Στην Autonomous Warrior 2018 ο Βρετανικός Στρατός θα δοκιμάσει ποικιλία πρωτότυπων μη επανδρωμένων αεροχημάτων και μη επανδρωμένων χερσαίων οχημάτων. Στην πραγματικότητα οι δοκιμές θα γίνουν από τους στρατιώτες του, μιας κι αυτοί θα είναι οι πραγματικοί χρήστες.
Tα όρια της τεχνολογίας στον τομέα των χερσαίων συστημάτων σκοπεύει να επεκτείνει η νέα άσκηση που διοργανώνει ο Βρετανικός Στρατός. Η Autonomous Warrior 2018, διάρκειας τεσσάρων εβδομάδων, θα δοκιμάσει τις νέες τεχνολογίες που διατίθενται στην αγορά, προκειμένου να γίνουν κατανοητά, σε πρακτικό στάδιο, τα πλεονεκτήματά τους, καθώς και ο τρόπος επιχειρησιακής τους χρήσης. Αντίστοιχη άσκηση (Unmanned Warrior) είχε διοργανώσει για πρώτη φορά και το Βρετανικό Ναυτικό, με τη συμμετοχή πλήθους εταιρειών και συμμαχικών δυνάμεων. Ήταν μια άσκηση υψηλού ενδιαφέροντος, δεδομένου ότι συνέβαλε καίρια στην ένταξη των μη επανδρωμένων σκαφών επιφανείας και μη επανδρωμένων υποβρύχιων οχημάτων στις τάξεις του Βρετανικού Ναυτικού και όχι μόνο. Η Autonomous Warrior διοργανώνεται με τη συνεργασία του Βρετανικού Ναυτικού και της Αεροπορία, του Αμερικανικού Στρατού, των υπηρεσιών του Υπουργείου Άμυνας, του Dstl (εργαστήριο έρευνας και τεχνολογίας του υπουργείου) και 50 βιομηχανιών. Επιπλέον, η άσκηση αποτελεί σημαντικό τμήμα του Ταμείου Αμυντικής Καινοτομίας, το οποίο διαθέτει κεφάλαια ύψους 800 εκ. Στερλινών προς υποστήριξη των καινοτόμων ιδεών που θα μπορέσουν να φέρουν σημαντικές αλλαγές στις αμυντικές ικανότητες της χώρας και της βρετανικής βιομηχανίας.
Ένας από τους τομείς στους οποίους θα δοθεί έμφαση στο πλαίσιο της Autonomous Warrior είναι η Διοικητική Μέριμνα–Εφοδιασμός στο… «τελευταίο μίλι». Το τελευταίο μίλι αντιπροσωπεύει την τελική φάση προσέγγισης στην ζώνη μάχης. Είναι η πιο επικίνδυνη περιοχή και η πιο κρίσιμη σε ό,τι αφορά τον εφοδιασμό των στρατιωτών σε καύσιμα, πυρομαχικά και τρόφιμα. Ο Βρετναικός Στρατός θεωρεί την ικανότητα επιτυχούς εφοδιασμού των στρατιωτών ως κρίσιμης σημασίας για την Ικανότητα Κρούσης, ώστε να έχει συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι άλλων δυνάμεων. Ένας ακόμα τομέας στον οποίο θα δοθεί έμφαση είναι αυτός της επιτήρησης, προκειμένου να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα των όπλων μακρού πλήγματος και καθοδήγησης.
Tα όρια της τεχνολογίας στον τομέα των χερσαίων συστημάτων σκοπεύει να επεκτείνει η νέα άσκηση που διοργανώνει ο Βρετανικός Στρατός. Η Autonomous Warrior 2018, διάρκειας τεσσάρων εβδομάδων, θα δοκιμάσει τις νέες τεχνολογίες που διατίθενται στην αγορά, προκειμένου να γίνουν κατανοητά, σε πρακτικό στάδιο, τα πλεονεκτήματά τους, καθώς και ο τρόπος επιχειρησιακής τους χρήσης. Αντίστοιχη άσκηση (Unmanned Warrior) είχε διοργανώσει για πρώτη φορά και το Βρετανικό Ναυτικό, με τη συμμετοχή πλήθους εταιρειών και συμμαχικών δυνάμεων. Ήταν μια άσκηση υψηλού ενδιαφέροντος, δεδομένου ότι συνέβαλε καίρια στην ένταξη των μη επανδρωμένων σκαφών επιφανείας και μη επανδρωμένων υποβρύχιων οχημάτων στις τάξεις του Βρετανικού Ναυτικού και όχι μόνο. Η Autonomous Warrior διοργανώνεται με τη συνεργασία του Βρετανικού Ναυτικού και της Αεροπορία, του Αμερικανικού Στρατού, των υπηρεσιών του Υπουργείου Άμυνας, του Dstl (εργαστήριο έρευνας και τεχνολογίας του υπουργείου) και 50 βιομηχανιών. Επιπλέον, η άσκηση αποτελεί σημαντικό τμήμα του Ταμείου Αμυντικής Καινοτομίας, το οποίο διαθέτει κεφάλαια ύψους 800 εκ. Στερλινών προς υποστήριξη των καινοτόμων ιδεών που θα μπορέσουν να φέρουν σημαντικές αλλαγές στις αμυντικές ικανότητες της χώρας και της βρετανικής βιομηχανίας.
Ένας από τους τομείς στους οποίους θα δοθεί έμφαση στο πλαίσιο της Autonomous Warrior είναι η Διοικητική Μέριμνα–Εφοδιασμός στο… «τελευταίο μίλι». Το τελευταίο μίλι αντιπροσωπεύει την τελική φάση προσέγγισης στην ζώνη μάχης. Είναι η πιο επικίνδυνη περιοχή και η πιο κρίσιμη σε ό,τι αφορά τον εφοδιασμό των στρατιωτών σε καύσιμα, πυρομαχικά και τρόφιμα. Ο Βρετναικός Στρατός θεωρεί την ικανότητα επιτυχούς εφοδιασμού των στρατιωτών ως κρίσιμης σημασίας για την Ικανότητα Κρούσης, ώστε να έχει συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι άλλων δυνάμεων. Ένας ακόμα τομέας στον οποίο θα δοθεί έμφαση είναι αυτός της επιτήρησης, προκειμένου να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα των όπλων μακρού πλήγματος και καθοδήγησης.
Κατά τη διάρκεια της Eurosatory 2018 διαπιστώσαμε για μια ακόμα φορά την έμφαση που δίνουν όλες οι βιομηχανίες στον τομέα της ρομποτικής και των συστημάτων/πλατφορμών επιτήρησης. Η επιτήρηση και γενικότερα το C4ISTAR είναι τομείς στους οποίους η Ελλάδα δεν έχει δώσει καμία σχεδόν βαρύτητα. Στον Ελληνικό Στρατό βλέπουμε σκόρπια ηλεκτροπτικά συστήματα και αδυναμία ολοκλήρωσής τους επάνω σε ένα δίκτυο που θα μοιράζει την εικόνα στα διάφορα επίπεδα διοίκησης, αφού δεν υπάρχουν τα κατάλληλα συστήματα τηλεπικοινωνιών και το απαραίτητο λογισμικό. Εξαίρεση, σε κάποιο βαθμό αποτελεί η Πολεμική Αεροπορία και το Πολεμικό Ναυτικό. Όμως, δεν θα εισχωρήσουμε περαιτέρω στο ζήτημα. Η γενικότερη κουλτούρα που επικρατεί είναι αυτή της αντιπαράθεσης πλατφορμών, σα να μην υπάρχει σύγχρονη αντίληψη. Φυσικά η παρούσα κατάσταση είναι άσχημη, λόγω της έλλειψης κονδυλίων, αλλά ειδικά λόγω αυτής θα μπορούσε να είχε γίνει σιγά-σιγά μια σταδιακή αναβάθμιση των υπαρχόντων πλατφορμών με νέα υποσυστήματα. Μην ξεχνάμε άλλωστε πως όλες οι μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις (ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία κτλ.) οι οποίες πριν λίγα χρόνια αντιμετώπισαν σοβαρές περικοπές και πάγωσαν αρκετά προγράμματα, προχώρησαν σε αναβάθμιση των δυνατοτήτων C4ISR των υπαρχόντων πλατφορμών τους, προκειμένου να είναι σε θέση να εντοπίζουν εγκαίρως και να καταδεικνύουν στόχους στα μέσα πυρός.
Ίσως θα ήταν χρήσιμο και στην Ελλάδα να αφήσουμε για λίγο τις βλέψεις για κατασκευή μεγάλων πλατφορμών, για μια πιο κατάλληλη στιγμή, και μέχρι τότε να γίνουμε ρεαλιστές και να επικεντρωθούμε στην δημιουργία προϊόντων συνεργασιών τα οποία θα μπορούσαν να αναπτυχθούν συγκριτικά ευκολότερα και να πουλήσουν ταχύτερα στις ξένες αγορές. Έτσι, θα μπορούσε να υπάρχει και εισροή κεφαλαίων για τη συνέχεια. Αυτό απαιτεί ανάλυση της αγοράς με συλλογή στοιχείων από σοβαρές βάσεις δεδομένων, εξασφάλιση χρηματοδότησης (που μπορεί να έρθει με συνέργιες για τον διαμοιρασμό του κόστους), στήριξη από το Υπουργείο Άμυνας (σε πολλά γραφειοκρατικά ζητήματα, σε προβολή των συστημάτων σε ασκήσεις των Εν. Δυνάμεων, μέσω της προώθησης από την πολιτική-στρατιωτική ηγεσία και τους ΑΚΑΜ, την προμήθεια μερικών συστημάτων και τη δοκιμή τους για την παροχή αξιολογήσεων ή ακόμα και τη συμμετοχή του στην ανάπτυξη με ανάλογο ποσοστό στο τελικό προϊόν κτλ.) και σωστή εμπορική προώθηση που θα χαρακτηρίζεται από ανοιχτό πνεύμα και προβολή των συστημάτων παντού. Κι ας μην ξεχνάμε ότι οι Έλληνες σε κάθε φάση της Ιστορίας μας ήμασταν αριθμητικά υποδεέστεροι σε κάθε πόλεμο. Σήμερα τα ρομποτικά συστήματα και οι αυτοματισμοί θα μπορούσαν να ήταν οι καλύτεροί μας φίλοι, σώζωντας πολύτιμες ζωές αν παρουσιαζόταν η ανάγκη.
Στο εμπορικό μέρος του προβλήματος, οι τεχνολογίες του C4ISTAR δεν είναι «ξένες» προς την ελληνική βιομηχανία. Λύσεις μπορούν να υπάρξουν, αλλά ουδείς μπήκε διαδικασία ανάπτυξης προϊόντων συνεργασίας, τόσο όταν υπήρχαν χρήματα όσο και μέσω συνεργιών όταν η ρευστότητα είχε μειωθεί. Άλλωστε υπάρχουν και μελέτες για την ελληνική οικονομία που δείχνουν ότι αντί οι επιχειρήσεις να συνεργαστούν κατά τη διάρκεια της κρίσης, προτίμησαν να ακολουθήσουν «ανεξάρτητη» πορεία, λόγω έλλειψης σχετικής κουλτούρας και λόγω του ότι αρκετές λειτουργούν σε οικογενειακό πλαίσιο, επιθυμόντας η επιχείρηση να μείνει στην οικογένεια ακόμα κι αν τελικά αναγκάστηκε να κλείσει. Πού θα ήταν άραγε η Krauss-Maffei, η Lockheed Martin, η Boeing, η πρώην McDonnell-Douglas και πολλές άλλες εταιρείες αν οι κύριοι Joseph Anton Ritter von Maffei, Georg Ritter von Krauss, William Boeing, Allan Lockheed, James Smith McDonnell και Donald Willis Douglas ακολουθούσαν την ίδια λογική;
ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΑΡΘΡΟ ΜΕ ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΕΔΩ: https://defense3.com
No comments :
Post a Comment