Οι διακοινοτικές συνομιλίες και η αναζήτηση λύσης κυπριακής ιδιοκτησίας κατάφεραν να απαλλάξουν τη Τουρκία από τις ευθύνες της και να μετατρέψουν το πρόβλημα της εισβολής και κατοχής σε ένα δικοινοτικό παιχνίδι που σύμφωνα με την νεοεισαχθείσα ορολογία φτάνει στο τέλος του. Στην επικείμενη τριμερή συνάντηση θα κριθεί αν θα πάμε σε πενταμερή διάσκεψη, ώστε εξ αυτής να οδηγηθούν τα πράγματα σε ένα νέο σχέδιο λύσης τύπου Ανάν, το οποίο θα τεθεί σε δημοψήφισμα.
Το ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσον ο πρόεδρος Χριστόφιας είναι σε θέση να υπερασπιστεί την κυπριακή δημοκρατία και τη κυριαρχία της ή αν θα την παραδώσει στις ορέξεις των αγγλοτούρκων κατακτητών που από κοινού κατέχουν τη γη μας. Η αποδοχή ενός σχεδίου που θα θέτει υπό αμφισβήτηση και σε προοπτική διάλυσης τη κυπριακή δημοκρατία προς ένα τουρκοσυνεταιριστικό κράτος θα είναι πράξη εσχάτης προδοσίας όμοια με εκείνη που έλαβε χώρα το 2004 , όταν ο τότε πρόεδρος της κυπριακής δημοκρατίας αποδέχθηκε να τεθεί σε δημοψήφισμα το σχέδιο Ανάν.
Η δικαιολογία πως όλα έγιναν κατόπιν αφόρητων πιέσεων είναι απαράδεκτη και μάλλον απευθύνεται σε ανδράποδα παρά σε ελεύθερους πολίτες. Δεν υπάρχει κανένα διεθνές δίκαιο που να επιβάλλει σε μια χώρα μέλος των Ηνωμένων Εθνών την αυτοκατάργηση της κυριαρχίας της. Κατά συνέπεια οι φόβοι που εκφράζονται πως μια πενταμερής ή διεθνής διάσκεψη θα οδηγήσει κατ' ανάγκη σε αποδοχή σχεδίων που αναιρούν την κυπριακή δημοκρατία και τη κυριαρχία της , αποτελούν μέρος των μεθοδεύσεων για να αποδεχθεί ο λαός την προδοσία του πολιτικού κατεστημένου.
Σε οποιαδήποτε διάσκεψη όταν υποστηρίζουμε σθεναρά τη νομιμότητα της κυπριακής δημοκρατίας και όταν απαιτούμε την επέκταση της κυριαρχίας της στο κατεχόμενο τμήμα της επικράτειας της, δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Όταν όμως πηγαίνουμε στις διασκέψεις με πνεύμα υποχωρητικότητας και δουλοπρέπειας τότε μύριοι κίνδυνοι ελλοχεύουν. Ας μη μασάνε λοιπόν τα λόγια τους οι δόλιοι υπονομευτές της κυπριακής δημοκρατίας. Να μας πουν ξεκάθαρα εάν είναι αποφασισμένοι να υπερασπιστούν τα δίκαια μας ή αν θα μας πουλήσουν στους κατακτητές.
Λουκάς Σταύρου
Το ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσον ο πρόεδρος Χριστόφιας είναι σε θέση να υπερασπιστεί την κυπριακή δημοκρατία και τη κυριαρχία της ή αν θα την παραδώσει στις ορέξεις των αγγλοτούρκων κατακτητών που από κοινού κατέχουν τη γη μας. Η αποδοχή ενός σχεδίου που θα θέτει υπό αμφισβήτηση και σε προοπτική διάλυσης τη κυπριακή δημοκρατία προς ένα τουρκοσυνεταιριστικό κράτος θα είναι πράξη εσχάτης προδοσίας όμοια με εκείνη που έλαβε χώρα το 2004 , όταν ο τότε πρόεδρος της κυπριακής δημοκρατίας αποδέχθηκε να τεθεί σε δημοψήφισμα το σχέδιο Ανάν.
Η δικαιολογία πως όλα έγιναν κατόπιν αφόρητων πιέσεων είναι απαράδεκτη και μάλλον απευθύνεται σε ανδράποδα παρά σε ελεύθερους πολίτες. Δεν υπάρχει κανένα διεθνές δίκαιο που να επιβάλλει σε μια χώρα μέλος των Ηνωμένων Εθνών την αυτοκατάργηση της κυριαρχίας της. Κατά συνέπεια οι φόβοι που εκφράζονται πως μια πενταμερής ή διεθνής διάσκεψη θα οδηγήσει κατ' ανάγκη σε αποδοχή σχεδίων που αναιρούν την κυπριακή δημοκρατία και τη κυριαρχία της , αποτελούν μέρος των μεθοδεύσεων για να αποδεχθεί ο λαός την προδοσία του πολιτικού κατεστημένου.
Σε οποιαδήποτε διάσκεψη όταν υποστηρίζουμε σθεναρά τη νομιμότητα της κυπριακής δημοκρατίας και όταν απαιτούμε την επέκταση της κυριαρχίας της στο κατεχόμενο τμήμα της επικράτειας της, δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Όταν όμως πηγαίνουμε στις διασκέψεις με πνεύμα υποχωρητικότητας και δουλοπρέπειας τότε μύριοι κίνδυνοι ελλοχεύουν. Ας μη μασάνε λοιπόν τα λόγια τους οι δόλιοι υπονομευτές της κυπριακής δημοκρατίας. Να μας πουν ξεκάθαρα εάν είναι αποφασισμένοι να υπερασπιστούν τα δίκαια μας ή αν θα μας πουλήσουν στους κατακτητές.
Λουκάς Σταύρου
No comments :
Post a Comment