«Τα παραδοσιακά κόμματα είναι οι κύριοι δημιουργοί του προβλήματος. Η πολιτική τάξη της χώρας έχει αποτύχει. Είναι ανεπαρκής στην καλύτερη περίπτωση, προδοτική στη χειρότερη. Υπηρετεί ανοιχτά τα συμφέροντα της διεθνούς τοκογλυφίας» μας λέει ο εκδότης Μ. Κώνστας, ο οποίος, μ’ έναν πυρήνα νέων ανθρώπων ξεκινά μια νέα προσπάθεια στον εθνικό χώρο. Το ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ φιλοδοξεί να καλύψει ένα κενό πολιτικής εκπροσώπησης σε μια εποχή, που τα εθνικιστικά προτάγματα δικαιώνονται.Παραθέτουμε αναλυτικά τη συνέντευξη του Γ.Γ. του ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ, Μ. Κώνστα, που παραχωρήθηκε στην εφημερίδα "Ελεύθερη Ώρα" και δημοσιεύθηκε την Τρίτη, 1 Νοεμβρίου 2011.
- Ξεκινάτε με την επωνυμία ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ και με ιστορική αφετηρία μια παλαιότερη προσπάθεια, που ανάγεται στα μέσα της δεκαετίας του ’80. Θεωρείτε ότι υπάρχει κενό εκπροσώπησης στον εθνικό και πατριωτικό χώρο;
Ο Κύριος λόγος που αναλάβαμε την πολιτική πρωτοβουλία ως ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ήταν ακριβώς αυτή η διαπίστωση: ότι ο χώρος των εθνικών ιδεών, εμφάνιζε στην κρίσιμη περίοδο, που διέρχεται η πατρίδα μας και η κοινωνία, κενό εκπροσώπησης. Θεωρήσαμε δηλαδή, ότι εφ’όσον οι πολιτικοί σχηματισμοί του μεταπολιτευτικού συστήματος έχουν χρεοκοπήσει και διαψευστεί πανηγυρικά, ήταν απολύτως αναγκαία και επιβεβλημένη η συγκρότηση και η παρουσία των δυνάμεων του πατριωτικού χώρου. Άμεση, επίκαιρη και βιώσιμη λύση σε πραγματικά προβλήματα, είναι το αίτημα των καιρών. Η ιδεολογία μας προσφέρει πολιτική διέξοδο. Άλλωστε, η θετική και ευρεία ανταπόκριση στο εγχείρημά μας – που εκδηλώθηκε τους θερινούς μήνες ιδιαίτερα άγονους για πολιτικές διεργασίες – επιβεβαιώνει αυτήν την εκτίμηση.
- Η χώρα και οι Έλληνες περνούν δύσκολα τώρα τελευταία. Πολλοί μιλούν για οικονομική κρίση, αλλά όλα δείχνουν από την άλλη, ότι αυτή είναι προϊόν μιας ηθικής και γενικότερα αξιακής κρίσης. Είναι έτσι; Πληρώνουμε την απομάκρυνσή μας από τις παραδοσιακές αξίες του ελληνισμού;
Η ανατομία της μεταπολιτευτικής περιόδου φανερώνει μια σοβαρή μεταβολή στη λειτουργία και στο αξιακό σύστημα της ελληνικής κοινωνίας. Η νοοτροπία του εύκολου πλουτισμού, ο αχαλίνωτος δανεισμός, η στείρα αντίληψη ευρωκεντρισμού, η γενικευμένη διαφθορά, η διαρκής υποχώρηση στα εθνικά θέματα, η λαθρομετανάστευση και οι αντιλήψεις περί πολυπολιτισμού, αποτελούν μέρη του γενικότερου ιδιότυπου ελληνικού προβλήματος. Το πολιτικό και πνευματικό κατεστημένο του τόπου πολέμησε με λύσσα τις παραδοσιακές αξίες του ελληνισμού και προώθησε το πρότυπο μιας νέας κοινωνίας. Τελικά οδηγηθήκαμε στην κοινωνία του προτεκτοράτου.
- Είναι σε θέση τα παραδοσιακά κόμματα να δώσουν λύσεις; Κι αν όχι, πώς θα μπορούσαν νεόκοποι πολιτικοί σχηματισμοί, χωρίς ενδεχομένως πείρα, αλλά με καλές προθέσεις μόνο, να βοηθήσουν στην κατεύθυνση της εθνικής χειραφέτησης;
Τα παραδοσιακά κόμματα είναι οι κύριοι δημιουργοί του προβλήματος. Η πολιτική τάξη της χώρας έχει αποτύχει. Είναι ανεπαρκής στην καλύτερη περίπτωση, προδοτική στη χειρότερη. Υπηρετεί ανοιχτά τα συμφέροντα της διεθνούς τοκογλυφίας. Δε μπορούν και πιστεύω δε θέλουν να προτείνουν σοβαρή και βιώσιμη διέξοδο για τη χώρα. Οι πολιτικοί σχηματισμοί που προκύπτουν από τη βάση της κοινωνίας είναι η μοναδική ελπίδα για τον τόπο. Θεωρώ, ότι υπάρχει συσσωρευμένη εμπειρία από την πραγματικότητα των γεγονότων. Οι εθνικιστές δικαιώθηκαν στην πολιτική τους ανάλυση, θα πρέπει να θεωρούνται αξιόπιστοι εκφραστές της κοινωνίας για το μέλλον.
- Συμφωνείτε με την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους; Υπάρχει θέμα εξάρτησης από ξένους κύκλους; Και πώς προσδιορίζεται σήμερα, σε μια εποχή αλληλεξαρτήσεων και ομογενοποιήσεων σε όλα τα επίπεδα, η έννοια της εθνικής κυριαρχίας;
Η εθνική κυριαρχία έχει καταλυθεί. Το δήλωσαν ξεκάθαρα ο Σόιμπλε, ο Ρεν κι ο Τρισέ. Το επιβεβαιώνουν καθημερινά οι συνομιλίες που πραγματοποιούνται ερήμην μας, οι επίτροποι που καθορίζουν τα πάντα, οι αποφάσεις που λαμβάνονται χωρίς τη δική μας παραμικρή συμβολή. Η κυβέρνηση έχει μεταβληθεί σε τοποτηρητή ξένων συμφερόντων. Η εξάρτηση της πατρίδας μας είναι αποτέλεσμα μιας πολύχρονης διαδικασίας μέσω του δανεισμού και της συμμετοχής στην Ευρώπη των πολυεθνικών. Είχαμε εγκαίρως παρατηρήσει τι θα συμβεί, τότε όμως πολιτικοί, τεχνοκράτες, μέσα μαζικής ενημέρωσης, συνδικαλιστές, πίστευαν ότι αυτός είναι ο μόνος ενδεδειγμένος δρόμος.
Τώρα αντιμετωπίζουμε τον κίνδυνο λεηλασίας του εθνικού πλούτου, πιθανές νέες εθνικές περιπέτειες, καθώς και την οικονομική εξαθλίωση του λαού μας. Η διαχείριση του χρέους απαιτεί γενναίες αποφάσεις, πολύ πέραν αυτών που λαμβάνονται. Αλλά το οικονομικό ζήτημα ξεκινά και τελειώνει από την ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας. Μια εθνικά σχεδιασμένη, σύμμετρη και ολοκληρωμένη οικονομία δεν κινδυνεύει. Μια οικονομία που δεν παράγει τίποτα και καταναλώνει με δανεικά, είναι καταδικασμένη. Εκεί οφείλουμε να εστιάσουμε την προσπάθεια. Το ζήτημα της εποχής των αλληλεξαρτήσεων που θίγεται είναι ζωτικό. Ήδη ο δυτικός κόσμος είναι υπερχρεωμένος. Η εξέλιξη της παγκοσμιοποίησης είναι ανεξέλεγκτη. Η επί αιώνες δυτική ηγεμονία στον πλανήτη τίθεται σε αμφισβήτηση. Η δική μας ιδεολογική επιλογή είναι το εθνικό κράτος. Δεν πρόκειται για θεωρητικό ισχυρισμό. Είναι ο μόνος τρόπος να διασφαλίσουμε ανάπτυξη, κοινωνική συνοχή και πρόοδο, εργασιακά δικαιώματα, πολιτιστική πορεία. Άρα η εθνική κυριαρχία είναι προαπαιτούμενο, γιατί διαφορετικά ο λαός μας και το μέλλον μας θα περάσουν στα σκοτεινά και απρόσωπα διευθυντήρια των υπερεθνικών εξουσιών.
No comments :
Post a Comment