Εξοπλιστικά: Ποιό το δέον γενέσθαι;

α. Αύξηση αμυντικών κονδυλίων. Μακροπρόθεσμα θα αποδειχθεί ίσως η καλύτερη επένδυση, εκτός εάν δεν έχουμε σκοπό να αξιοποιήσουμε τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων που μας ανήκουν.
β. Δραστική αναθεώρηση θεσμικού πλαισίου αμυντικών προμηθειών, με σκοπό την εκλογίκευση και απλούστευση των διαδικασιών. Σημειωτέον ότι η απευθείας ανάθεση δεν θα πρέπει να θεωρείται εκ προοιμίου κακούργημα, ιδίως στις περιπτώσεις εν συνεχεία υποστήριξης.
γ. Αναθεώρηση της γενικότερης λογικής, μέχρι και το επίπεδο των Επιτελείων, τα οποία θα πρέπει να βάλουν “λίγο νερό στο κρασί τους”, όσον αφορά τις απαιτήσεις τους: οι τεχνικές προδιαγραφές και οι ειδικοί όροι θα πρέπει να είναι σαφείς, κατανοητοί και να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και στα διατιθέμενα κονδύλια. Οι υπερβολικές απαιτήσεις δεν διασφαλίζουν καλύτερο αποτέλεσμα αλλά έναν άγονο διαγωνισμό.
δ. Επίσης προτείνεται να ανατεθεί στα Επιτελεία, αναλογικά με τις ανάγκες τους, ένα μεγαλύτερο μέρος του προϋπολογισμού, ώστε να υπάρχει η ανάλογη ευελιξία αλλά και η ευθύνη σε χαμηλότερο επίπεδο. Πιο συγκεκριμένα, προτείνεται η ΓΔΑΕΕ να υλοποιεί τα μείζονα προγράμματα (προμήθειες – μείζονες αναβαθμίσεις ΟΣ), ενώ τα Επιτελεία τα λοιπά προγράμματα, π.χ. συμβάσεις εν συνεχεία υποστήριξης.
ε. Πρέπει να αξιοποιηθεί κατάλληλα η εγχώρια αμυντική βιομηχανία. Υπό τις παρούσες συνθήκες, αυτό είναι ακόμα πιο δύσκολο, καθώς βραχυπρόθεσμα συνεπάγεται αυξημένο κόστος. Μεσοπρόθεσμα όμως, η εμπλοκή της εγχώριας βιομηχανίας συμβάλλει στην ασφάλεια εφοδιασμού, παρέχοντας αυτάρκεια και σχετική αυτονομία από οίκους του εξωτερικού, επιτρέπει την απόκτηση τεχνογνωσίας, διασφαλίζει θέσεις εργασίας υψηλού επιπέδου, ενώ μακροπρόθεσμα επιτρέπει ακόμα και κέρδος, σε περίπτωση ανάπτυξης και προώθησης ανταγωνιστικών τεχνολογιών και υποσυστημάτων.

Κλείνοντας, να θέσουμε ένα ρητορικό ερώτημα: Κατά πόσο νομιμοποιούμαστε έναντι των επόμενων γενεών να προφασιζόμαστε την οικονομική κρίση και την ύπαρξη ενός μάλλον υπερβολικού νομικού πλαισίου περί αμυντικών προμηθειών, αναβάλλοντας επ’ αόριστον την αποτελεσματική υποστήριξη, αναβάθμιση και ανανέωση των εξοπλισμών μας; 

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η διαρκής επίκληση του διεθνούς δικαίου καταντάει φαιδρή, εάν δεν συνδυάζεται με ισχυρές Ε.Δ, ικανή διπλωματία και αποφασιστική πολιτική ηγεσία.

ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ: https://www.defence-point.gr/news/ta-ellinika-mas-exoplistika-i-akmi-i-parakmi-kai-i-eythyni