Οι 8 κατευθυντήριες γραμμές μέτρων για την οικονομία που αποφασίστηκαν χθες από το σύνολο του κυπριακού πολιτικού κατεστημένου, λήφθηκαν κατ’ αρχήν χωρίς να εξαντληθεί ο διάλογος με τις συντεχνίες ΠΕΟ και ΣΕΚ που αντιπροσωπεύουν κυρίως τους εργάτες του ιδιωτικού τομέα. Τούτο επιβεβαιώνεται και από τις αρνητικές αντιδράσεις των προέδρων των συντεχνιών και ιδίως της ΣΕΚ και τις εξαγγελίες για απεργιακές κινητοποιήσεις, αρχής γενομένης μιας 24ωρου απεργίας στις 8 Δεκεμβρίου, όπου θα κατατεθεί στη βουλή το πακέτο μέτρων προς ψήφιση.
Οι συντεχνίες των δημοσίων υπαλλήλων τηρούν σιγή που υποδηλώνει ικανοποίηση. Πράγματι τα μέτρα δεν θίγουν τα κεκτημένα των δημοσίων υπαλλήλων αν κρίνουμε και από το πρώτο μέτρο που αναφέρεται σε κατάργηση της έκτακτης εισφοράς κάτω των 2.500 ευρώ μηνιαίως. Θεωρήθηκε δηλαδή ο μισθός των 2.500 ευρώ ως όριο «φτώχειας» που δεν μπορεί να συνεισφέρει στην οικονομική κρίση. Αυτό αν συγκριθεί με πωλήσεις της εργατικής δύναμης στην ιδιωτική ζήτηση που φτάνουν και κάτω από τα 500 ευρώ μηνιαίως θα καταλάβουμε καλύτερα πως το πολιτικό σύστημα προστατεύει το δημόσιο υπάλληλο που είναι ο πελατειακός στρατός του.
Στη συνέχεια τα μέτρα αναφέρονται ξεκάθαρα σε συρρίκνωση των κοινωνικών παροχών και αύξηση του ΦΠΑ από 15% σε 17%, γεγονός που θα πλήξει την αγορά και θα λιγοστέψει το ψωμί στο τραπέζι των φτωχότερων ομάδων του λαού. Κάπου 200 εκατομμύρια θα εξοικονομήσει λέει η κυβέρνηση από την συρρίκνωση (στόχευση) των κοινωνικών παροχών. Μα αυτά τα 200 εκατομμύρια θα αφαιρεθούν από την καταναλωτική δυνατότητα των φτωχών και κατά συνέπεια από την αγορά και από τους τζίρους των επιχειρήσεων που έχουν να κάνουν με την άμεση λαϊκή κατανάλωση.
Γενικά, τα μέτρα που αφορούν το λαό και την αγορά είναι ξεκάθαρα, ενώ κάποια μέτρα που αφορούν τον πλούτο είναι γενικόλογα και ασαφή. Όπως το μέτρο 3 περί ακίνητης περιουσίας, το μέτρο 7 που αφορά στην επανεξέταση επιδομάτων του δημοσίου και το μέτρο 8 που μάλλον θα στηρίξει διάφορους ημέτερους των κομμάτων με αδιευκρίνιστο το «συγκεκριμένο εγγυοδοτικό πρόγραμμα». Τι εννοούν και πως θα το ερμηνεύσουν στη συνέχεια οι ίδιοι γνωρίζουν.
Στα 8 μέτρα που συναποφασίστηκαν από το κατεστημένο δεν γίνεται κανένας λόγος για την τύχη των ημικρατικών οργανισμών, για την φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας με συγκεκριμένα μέτρα, για την πρόθεση του κράτους περί στήριξης των σκουπιδο-ομολόγων των τραπεζών από δάνεια που θα πληρώσει ο λαός, για την ανάγκη φορολογικής στόχευσης του συσσωρευμένου πλούτου των τραπεζιτών και των μονοπωλίων. Δεν γίνεται επίσης κανένας λόγος για προστασία του λαού από τα χρέη προς τις τράπεζες που θα βρουν την ευκαιρία της οικονομικής καθίζησης της αγοράς για να αρπάξουν τις περιουσίες του λαού ασκώντας επιπρόσθετα το δικαίωμα που τους παραχώρησαν οι αγύρτες οι πολιτικοί, να πτωχεύουν όποιο θέλουν και να του αφαιρούν ακόμα και το δικαίωμα του πολίτου.
Εν κατακλείδι, τα μέτρα θα φέρουν φτώχεια και εξαθλίωση στα λαϊκά στρώματα με ένα και μοναδικό σκοπό. Να περισώσουν το φαύλο και διεφθαρμένο πελατειακό σύστημα. Διότι εκείνο που φοβούνται από την υπαγωγή της κυπριακής οικονομίας στο μηχανισμό στήριξης είναι την αποκάλυψη του σχέσης πελατειακού συστήματος και πλουτοκρατίας. Γιατί υπάρχουν πολλά που εμείς, ο λαός ή το ποίμνιο όπως μας αποκαλούν, δεν τα γνωρίζουμε γιατί κρύβονται επιμελώς από τα διαπλεκόμενα οικονομικο-πολιτικά συμφέροντα. Την στήριξη αυτού του συστήματος καλείται ο λαός να την πληρώσει με φτώχεια και ταπείνωση.
No comments :
Post a Comment