Τώρα που τα πάντα καταρρέουν, που οι σταθερές του πολιτικού συστήματος έχουν κλονιστεί, ο ρόλος των πολιτών μολονότι πρόκειται για μια τηλεοπτική δημοκρατία είναι κυρίαρχος.
Γιατί αν και τώρα δεχτούμε τις προσχηματικές ανανεώσεις των πολιτικών σχηματισμών της μεταπολίτευσης, αν ικανοποιηθούμε από την εκλογή νέου αρχηγού στο ΠΑ.ΣΟ.Κ, ή την δήθεν ανανεωτική παρουσία του Κουβέλη, τον «υπέρμαχο» της αντιμνημονιακής πολιτικής κ. Σαμαρά που έσπευσε να στηρίξει την κυβέρνηση Παπαδήμου μόλις δόθηκαν οδηγίες από το εξωτερικό, θα πρέπει να πληρώσουμε δικαίως τις συνέπειες των επιλογών μας.
Εάν μέχρι τώρα ο ελληνικός λαός ήταν σε μεγάλο τμήμα του συνεργός, σήμερα από τη στάση του θα κριθεί αν θα γίνει τιμωρός ή αυτόχειρας. Σήμερα έχουν κριθεί για την επάρκεια τους οι πολιτικοί, γνωρίζουμε τους διεφθαρμένους σε όλα τα στάδια της ιεραρχίας, γνωρίζουμε τους τυχοδιώκτες που χρησιμοποιούν την λαϊκή οργή για να κεφαλαιοποιήσουν πολιτικά και να επενδύσουν σε κυβέρνηση συνεργασίας με αυτούς που έβριζαν. Ξέρουμε ποιοι συζητούσαν και πειθαρχούσαν στους τραπεζίτες, ποιοι πειθαρχούσαν στους αφέντες του εξωτερικού, ποιοι αλώνιζαν στην τοπική αυτοδιοίκηση, στις ένοπλες δυνάμεις, στην δημόσια διοίκηση.
Τα κόμματα είναι αυτά που φιλοξένησαν όλους τους ληστρικούς μηχανισμούς, αν λειτουργούσε χωρίς δεσμεύσεις και περιορισμούς σκοπιμοτήτων η ελληνική δικαιοσύνη, θα αναγνώριζε τον απαράδεκτο και δόλιο χαρακτήρας τους και θα δίωκε κάθε υπεύθυνο, θα έθετε δε εκτός νόμου όλα τα σχήματα που έχουν ασκήσει εξουσία.Σε στιγμές όμως της ιστορίας όπως η σημερινή ο ρόλος ενός εκάστου κρίνεται. Πρέπει ο κάθε πολίτης να αντιληφθεί ότι μπορεί να συνταχθεί σε συλλογικούς αγώνες και στάσεις που πρώτα από όλα οφείλει να είναι κατά του συστήματος που συγκροτούν αυτοί οι ίδιοι, ανανεωμένοι ή όχι
Τώρα λοιπόν θα είμαστε όλοι υπεύθυνοι. Τώρα καμία δικαιολογία δεν μπορεί να φανεί πειστική. Όσοι συμμετέχουν στα σχήματα εξουσίας που οδήγησαν στον όλεθρο, ή έχουν προσωπικά συμφέροντα άρα έχουν και την ευθύνη, ή είναι τόσο δειλοί που δεν μπορούν να αναλάβουν τον ρόλο της ανατροπής, ή ακόμα είναι τόσο αδιάφοροι που θα έχουν την τύχη που τους αναλογεί από την ιστορία. Αν και σήμερα δεν ξεφύγουμε από αυτούς που έχουν περιχαρακώσει την Ελλάδα σαν μια φυλακή για αυτές και τις μελλούμενες γενιές, όπου θα εργαζόμαστε σαν σκλάβοι της διεθνούς των τοκογλύφων, τότε η μοίρα που μας περιμένει είναι γνωστή.
Η ανατροπή του πολιτικού συστήματος είναι όρος επιβίωσης αλλά το σύστημα δεν αποτελείται από λίγες εκατοντάδες. Είναι μεγάλος ο αριθμός γιατί βασίζεται στην ανασφάλεια. Ακόμα και μια αποζημίωση 2.000 ευρώ τον χρόνο είναι αρκετή, για να κλονιστούν συνειδήσεις. Πρέπει να συνειδητοποιηθεί ότι καμία αλλαγή δεν μπορεί να συντελεστεί χωρίς κόστος, χωρίς ρίσκο. Αλλά τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από την ελευθερία και αυτοδυναμία που πρέπει η πατρίδα μας να ανακτήσει.
http://www.ethnikometopo.gr
Γιατί αν και τώρα δεχτούμε τις προσχηματικές ανανεώσεις των πολιτικών σχηματισμών της μεταπολίτευσης, αν ικανοποιηθούμε από την εκλογή νέου αρχηγού στο ΠΑ.ΣΟ.Κ, ή την δήθεν ανανεωτική παρουσία του Κουβέλη, τον «υπέρμαχο» της αντιμνημονιακής πολιτικής κ. Σαμαρά που έσπευσε να στηρίξει την κυβέρνηση Παπαδήμου μόλις δόθηκαν οδηγίες από το εξωτερικό, θα πρέπει να πληρώσουμε δικαίως τις συνέπειες των επιλογών μας.
Εάν μέχρι τώρα ο ελληνικός λαός ήταν σε μεγάλο τμήμα του συνεργός, σήμερα από τη στάση του θα κριθεί αν θα γίνει τιμωρός ή αυτόχειρας. Σήμερα έχουν κριθεί για την επάρκεια τους οι πολιτικοί, γνωρίζουμε τους διεφθαρμένους σε όλα τα στάδια της ιεραρχίας, γνωρίζουμε τους τυχοδιώκτες που χρησιμοποιούν την λαϊκή οργή για να κεφαλαιοποιήσουν πολιτικά και να επενδύσουν σε κυβέρνηση συνεργασίας με αυτούς που έβριζαν. Ξέρουμε ποιοι συζητούσαν και πειθαρχούσαν στους τραπεζίτες, ποιοι πειθαρχούσαν στους αφέντες του εξωτερικού, ποιοι αλώνιζαν στην τοπική αυτοδιοίκηση, στις ένοπλες δυνάμεις, στην δημόσια διοίκηση.
Τα κόμματα είναι αυτά που φιλοξένησαν όλους τους ληστρικούς μηχανισμούς, αν λειτουργούσε χωρίς δεσμεύσεις και περιορισμούς σκοπιμοτήτων η ελληνική δικαιοσύνη, θα αναγνώριζε τον απαράδεκτο και δόλιο χαρακτήρας τους και θα δίωκε κάθε υπεύθυνο, θα έθετε δε εκτός νόμου όλα τα σχήματα που έχουν ασκήσει εξουσία.Σε στιγμές όμως της ιστορίας όπως η σημερινή ο ρόλος ενός εκάστου κρίνεται. Πρέπει ο κάθε πολίτης να αντιληφθεί ότι μπορεί να συνταχθεί σε συλλογικούς αγώνες και στάσεις που πρώτα από όλα οφείλει να είναι κατά του συστήματος που συγκροτούν αυτοί οι ίδιοι, ανανεωμένοι ή όχι
Τώρα λοιπόν θα είμαστε όλοι υπεύθυνοι. Τώρα καμία δικαιολογία δεν μπορεί να φανεί πειστική. Όσοι συμμετέχουν στα σχήματα εξουσίας που οδήγησαν στον όλεθρο, ή έχουν προσωπικά συμφέροντα άρα έχουν και την ευθύνη, ή είναι τόσο δειλοί που δεν μπορούν να αναλάβουν τον ρόλο της ανατροπής, ή ακόμα είναι τόσο αδιάφοροι που θα έχουν την τύχη που τους αναλογεί από την ιστορία. Αν και σήμερα δεν ξεφύγουμε από αυτούς που έχουν περιχαρακώσει την Ελλάδα σαν μια φυλακή για αυτές και τις μελλούμενες γενιές, όπου θα εργαζόμαστε σαν σκλάβοι της διεθνούς των τοκογλύφων, τότε η μοίρα που μας περιμένει είναι γνωστή.
Η ανατροπή του πολιτικού συστήματος είναι όρος επιβίωσης αλλά το σύστημα δεν αποτελείται από λίγες εκατοντάδες. Είναι μεγάλος ο αριθμός γιατί βασίζεται στην ανασφάλεια. Ακόμα και μια αποζημίωση 2.000 ευρώ τον χρόνο είναι αρκετή, για να κλονιστούν συνειδήσεις. Πρέπει να συνειδητοποιηθεί ότι καμία αλλαγή δεν μπορεί να συντελεστεί χωρίς κόστος, χωρίς ρίσκο. Αλλά τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από την ελευθερία και αυτοδυναμία που πρέπει η πατρίδα μας να ανακτήσει.
http://www.ethnikometopo.gr
No comments :
Post a Comment