλαιο που έχει 58 διαφορετικές φοροαπαλλαγές, αλλά δεν έχει τη στοιχειώδη πατριωτική συνείδηση, όταν η χώρα περνάει μια τέτοια μεγάλα κρίση, στοιχειωδώς αν όχι να χάσει κάποιες από τις φοροαπαλλαγές, τουλάχιστον να φέρει κάποια από τα πλοία που επισκευάζει στα Ναυπηγεία της χώρας μας».
Κρατάμε την επίθεση που εξαπέλυσε στον εφοπλιστικό κόσμο της χώρας, κατακεραυνώνοντας τις «58 διαφορετικές φοροαπαλλαγές», ενώ τους κατηγόρησε και για έλλειψη «πατριωτικής συνείδησης», επειδή δεν φέρνουν τα πλοία τους, μερικά έστω, να τα επισκευάζουν στα ελληνικά ναυπηγεία. Για πες μας ρε Αλέξη Τσίπρα που για να μιλάς έτσι πάει να πει ότι έχεις ιδρώσει πολύ στη ζωή σου και είσαι… ψημένος και στη δουλειά, υποψήφιε σωτήρα του έθνους:
Όταν οι συνδικαλισταράδες της Αριστεράς συμπεριφερόμενοι ως «προστάτες» (κατάλαβες τι εννοούμε…) των εργαζομένων και του κλάδου συνολικά σταματούσαν τις επισκευές των πλοίων των εφοπλιστών που τότε φαίνεται ότι είχαν «πατριωτική συνείδηση» με τη δική σου λογική, τα πλοία δεν παραδίδονταν ποτέ στην ώρα τους και οι πατριώτες πλήρωναν εκατομμύρια για να κάνουν κάποιοι ρεμπεσκέδες επαναστατική γυμναστική, ήταν καλά; Διότι θα πρέπει να είναι πολύ… ξέρεις αυτή την ελληνική λέξη από «μ» με τα εφτά γράμματα… να πληρώνουν κερατιάτικα, για να μην τους κατηγορήσουν οι ανεπάγγελτοι επαγγελματίες της πολιτικής που είναι πολύ… large απέναντι σε Σκοπιανούς και Τούρκους, για έλλειψη πατριωτισμού.
Πάμε και στη λύση που σκέφτηκαν τα φωτεινά μυαλά του ΣΥΡΙΖΑ την οποία όλοι εμείς οι ηλίθιοι που δουλεύουμε νυχθημερόν – όχι τον κόσμο, το διευκρινίζουμε μη μας περάσει ο Αλέξης και για… συναδέλφους – δεν τη σκεφτήκαμε: «…ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ανασυγκρότησης, ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ανόρθωσης του ναυπηγοεπισκευαστικού κλάδου και ιδιαίτερα της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης του Περάματος. Ένα σχέδιο που θα βασίζεται καταρχήν στη δημιουργία ενός ενιαίου φορέα, που θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο το δημόσιο».
Ρε πως και δεν το σκεφτήκαμε! Έχει δίκιο το παλικάρι! Αφού όπου έβαλε τα χέρια του το δημόσιο τα πήγε τόσο καλά, εκεί είναι η λύση! Ενιαίο Φορέα –τον έχουν προτείνει άλλοι πολύ πριν από αυτόν, όχι όμως από το δημόσιο για να μην τον κλαίμε σε ένα-δυο χρόνια– θα φτιάξει το παιδί και θα δώσει δουλειά στον κόσμο. Πως; Τι ερώτηση είναι αυτή; Προφανώς με ναυπηγήσεις. Να φανταστούμε για το Πολεμικό Ναυτικό; Μπα, αποκλείεται, αφού λέει ότι δεν θα του φτιάξει τα υποβρύχια παρότι υπάρχει σύμβαση υπογεγραμμένη οπότε ότι και να λέει και θα τα χρυσοπληρώσει και δεν θα τα δώσει στους ναυάρχους μπας και γλιτώσουμε τίποτα περιπέτειες…
Κι αν δεν συνεργαστείς με εταιρίες του εξωτερικού τι ακριβώς ναυπηγήσεις θα κάνεις Αλέξη μου; Μπορεί να μην φταις εσύ, προφανώς, αφού άλλα «καμάρια» έπαιρναν τις αποφάσεις, δεν έχεις όμως αντιληφθεί ότι δεκαετίες τώρα και μετά από ναυπηγικά προγράμματα δισεκατομμυρίων τα ναυπηγεία μας κολλάνε μόνο λαμαρίνες; Και επαναλαμβάνουμε, διότι ειλικρινά θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, αν και πολύ μας έχει εκνευρίσει ο ημιμαθής νεαρός σωτήρας που αποφάσισε να μας κυβερνήσει και να μας σώσει, άλλοι ευθύνονται που η χώρα δεν διαθέτει τεχνογνωσία μετά από τόσα δισεκατομμύρια ευρώ που έχουν δαπανηθεί. Εάν όμως δεν το αντιλαμβάνεσαι αυτό, συγνώμη, αλλά είσαι εξ ορισμού ακατάλληλος να βρεις λύση στο αδιέξοδο. Το σημαντικό στα πλοία δεν είναι οι λαμαρίνες, αλλά τα συστήματα που φέρουν. Το ίδιο ισχύει και για τα πολεμικά και για τα υπόλοιπα…
Λίγο αργότερα ο Αλέξης δήλωνε ότι στόχος του είναι εθνικοποιήσει σταδιακά τους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας διότι δεν υπάρχουν λεφτά! Τότε γιατί τάζεις λαγούς και πετραχήλια στον κόσμο ότι θα τους δώσεις πίσω όσα τους πήραν… οι κακοί οι άλλοι; Και αντί να ψάξει να δει πως θα φέρει λεφτά στη χώρα, π.χ. από τους εφοπλιστές και τα 4.000 και πλέον ελληνόκτητα πλοία που δεν περνούν ούτε για… βόλτα έξω από τα ναυπηγεία, αναζητώντας το γιατί συμβαίνει αυτό, εξαπολύει επίθεση εναντίον τους και λέει ότι θα αντιμετωπίσει το πρόβλημα… με κήρυγμα!
«…Θα προχωρήσουμε σε μια προσπάθεια να σταματήσει κι αυτή η ασυδοσία που υπάρχει στις σχέσεις του κράτους, της πολιτείας με τον εφοπλιστικό κόσμο. Θα ζητήσουμε από τον εφοπλιστικό κόσμο που σήμερα αποτελεί μια σημαντική βιομηχανία που δεν αφήνει όμως έσοδα στη χώρα, να συνειδητοποιήσει ότι όταν η πατρίδα μας βρίσκεται σ’ αυτή την κρίση, όταν ο λαός μας στενάζει, δεν μπορεί αυτοί να σφυρίζουν κλέφτικα και να μην έρχονται εδώ να κάνουν επενδύσεις, να μην έρχονται εδώ να στηρίξουν στοιχειωδώς τις δυνατότητες της παραγωγικής βάσης». Τώρα τις θέλει τις επενδύσεις και τι κάνει για να τις προσελκύσει; Υπόσχεται ότι την κρίση θα την πληρώσει το… μεγάλο κεφάλαιο, δηλαδή θα τους τσακίσει στη φορολογία! Μιλάμε για Αϊνστάιν της πολιτικής.
Επειδή τα λόγια τα έχουμε ξανακούσει και εάν είχε δουλέψει σκληρά μια-δυο δεκαετίες πριν ζητήσει να μας σώσει θα είχε καταλάβει ότι κάτι τέτοια τα ακούν και γελούν. Διότι αν δεν καταλαβαίνεις ότι θα πρέπει να είναι ηλίθιος ένας εφοπλιστής να πληρώσει διπλάσια τιμή ή και παραπάνω για να κάνει τη δουλειά του, ενώ ο κομματικός σου στρατός (ή αυτός της Αλέκας) να μην αφήνει να τελειώσει αυτή η δουλειά εγκαίρως και οι ρήτρες να τρέχουν και να πληρώνουν τα κορόιδα, τότε ότι και να πεις, το μόνο που θα πετύχεις είναι να φύγουν οριστικά και τα τελευταία καραβάκια που έρχονται, ενώ όπως ξέρεις η σημαία για να αλλάξει δεν θέλει και πολλές διατυπώσεις. Αυτοί είναι κανόνες, είναι διεθνείς και σκασίλα τους αν εσύ Αλέξη συμφωνείς ή διαφωνείς:
«Θα τους ζητήσουμε λοιπόν να αποδείξουν ότι την ελληνική σημαία στα πλοία τους δεν την έχουν μονάχα για καιροσκοπικούς λόγους. Την έχουν γιατί πραγματικά θέλουν να στηρίξουν τη χώρα, την πατρίδα σε μια στιγμή που η οικονομία βουλιάζει. Αν δεν το θέλουν, δεν αξίζουν να έχουν την ελληνική σημαία στα πλοία τους. Όποιος σηκώνει την ελληνική σημαία, πρέπει να στηρίζει την πατρίδα του. Και η πατρίδα μας είναι οι άνθρωποι που ζουν σ’ αυτή την πατρίδα. Δεν σώζουμε την πατρίδα διαλύοντας τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, τους εργαζόμενους, το λαό που ζει μέσα στην εξαθλίωση».
Ξέρετε πως σχολιάζουν αυτά τα κούφια λόγια στην Ελλάδα; «Τρίχες κατσαρές» τα λένε και όποιος είναι τόσο μειωμένης αντίληψης ώστε να πιστέψει ότι θα βρει δουλειά ή θα σώσει αυτή που έχει στον τομέα με τέτοιες διακηρύξεις, βάζουμε και στοίχημα είτε ότι δουλειά δεν υπάρχει περίπτωση να βρει, ενώ αν έχει, δεν θα την έχει για πολύ. Δικό του πρόβλημα βέβαια. Οι πράξεις και οι παραλήψεις έχουν συνέπειες. Θα το αντιληφθούμε σύντομα αυτό. Κι όταν λες το αυτονόητο σου ανταπαντούν ότι… τρομοκρατείς. Τα ίδια έκανε και ο μακαρίτης ο Ανδρέας Παπανδρέου. Πόσοι βρήκαν δουλειά από τότε; Τέτοιους λεονταρισμούς εναντίον των εφοπλιστών, πανομοιότυπους, είχε χρησιμοποιήσει λοιπόν και ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1980, λίγο πριν έρθει στα πράγματα. Με το που έγινε κυβέρνηση, άλλα πλοία εγκατέλειπαν την ελληνική σημαία, άλλα πλοία αγκυροβολούσαν και δεν ξανασάλπαραν. Χιλιάδες ήταν οι άνεργοι ναυτικοί και οι ναυτεργάτες. Γιγαντιαίες οι πορείες από τον Πειραιά στο Σύνταγμα.
Ο πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, Θόδωρος Βενιάμης και άλλοι εφοπλιστές απάντησαν σύντομα: Το μόνο που θα καταφέρει, είναι να διώξει τα ελληνικά πλοία απ’ το νηολόγιο, σε μια περίοδο που η ελληνική οικονομία «χρειάζεται και το τελευταίο δολάριο από το ναυτιλιακό συνάλλαγμα που εισρέει στη χώρα». Και πώς να είναι διαφορετικά όταν η πανέξυπνη (βλ. λαϊκιστική) πρόταση Τσίπρα είναι να φορολογηθεί κάθε ένα από τα 4.000 περίπου πλοία με ένα ποσό 500.000 ευρώ το καθένα, ώστε να συγκεντρωθεί ποσό ενός δισ. ευρώ! Τι ωραίο που ακούγεται! Και πόσο βλάξ πρέπει αν είσαι για να πιστεύεις αλήθεια ότι θα το εισπράξεις!
No comments :
Post a Comment