ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ!!

Με είπαν ρομαντική. Με είπαν ονειροπόλα. Με είπαν φασίστρια. Με ειπαν ρατσίστρια. Με είπαν γραφική. Με είπαν άδικη απέναντι προς τους συνανθρώπους μου. Mε συκοφαντούν επειδή είμαι ΕΛΛΗΝΙΔΑ. Με έχουν δακτυλοδεικτούμενη εκεί έξω..Δεν είμαι του κοπαδιού τους.. Με έχουν αποκομμένη. Και κάποιες φορές νιώθω τόσο ΜΟΝΗ… Καμιά φορά αγναντεύω ψηλά και αναπτερώνονται οι ελπίδες μου.. Εκεί ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ. Με βλέπετε από ψηλά και περιμένετε. Το ξέρω. Σας νιώθω. Γι’αυτό και δεν θέλω να σας απογοητεύσω… Δεν θέλω να ντρέπομαι.

Η επίγεια ζωή μου, εν έτη 2011, είναι πάρα πολύ δύσκολη. Μου απαγορεύουν κάθε τι ελληνικό. Με τυραννούν και μου κάνουν τον βίο αβίωτο. Δεν μπορώ πια να ζήσω λεύτερη και ΕΛΛΗΝΙΔΑ..Πρέπει να αρνηθώ οτιδήποτε αφορά ΕΣΕΝΑ μάνα μου Ελλάς! Μου πήραν τα πάντα. Ακόμη και την αξιοπρέπεια μου!Σε ξεπουλάνε μπροστά στα μάτια μου! Σε πονάνε και σε διαμελίζουν χωρίς να μου δίνουν λόγο. Με αγνοούν.. Δεν με ρωτούν για τίποτα. Αποφασίζουν ερήμην μου για το ΘΑΝΑΤΟ ΣΟΥ! Μαζί σου πονάω και αιμορραγώ και εγώ.. Και χάνομαι μέρα με τη μέρα… Μου κλέβουν κάθε δικαίωμα ζωής και ανθρωπιάς……..

Δεν θέλουν να σηκώνω κεφάλι. Δεν θέλουν να σε προστατεύω. Θέλουν να σιωπήσω και να σε παραδώσω!! Θέλουν να σε ξεχάσω και να πάρουν οτιδήποτε μου έμεινε. Θέλουν να τους δώσω την ψυχή μου και μαζί κι εσένα!! Θέλουν να σε ΠΡΟΔΩΣΩ!! Πάνε να σε αρπάξουν μέσα απ’ τα χέρια μου!! Την ίδια μου την ψυχή!! Πάνε να με σκοτώσουν, να με αφανίσουν! Πάνε να εξαφανίσουν κάθε ίχνος Ελληνικό από τη γη! Άραγε είναι όλοι αυτοί..”φίλοι” μου; Θέλουν το καλό μου και το καλό σου; Πως είναι δυνατόν τότε να νιώθω τέτοια απειλή, τέτοια πικρία, φόβο, απόγνωση, ΠΟΝΟ ΟΡΓΗ και να αισθάνομαι, ακόμη, πως έχω να κάνω με “φίλους”;

Γιατί αρνούμαι να τους πιστέψω; Γιατί θέλω να αμυνθώ; Γιατί σηκώνω το κεφάλι κι αντιδρώ σ’αυτή τη μεγάλη αδικία; Γιατί θέλω να ξεσηκωθώ και να φωνάξω ΑΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ;; ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ!!!!! Δεν πρέπει να αμυνθώ; Δεν πρέπει να δώσω την ψυχή μου, την καρδιά και την ανάσα μου για να υπάρχεις ΕΣΥ στο μέλλον; Για να ζήσουν και τα παιδιά μας ελεύθερα και ευτυχισμένα σε μια ειρηνική γη; Ποιο είναι το πρόβλημα τους; Γιατί τόσο μένος για σένα Ελλάδα μου; Γιατί σε αδικούν τόσο πολύ ΠΑΤΡΙΔΑ μου; Ποιον και ΓΙΑΤΙ φοβούνται τόσο πολύ; Δεν τους πειράξαμε. Γιατί μας πειράζουν; Πατρίδα μου πες μου σε παρακαλώ..τι θέλουν από μας;

Μια ζωή μας θυμάμαι να αμυνόμαστε, με νύχια και με δόντια, για να κρατήσουμε τη χώρα, τα ήθη και έθιμα μας. Τη γλώσσα μας και την ιστορία μας! Κανέναν δεν πειράξαμε κι όμως όλοι θέλουν να μας κάνουν κακό.. Γιατί μας χαρακτηρίζουν έτσι; Γιατί θέλουν να παραιτηθούμε;; Τι θα τους απαντούσε σήμερα άραγε αν ζούσε ο Λεωνίδας και ο Μέγας Αλέξανδρος; Μόνο μια κουβέντα βγαίνει απ’ την ψυχή μου πατρίδα μου. ΛΕΥΤΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ!! Τους φαίνεται περίεργο που δεν μπορώ να ζω χωρίς εσένα ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ! Με περνάνε για αλαφροΐσκιωτη.. Επειδή είμαι περήφανη, ασυμβίβαστη και αισθάνομαι το μεγάλο χρέος και καθήκον μου απέναντι σου και προστατεύω το ιερό σου έδαφος, την ιστορία και την τιμή των πεσόντων για την ελευθερία μας!

Δεν με θεωρούν δική τους. Και χαίρομαι τελικά. Γιατί ξεχωρίζω. Μπορεί να είμαι από τους “τελευταίους ρομαντικούς”μα ξέρω επίσης πως είμαι μία από τους τελευταίους ΕΛΛΗΝΕΣ! Κι έτσι πρέπει να παραμείνω αν θέλω να υπάρξουν κι άλλοι Έλληνες... Για να συνεχίσεις να ζεις μέσα μας!

Πατρίδα μου, δώσε μου δύναμη και κουράγιο να αντέξω.. Πάρε με γλυκά στην αγκαλιά σου, δώσε μου το υπέρτατο αυτό συναίσθημα της αγάπης, της γαλήνης, της γενναιότητος, της περηφάνειας και του δέους.. Δώσε μου αυτό το μοναδικό συναίσθημα της πληρότητας. Πατρίδα μου στάσου πλάι μου! Σε χρειάζομαι!
Κοιτάω το απέραντο γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας και σε νιώθω μέσα στο αίμα μου! Μέσα στην ψυχή μου! ΟΧΙ πατρίδα μου. Δεν είσαι μόνη. Δεν είμαι μόνη! Μαζί είμαστε. Μόνο που καμιά φορά με παίρνει λίγο το παράπονο….. Είμαι εδώ.. Δεν θα πέσω!! Είμαι ΕΛΛΗΝΙΔΑ!! Δεν γονατίζουν οι Έλληνες!! Ούτε κι εγώ θα γονατίσω!

Γύρνα και δες.. Εδώ είμαστε όλα τα παιδιά σου!! Παρόντες και έτοιμοι για τη μεγάλη μάχη!! Δεν είμαστε πολλοί.. Αλλά είμαστε όσοι πρέπει. 300 και πάλι.. Εμείς θα σε φροντίσουμε και θα σε διατηρήσουμε ακέραιη. Θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί! Μη φοβάσαι πατρίδα μου. Μην πονάς. Μην κλαις για μας. Να κλαις για τον εχθρό γιατί φοβούνται ό,τι δεν καταλαβαίνουν. Αιώνες τώρα μας μάχονται. Μυαλό δεν βάζουν. Το τέλος το ξέρουν… Μιλάει πάντα η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ. Πάλι ΕΣΥ θα λάμψεις στο τέλος ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ! ΛΕΥΤΕΡΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑΣΜΕΝΗ! Θα φροντίσω εγώ και τα υπόλοιπα παιδιά σου! Θα είμαι εδώ μαζί σου μέχρι το τέλος!

ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ ΒΑΣΤΑ ΓΕΡΑ! Σ’ΑΓΑΠΩ ΟΣΟ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ! ΕΣΥ είσαι ο λόγος της ύπαρξης μου. Εσύ γεμίζεις κάθε μου κύτταρο. Σε παρακαλώ μην στεναχωριέσαι και μην αγωνιάς. Μην πενθείς. Να’σαι μόνο δίπλα μου εκείνη την ύστατη στιγμή και να με κρατάς από το χέρι για να με παραδώσεις ΣΕ ΕΚΕΙΝΟΥΣ! Οδήγησε με εκεί κοντά τους και πες τους..άλλη μια ΕΛΛΗΝΙΔΑ που δεν παραιτήθηκε και που μπορεί να σας αντικρύζει επάξια στα μάτια!!

ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ…. Ω ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ! ΥΠΕΡΑΝΩ ΟΛΩΝ ΕΣΥ!!