ΠΟΥ ΑΦΗΣΑΜΕ ΤΟ ΝΗΜΑ ;

Το 146 π.χ το ελληνικό έθνος υποτάχθηκε στους Ρωμαίους. Απο τότε μέχρι σήμερα ούτε λεπτό δεν υπήρξαμε ελεύθεροι. Στην αρχή ήμασταν σκλαβωμένοι μόνο πολιτικά. Απο το 394 μχ σκλαβωθήκαμε και πνευματικά αφού απαγορεύθηκε κάθε θρησκευτική ή πνευματική δραστηριότητα που δεν συμβάδιζε με τον χριστιανισμό. Η πορεία της ανθρωπότητας προς την Γνώση διακόπηκε.

Άς υποθέσουμε οτι σήμερα ελευθερωνόμαστε και θέλουμε να πιάσουμε το νήμα εκεί που το αφήσαμε το 394 μχ. Τί μήνυμα θα στέλναμε στην ανθρωπότητα ; Τί θα ήταν το ΝΕΟ που θα οδηγούσε την ανθρωπότητα ένα σκαλοπάτι παραπάνω ; Διότι ασχέτως με τί θεούς πιστεύει ο Ελληνισμός, τί γλωσσικό ιδίωμα μιλά, τί αλφάβητο χρησιμοποιεί, η ιδιότητα που μένει αναλλοίωτη πάντα είναι οτι ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΖΕΙ τον κόσμο και οδηγεί την ανθρωπότητα ένα σκαλοπάτι ψηλότερα. Ρίχνω λοιπόν την ιδέα οτι το νήμα το αφήσαμε εκεί που δείχνουν τα παρακάτω δύο εδάφια του Πλάτωνα και του Κέλσου:

- ΝΟΜΟΙ του Πλάτωνα (Δέκατο βιβλίο 903c):... είς μερισμόν τόν έσχατον τέλος ασπειργασμένοι ών έν καί τό σόν, ώ σχέτλιε, μόριον εις το πάν συντείνει βλέπον αεί, καίπερ πάνσμικρον όν, σέ δέ λέληθεν περί τούτο αυτό ως γένεσις ένεκα εκείνου γίγνεται πάσα, όπως ή τω του παντός βίω υπάρχουσα ευδαίμων ουσία, ουχ ένεκα σού γιγνομένη, σύ δ' ένεκα εκείνου.
[Ανάμεσά της είσαι και εσύ, ανόητε, μια μονάδα που πάντα αποβλέπει στο σύνολο, αν και μικρότατος είσαι, συ δε έχεις ξεχάσει οτι τίποτα δεν δημιουργείται παρά μόνον για να προσφέρει μακροχρόνια ευτυχία στην ζωή του Σύμπαντος κι ότι τίποτα δεν έγινε για χάρη σου αλλά εσύ (έγινες) για χάρη εκείνου]

- ΚΕΛΣΟΣ, "ΑΛΗΘΗΣ ΛΟΓΟΣ" (κεφάλαιο "Κριτική της χριστιανικής διδασκαλίας): Βλέπουμε λοιπόν ότι δεν δημιουργήθηκαν τα πάντα για χάρη του ανθρώπου, όπως δεν δημιουργήθηκαν για χάρη του λιονταριού ή του αετού ή τού δελφινιού. Ο κόσμος δημιουργήθηκε από τον θεό κατά τρόπο ώστε όλα τα μέρη του να συμβάλλουν στην ολοκλήρωση και την τελειότητα του. Τα πάντα έχουν υπολογιστεί ώστε να εξυπηρετούν, όχι το ένα το άλλο, αλλά το όλον και ο θεός για αυτό ενδιαφέρεται κι έτσι το όλον δεν το εγκαταλείπει η πρόνοια και δεν εξελίσσεται προς το χειρότερο, ούτε ο θεός αποφασίζει ύστερα από κάποια χρονική περίοδο απραξίας να το στρέψει προς στον εαυτό του, ούτε και εξοργίζεται με τους ανθρώπους, όπως δεν εξοργίζεται με τους πιθήκους ή τα ποντίκια. Ούτε απειλές εκτοξεύει εναντίον τους· γιατί το κάθε τι στον κόσμο κατέχει τη θέση που του αναλογεί. Διαβάστε περισσότερα: Κέλσος: Αληθής Λόγος κατά χριστιανών

Αυτά τα δύο εδάφια δείχνουν οτι η Ελληνική Σκέψη είχε φθάσει πολύ κοντά στην ανακάλυψη οτι Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΟΣ ΕΝΟΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ. Δεν έχει νόημα να κυνηγάμε την ΑΤΟΜΙΚΗ ευτυχία ή τον ΑΤΟΜΙΚΟ πλούτο. ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΕΝΟΣ ΠΟΛΥΚΥΤΤΑΡΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ. Ή όλοι μαζί θα είμαστε ευτυχισμένοι ή όλοι μαζί θα καταστραφούμε. Με την ίδια λογική που εάν η σαρδέλλα χάσει τα λίγα κύτταρα των ματιών της είναι αδύνατον τα υπόλοιπα να κρατηθούν υγιή και ευημερούντα. Σύντομα όλα θα καταλήξουν στο στομάχι κάποιου μεγαλύτερου ψαριού.

Ο πρώτος νεοέλλην που έπιασε το νήμα εκεί που το άφησαν οι αρχαίοι ήταν ο Μακρυγιάννης. Λέει στα Απομνημονεύματά του: Ότι αν είμαι στραβός και η πατρίδα μου είναι καλά, με θρέφει. Αν είναι η πατρίδα μου αχαμνά, δέκα μάτια νάχω, στραβός θανά είμαι.

Εμείς λοιπόν οφείλουμε να πάρουμε την σκυτάλη που μας παραδίδει ο Μακρυγιάννης και να φωνάξουμε προς την ανθρωπότητα: Ο ΠΙΟ ΑΣΦΑΛΗΣ ΠΛΟΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΥΓΕΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΣΟΥ. Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΠΕΡΝΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΔΙΠΛΑΝΟΥ ΣΟΥ. ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΑΤΟΜΙΚΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. ΕΙΣΑΙ ΚΥΤΤΑΡΟ ΕΝΟΣ ΠΟΛΥΚΥΤΤΑΡΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΣΟΥ ΝΑ ΣΥΓΚΡΟΥΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.

Η ανθρωπότητα ετοιμάζεται να κάνει το επόμενο βήμα: Να περάσει απο το στάδιο του πλαγκτόν στο στάδιο του πολυκύτταρου οργανισμού. Το στάδιο του πλαγκτόν είναι εκείνο όπου ο καθένας επιδιώκει την ατομική του ευτυχία αδιαφορώντας για τους άλλους. Ό,τι ακριβώς κάνουν και οι μονοκύτταροι οργανισμοί που πλέουν μέσα στο νερό. Το στάδιο του πολυκύτταρου οργανισμού είναι εκείνο όπου υπάρχει καταμερισμός εργασίας και η ευτυχία του καθενός βασίζεται πάνω στην ευτυχία του συνόλου. Αυτό το στάδιο το κατέκτησαν τα κύτταρα πρίν απο ένα δίς χρόνια περίπου. Τα μηρμύγκια και οι μέλισσες πρίν απο εκατομμύρια χρόνια. Τώρα ήρθε η ώρα του ανθρώπου. Σε κάποιους δεν θα αρέσει η ιδέα οτι κάποιοι ενδεχομένως θα θυσιάζονται για την ευημερία του συνόλου. Μα αυτό πάντα συνέβαινε. Πάντα κάποιοι βρισκόταν στον πάτο της κοινωνίας για να απολαμβάνουν αυτοί που βρισκόταν στην κορυφή. Η θυσία των "κάτω" όμως πήγαινε χαμένη. Ωφελούσε λίγους και όχι την κοινωνία σαν σύνολο. Τώρα κανείς δεν θα ζεί σε τέτοια αθλιότητα όπως οι δούλοι των Ρωμαίων αλλά ΕΑΝ χρειαστεί να θυσιαστεί θα ωφελείται ολόκληρη η κοινωνία.

Κάποιοι θα πούν οτι αυτό το είπε ήδη ο κομμουνισμός και δεν λέμε τίποτα πρωτότυπο. Λάθος ! Ο κομμουνισμός είπε "Κάνε κοινωνία με όποιον νάναι". Και απέτυχε ! Εμείς λέμε "Κάνε κοινωνία με όποιον πληρεί τις δύο προϋποθέσεις : "
1) Δέχεται οτι θέλει να συμπεριφερθεί σαν κύτταρο πολυκύτταρου οργανισμού .
2) Έχει την απαιτούμενη εγκεφαλική ικανότητα να συμπεριφερθεί σαν κύτταρο πολυκύτταρου οργανισμού.
Ο κομμουνισμός δέχτηκε οποιονδήποτε μέσα στην κοινωνία του χωρίς να ρωτά
- "Μήπως είσαι μοναχοφάης και αδιαφορείς για το κοινό συμφέρον;"
- "Μήπως έχεις νοημοσύνη αρουραίου και δεν μπορείς να αντιληφθείς τί σημαίνει ΚΟΙΝΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ;"
Ο κομμουνισμός ξεκινά με το ΔΟΓΜΑ ότι ΟΛΟΙ οι άνθρωποι είναι αλτρουϊστές και ΟΛΟΙ είναι νοήμονες. Μέγα λάθος ! Τίποτε απο τα δύο δεν είναι αυτονόητο. Ο κάθε ένας πρέπει να ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ οτι τα διαθέτει. Ο κομμουνισμός λέει "Ανακατευτείτε όλες οι φυλές και ελάτε να οικοδομήσουμε την κομμουνιστική κοινωνία". Εμείς λέμε: "Κάθε φυλή ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ να οικοδομήσει την παραδείσια κομμουνιστική κοινωνία. Και αφού ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ οτι μπορεί να το κάνει, τότε άς αναμιχθούν οι φυλές που απέδειξαν οτι μπορούν". Η κομμουνιστική κοινωνία είναι κάτι πιο δύσκολο απο τις προηγούμενες μορφές κοινωνιών. Δεν μπορείς να οικοδομήσεις κομμουνιστική κοινωνία με χιμπατζήδες. Ο εγκέφαλός τους δεν είναι επαρκής για κάτι τέτοιο. Απαιτεί εγκέφαλο που να μπορεί να ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ το κοινό συμφέρον και να μπορεί να δείξει την απαιτούμενη ΑΥΤΟΠΕΙΘΑΡΧΙΑ (ακόμη και άν σου αρέσει η γυναίκα του γείτονα δεν θα πάς να την βιάσεις). 

Τα κύτταρα των πολυκύτταρων οργανισμών έχουν περισσότερο DNA και μεγαλύτερη πολυπλοκότητα απο τα μονήρη κύτταρα. Ξέρουν να υπακούουν στις εντολές του οργανισμού "Τώρα βγάλε απόγονο" ή "Τώρα μήν βγάζεις απόγονο". Έχουν τις κατάλληλες πρωτεϊνες - υποδοχείς όπου λαμβάνονται τα μηνύματα που στέλνει ο οργανισμός "Τώρα παρήγαγε την ορμόνη" ή "Τώρα σταμάτα την παραγωγή της ορμόνης". Φαντασθείτε να προσπαθήσετε να οικοδομήσετε κάτι δύσκολο ανακατεύοντας δύο φυλές εκ των οποίων η μία δεν διαθέτει εγκέφαλο με τις απαιτούμενες ικανότητες!
- Γιατί πρέπει να γίνουμε πολυκύτταρος οργανισμός; Καλά δεν είμαστε έως τώρα;
Απάντηση: Πρέπει να γίνουμε πολυκύτταροι διότι εάν προλάβει και γίνει κάποιος άλλος, θα μας καταβροχθίσει όπως η σαρδέλλα το πλαγκτόν (ήδη συμβαίνει αυτό διότι οι περιούσιοι δρούν σαν πολυκύτταρος εργανισμός ενώ εμείς σαν πλαγκτόν!)
Συναφή κείμενα : http://lofos.info/pythas/oil-worm.html

pitago99@gmail.com
http://lofos.info/pythas/index.html