Οι συνομιλίες Χριστόφια–Έρογλου, φαίνεται να οδεύουν σε αδιέξοδο. Η πτυχή του περιουσιακού και του εδαφικού δείχνει πως η κατοχική δύναμη δεν αρκείται σε μια απλή διοικητική ζώνη εάν αυτή δεν εδράζεται στην υπεροχή τουρκικής ιδιοκτησίας γης και στην υπεροχή τουρκικού πληθυσμού στην ούτω καλούμενη τουρκοκυπριακή ζώνη. Τούτο για να επιτευχθεί απαιτεί κατάργηση των βασικών ελευθεριών που ισχύουν σε όλη την Ε.Ε. προς τους ελληνοκύπριους συγκεκριμένα αλλά και υποχρεωτική παράδοση ενός μεγάλου μέρους περιουσιών προσφύγων, με τη μορφή της ανταλλαγής ή της αποζημίωσης, προς τις κατοχικές δυνάμεις.
Τουρκική υπεροχή στην ιδιοκτησία γης, τουρκική πληθυσμιακή υπεροχή και σκληρή τουρκική διοίκηση που να διασφαλίζει στο διηνεκές την τουρκική ζώνη με πλήρη ανάπτυξη των παραμέτρων ισχύος του «κρατιδίου». Πάνω σε αυτούς τους τρείς πυλώνες θα ορθωθεί, με τη συνδρομή βέβαια της Τουρκίας, αυτοτελές σύστημα παιδείας, άμυνας, εσωτερικής ασφάλειας, οικονομίας, πολιτισμού. Τούτο σημαίνει πως η λεγόμενη τουρκοκυπριακή ζώνη σε περίπτωση λύσης, θα είναι ένα σκληρό τουρκικό κρατίδιο στη Κύπρο με δυνατότητα εξάπλωσης και εγκατάστασης τουρκικών πληθυσμών σε ολόκληρο το νησί.
Το πιο επικίνδυνο σημείο του κυπριακού, βρίσκεται στη σχέση Ιδιοκτησίας, πληθυσμού και διοίκησης. Αν ο κυπριακός ελληνισμός υποχωρήσει και αποδεχθεί αυτή τη σχέση ως θεμελιώδη συνθήκη για τη λύση του κυπριακού, τότε θα είναι ζήτημα χρόνου ο πλήρης εκτουρκισμός της Κύπρου. Σε αυτό το σημείο φαίνεται ξεκάθαρα ο προδοτικός ρόλος όσων ενθαρρύνουν τους πρόσφυγες να πουλήσουν στους τούρκους τις περιουσίες τους. Σε αυτό το σημείο επίσης έρχεται να διαδραματίσει καταλυτικό ρόλο η οικονομική κρίση και η αντιλαϊκή και ληστρική οικονομική πολιτική που το κατεστημένο εφαρμόζει.
Όσο ο λαός θα βουλιάζει στη ανέχεια και οι βλοσυροί κλητήρες των τραπεζών θα κτυπούν τη πόρτα του, τόσο θα αυξάνει η ανάγκη εξεύρεσης χρημάτων από το ξεπούλημα της πατρώας γης στους κατακτητές ή στους τοκογλύφους που με τη σειρά τους θα την μεταπουλήσουν σε κάθε απόβρασμα που θέλει να πατήσει τα χώματα μας. Το γεγονός ότι οι κρατούντες, επέτρεψαν την πώληση της πατρώας γης στους κατακτητές, προκειμένου να αυξήσουν τα έσοδα τους και να ταΐσουν το κράτος–μαμούθ που επί έτη εξέθρεψαν, αποτελεί άλλη μια επινόηση προς επιβολή της εμπράγματης λύσης. Όμως ότι και να σκέφτονται οι πολιτικάντηδες της υποχώρησης, δεν απαλλάσσει τον λαό από τις ευθύνες του.
Αν οι πρόσφυγες πουλήσουν τα «οικόπεδα» τους στους τούρκους, στην ουσία θα πουλήσουν τη δική μας πατρίδα. Τα «οικόπεδα» σας είναι πάνω από όλα η δική μας πατρίδα, πρόσφυγες πατριδοπώλες . Ούτε μια χούφτα χώμα στους τούρκους, σημαίνει αντίσταση μέχρις εσχάτων, αλλά και αντίσταση σε αυτούς τους προδότες που πουλούν τα «οικόπεδα» τους στους κατακτητές. Φαίνεται όμως πως μέσα από ένα αδιέξοδο προσδοκούν όλα τα μέρη της αισχρής συνδιαλλαγής, πως θα «βελτιωθούν» οι συνθήκες για την αποδοχή μιας λύσης που θα τεθεί εκ των πραγμάτων. Αυτή τη πορεία προς την εμπράγματη λύση οφείλουμε να καταγγείλουμε και να ξεσκεπάσουμε τους εκφραστές της, που δεν αποκλείεται να παρελάσουν μπροστά μας με το προσωπείο του πατριωτισμού.
No comments :
Post a Comment