Τα ανέπτυξαν από κοινού το Εργαστήριο Ερευνών της USAF και η Boeing. Μπορεί να μην είναι θανατηφόρα αλλά είναι ικανά για τεράστια ζημιά και όπως διαρρέουν Αμερικανοί αξιωματούχοι, είκοσι από αυτά είναι ήδη έτοιμα. Αν και δοκιμάσθηκαν με επιτυχία το 2012, τα όπλα δεν ήταν επιχειρησιακά. Μέχρι πρόσφατα. Σύμφωνα με την Μαίρυ Λου Ρόμπινσον, επικεφαλής του τμήματος High Power Microwave Division του Air Force Research Lab στην αεροπορική βάση Kirtland, είναι πλέον έτοιμα να αναπτυχθούν για αποστολές, αναφέρει αποκλειστικό δημοσίευμα της ηλεκτρονικής Daily Mail. Τοποθετημένα σε πύραυλο cruise τύπου AGM-86 και εξαπολυόμενα από βομβαρδιστικά Β-52Η, τα όπλα μικροκυμάτων της USAF φέρεται να έχουν εμβέλεια 700 μιλίων. Διεισδύοντας στον εχθρικό εναέριο χώρο σε χαμηλό ύψος, εκπέμπουν πάνω από την περιοχή του στόχου «ριπές» μικροκυμάτων υψηλής ενέργειας (HPM) «ψήνοντας» τα κυκλώματα των ηλεκτρονικών υπολογιστών και εξουδετερώνοντας κάθε ηλεκτρονική συσκευή πριν τα συστήματα προστασίας από ξαφνική αύξηση της τάσης προλάβουν να κάνουν κάτι.
Στις δοκιμές που έγιναν στο Πεδίο Δοκιμών και Εκπαίδευσης της Γιούτα, τα μικροκύματα «έκαψαν» κάθε τι ηλεκτρονικό: από συστήματα μέχρι τις… βιντεοκάμερες που είχαν στηθεί για να καταγράψουν την δοκιμή, χωρίς να καταστρέψουν οτιδήποτε άλλο. «Σήμερα κάναμε την επιστημονική φαντασία επιστημονικό γεγονός» δήλωναν ενθουσιασμένοι οι υπεύθυνοι του προγράμματος. Διαβαθμισμένο ως Άκρως Απόρρητο, το πρόγραμμα έγινε γνωστό με την πραγματοποίηση της επιτυχημένης εκείνης δοκιμής. Ωστόσο, μετά από μερικά δημοσιεύματα τον Δεκέμβριο του 2017, τα media έπαψαν να ασχολούνται καθώς οι περικοπές που επέβαλε η κυβέρνηση Ομπάμα κράτησαν τους πυραύλους μη επιχειρησιακούς. Η κυβέρνηση Τραμπ όμως φαίνεται να έχει άλλα σχέδια. Το ενδιαφέρον είναι ότι η ακτίνα μικροκυμάτων που εκπέμπει το όπλο δύναται να διαπεράσει τα καταφύγια του αντιπάλου και να καταστρέψει τα ηλεκτρονικά του συστήματα χωρίς παράπλευρες απώλειες. Ακόμη και στην περίπτωση που οι εγκαταστάσεις είναι υπόγειες ή βαθιά κρυμμένες σε ένα βουνό, λέγεται ότι τα μικροκύματα μπορούν να πλήξουν το δίκτυο μέσω καλωδίων, γραμμών επικοινωνιών και κεραιών, θέτοντας εκτός μάχης τα εχθρικά κέντρα διοίκησης και ελέγχου.
Ένας πύραυλος δύναται να πλήξει πολλούς στόχους διαδοχικά ενώ μπορεί να εξουδετερώσει μαχητικά, τεθωρακισμένα, πολεμικά πλοία και πυραυλικά συστήματα αχρηστεύοντας τα ηλεκτρονικά που τα κάνουν αξιόμαχα. Το ίδιο ισχύει και για εγκαταστάσεις ανάπτυξης και δοκιμής πυρηνικών όπλων. Καθιστώντας εκτός λειτουργίας οποιοδήποτε ραντάρ, οι πύραυλοι CHAMP δρουν ανενόχλητοι: η χώρα που δέχεται επίθεση με τέτοια όπλα αδυνατεί να αντιδράσει, αγνοώντας γιατί ξαφνικά «νεκρώθηκαν» τα πάντα. Προφανώς δεν είναι τυχαίο ότι το θέμα των όπλων μικροκυμάτων έρχεται στο προσκήνιο μετά τις πρόσφατες δοκιμές νέων πυραύλων από το καθεστώς της Πιόνγκγιάνγκ και την ένταση στις σχέσεις ΗΠΑ-Ιράν. Σημειωτέον δε ότι οι ενθουσιώδεις αμερικανικές αναφορές στις δυνατότητες των όπλων αυτών συνήθως ξεχνούν να αναφέρουν την περιορισμένη τους ακτίνα δράσης –ο πύραυλος πρέπει να είναι κοντά στον στόχο για να μπορέσει να παραλύσει τα ηλεκτρονικά συστήματα του αντιπάλου. Το πιο σημαντικό είναι ότι οι πιθανότητες να επηρεάσει τα ηλεκτρονικά κυκλώματα ενός διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου ήδη εν πτήσει δείχνουν μάλλον μικρές.
https://www.ptisidiastima.com/champ/
Στις δοκιμές που έγιναν στο Πεδίο Δοκιμών και Εκπαίδευσης της Γιούτα, τα μικροκύματα «έκαψαν» κάθε τι ηλεκτρονικό: από συστήματα μέχρι τις… βιντεοκάμερες που είχαν στηθεί για να καταγράψουν την δοκιμή, χωρίς να καταστρέψουν οτιδήποτε άλλο. «Σήμερα κάναμε την επιστημονική φαντασία επιστημονικό γεγονός» δήλωναν ενθουσιασμένοι οι υπεύθυνοι του προγράμματος. Διαβαθμισμένο ως Άκρως Απόρρητο, το πρόγραμμα έγινε γνωστό με την πραγματοποίηση της επιτυχημένης εκείνης δοκιμής. Ωστόσο, μετά από μερικά δημοσιεύματα τον Δεκέμβριο του 2017, τα media έπαψαν να ασχολούνται καθώς οι περικοπές που επέβαλε η κυβέρνηση Ομπάμα κράτησαν τους πυραύλους μη επιχειρησιακούς. Η κυβέρνηση Τραμπ όμως φαίνεται να έχει άλλα σχέδια. Το ενδιαφέρον είναι ότι η ακτίνα μικροκυμάτων που εκπέμπει το όπλο δύναται να διαπεράσει τα καταφύγια του αντιπάλου και να καταστρέψει τα ηλεκτρονικά του συστήματα χωρίς παράπλευρες απώλειες. Ακόμη και στην περίπτωση που οι εγκαταστάσεις είναι υπόγειες ή βαθιά κρυμμένες σε ένα βουνό, λέγεται ότι τα μικροκύματα μπορούν να πλήξουν το δίκτυο μέσω καλωδίων, γραμμών επικοινωνιών και κεραιών, θέτοντας εκτός μάχης τα εχθρικά κέντρα διοίκησης και ελέγχου.
Ένας πύραυλος δύναται να πλήξει πολλούς στόχους διαδοχικά ενώ μπορεί να εξουδετερώσει μαχητικά, τεθωρακισμένα, πολεμικά πλοία και πυραυλικά συστήματα αχρηστεύοντας τα ηλεκτρονικά που τα κάνουν αξιόμαχα. Το ίδιο ισχύει και για εγκαταστάσεις ανάπτυξης και δοκιμής πυρηνικών όπλων. Καθιστώντας εκτός λειτουργίας οποιοδήποτε ραντάρ, οι πύραυλοι CHAMP δρουν ανενόχλητοι: η χώρα που δέχεται επίθεση με τέτοια όπλα αδυνατεί να αντιδράσει, αγνοώντας γιατί ξαφνικά «νεκρώθηκαν» τα πάντα. Προφανώς δεν είναι τυχαίο ότι το θέμα των όπλων μικροκυμάτων έρχεται στο προσκήνιο μετά τις πρόσφατες δοκιμές νέων πυραύλων από το καθεστώς της Πιόνγκγιάνγκ και την ένταση στις σχέσεις ΗΠΑ-Ιράν. Σημειωτέον δε ότι οι ενθουσιώδεις αμερικανικές αναφορές στις δυνατότητες των όπλων αυτών συνήθως ξεχνούν να αναφέρουν την περιορισμένη τους ακτίνα δράσης –ο πύραυλος πρέπει να είναι κοντά στον στόχο για να μπορέσει να παραλύσει τα ηλεκτρονικά συστήματα του αντιπάλου. Το πιο σημαντικό είναι ότι οι πιθανότητες να επηρεάσει τα ηλεκτρονικά κυκλώματα ενός διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου ήδη εν πτήσει δείχνουν μάλλον μικρές.
https://www.ptisidiastima.com/champ/
No comments :
Post a Comment