Η τεχνητή συντήρηση της μεταναστευτικής «κρίσης» από την κυβέρνηση της Ν.Δ

Τον τελευταίο χρόνο η κυβέρνηση της Ν.Δ. μέσω του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου διατυμπανίζει ότι έχουν μειωθεί δραματικά οι λεγόμενες «μικτές μεταναστευτικές ροές» προς την Ελλάδα, γεγονός που επιβεβαιώνουν και οργανισμοί όπως είναι η FRONTEX. Είναι αληθές ότι τα θαλάσσια σύνορα έχουν σχεδόν «σφραγιστεί» από το Λιμενικό Σώμα και πλέον αλλοδαποί εισέρχονται παράνομα στην Ελλάδα κυρίως από τα χερσαία σύνορά μας με την Τουρκία και την Βουλγαρία σε μειωμένους όμως αριθμούς. Οι διάφοροι δικαιωματιστές, διεθνιστές και αριστεροί κατηγορούν την κυβέρνηση της Ν.Δ. για ακροδεξιά στροφή, κάνουν καταγγελίες για παράνομες επαναπροωθήσεις αλλοδαπών (push-backs) και επιχειρούν να επαναφέρουν το δόγμα «η θάλασσα δεν έχει σύνορα» και «refugees welcome».

Η αυστηρή εφαρμογή του εθνικού δικαίου και των διεθνών συμβάσεων, που αποτελούσε πάγια απαίτηση των Ελλήνων εθνικιστών για την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης, δεν ήταν τίποτα άλλο από την φωνή της λογικής ενός Έθνους που θέλει να επιβιώσει. Η Ν.Δ. αναγκάστηκε να υιοθετήσει προτάσεις των Ελλήνων εθνικιστών (π.χ. αποτελεσματική φύλαξη των συνόρων, άρνηση χορήγησης ασύλου σε όσους έρχονται στην Ελλάδα από ασφαλείς χώρες), όχι γιατί άλλαξε ιδεολογία αλλά γιατί διαπίστωσε ότι αν εξακολουθούσε να εφαρμόζει την πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα είχε μεγάλο πολιτικό κόστος και την ίδια κατάληξη με αυτήν.

Η νυν εφαρμοζόμενη από την Ν.Δ. πολιτική δεν θα πρέπει να ξεγελά τους εθνικιστές για τις πραγματικές προθέσεις της. Σε προηγούμενο άρθρο μου, που δημοσιεύθηκε στις 20-8-2021, με αφορμή την κατάληψη του Αφγανιστάν από τους Ταλιμπάν είχα καταρρίψει τους ισχυρισμούς διαφόρων καλοθελητών της Ν.Δ. περί αναμενόμενου κύματος «προσφύγων» από το Αφγανιστάν. Έχουν περάσει σχεδόν 4 μήνες και αυτό το κύμα δεν έφτασε στην Ελλάδα και εξακολουθώ να πιστεύω ότι δεν θα φτάσει. Και ενώ αφενός οι ροές των λαθρομεταναστών αφετέρου οι αλλοδαποί που «φιλοξενούνται» σε διαμερίσματα και σε hot spot σε ολόκληρη την Ελλάδα έχουν μειωθεί, η κυβέρνηση της Ν.Δ. εξακολουθεί να δαπανά τεράστια κονδύλια για την δήθεν μεταναστευτική κρίση, που έχει σταματήσει να έχει τον χαρακτήρα κρίσης. Η Ν.Δ. συνεχίζει να συνεργάζεται αμέσως ή εμμέσως με Μ.Κ.Ο. που από τη μία παίρνουν κρατική χρηματοδότηση για διάφορα projects - στην πραγματικότητα μοιράζουν θέσεις και μισθούς σε δικά τους παιδιά - και από την άλλη καταγγέλλουν την Ελλάδα σε διεθνείς οργανισμούς για την διαχείριση του μεταναστευτικού.

Η σκληρή και «ακροδεξιά» Ν.Δ., κατά τους χαρακτηρισμούς των δικαιωματιστών, αντικατέστησε την προηγούμενη κυβέρνηση στην μπίζνα της λαθρομετανάστευσης. Αν πράγματι η Ν.Δ. ήθελε να κάνει εθνική πολιτική, αντί να κατασκευάζει νέα hot spot στα νησιά για τους «πρόσφυγες» που δεν θα έρθουν ποτέ, θα κατασκεύαζε οικισμούς για άνεργους και άστεγους Έλληνες. Δεν πιστεύω ότι θα βρισκόταν Έλληνας άστεγος που θα αρνούταν μία θέση σε ανοικτούς οικισμούς τύπου hot spot αποτελούμενους από οικίες με όλες τις παροχές δωρεάν (ρεύμα, νερό, φαγητό, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, καθαριότητα, security κλπ). Αν όμως γινόταν αυτό δεν θα είχαν δουλειά οι στρατιές των «ανθρωπιστών» εργαζομένων σε Μ.Κ.Ο., που επιλέγονται με μη ελεγχόμενα κριτήρια. Αξίζει να σημειωθεί ότι η επίκληση διεθνών συμβάσεων για να δικαιολογηθούν οι παροχές προς αλλοδαπούς δεν αναιρεί την υποχρέωση του ελληνικού κράτους για εξασφάλιση των κοινωνικών δικαιωμάτων των Ελλήνων, που κατοχυρώνονται στο Σύνταγμα.

Η δήθεν σκληρή και «ακροδεξιά» Ν.Δ., αν υπήρχε στην βουλή ένα εθνικιστικό κόμμα, θα εκαλείτο να απαντήσει για τον αριθμό των αλλοδαπών που βρίσκονται στην Ελλάδα, για το νομικό τους καθεστώς, για το πόσοι έλαβαν άσυλο ή την ελληνική ιθαγένεια, για το πόσοι έφυγαν νόμιμα ή παράνομα σε άλλες χώρες της Ευρώπης, για τα ποσά που έχουν δαπανηθεί κ.ο.κ. Αυτές θα ήταν οι εύκολες ερωτήσεις, γιατί υπάρχουν και πιο δύσκολες. Μήπως η Ελλάδα παίζει τον ρόλο του διαμετακομιστικού κέντρου και του κέντρου διαλογής των χρήσιμων μεταναστών για τις λοιπές χώρες της Ευρώπης; Μήπως η Ελλάδα είναι απλά ένας κρίκος της αλυσίδας που οδηγεί στην Μεγάλη Αντικατάσταση; Ποιά είναι η σχέση των χρηματοδοτούμενων από το κράτος Μ.Κ.Ο. με πολιτικά κόμματα και πρόσωπα; Γιατί η Ελλάδα υπογράφει αποικιοκρατικές συμβάσεις με διεθνείς οργανισμούς που αποκτούν απόλυτη ασυλία και την αντιμετωπίζουν ως μπανανία; Ποιόν εξυπηρετεί η διατήρηση της μεταναστευτικής κρίσης, όταν αυτή έχει σταματήσει να έχει τα χαρακτηριστικά κρίσης;

Αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα θα ετίθεντο πολύ πιο εύκολα προς συζήτηση στην δημόσια σφαίρα, αν υπήρχε οργανωμένο εθνικιστικό κίνημα, πολλώ δε μάλλον αν οι Εθνικιστές εκπροσωπούνταν στην βουλή. Μέχρι να συμβεί αυτό τα στελέχη του Κέντρου φ θα συνεχίσουν να παρεμβαίνουν με τεκμηριωμένες θέσεις και απόψεις υπέρ του Έθνους, όπου και όταν τους δίνεται η δυνατότητα.

Χρήστος Μπίσδας