Υπάρχουν αρκετές γνώμες και ειδήσεις που το τελευταίο διάστημα δείχνουν την Τουρκία να στρέφεται προς την Ρωσία και πώς γυρνάει την πλάτη δήθεν στην Δύση. Η Τουρκία είναι χώρα μέλος του ΝΑΤΟ και επιδιώκει να παραμείνει σε αυτό αλλά και στην Δύση. Ποτέ δεν είπε πώς θα αποχωρήσει ή θα προσπαθήσει να αλλάξει την κατάσταση της ως μέλος στην συμμαχία οι λόγοι είναι πολύ απλοί.
1. Το άρθρο 5 περί συλλογικής άμυνας. Ο Ερντογάν δεν τρέφει αυταπάτες. Γνωρίζει πώς το συγκεκριμένο άρθρο είναι ασπίδα της χώρας του κατά πολύ μεγάλων δυνάμεων όπως είναι η Ρωσία και το Ιράν αλλά και το Ισραήλ... ενώ γνωρίζει επίσης πώς αποτελεί και πιθανό ανάχωμα-πρόβλημα αν υποθέσουμε πώς κάνει θέμα με Ελλάδα και η Τουρκία δεν είναι πια μέλος της συμμαχίας. Οπότε καλό θα είναι να υπάρχει μια σκέψη πριν πετάγονται διάφορα για εντυπώσεις.
2. Η Τουρκία αποζητεί την οικονομική ενίσχυση της Ε.Ε. Ούτε η Ρωσία, ούτε οι ΗΠΑ έχουν τα οικονομικά ποσά να την βοηθήσουν όπως θα ήθελε αλλά συγχρόνως θέλει και την πρόσβαση σε πελατολόγιο με υψηλό βαλάντιο. Η Τουρκία έχει βιομηχανίες και παραγωγή αγαθών που η κατανάλωση τους σε πολύ μεγάλο ποσοστό γίνεται από την Δύση και όχι από την Ανατολή. Οπότε μπορεί να πιέζει την Ε.Ε. και να ζητάει ότι ζητάει, όμως γνωρίζει ο Ερντογάν πώς όλα έχουν όρια.
3. Για στρατιωτικές συμμαχίες. Όπως αναφέρθηκε και πριν η Τουρκία είναι χώρα μέλος του ΝΑΤΟ. Κάθε παρέκκλιση από αυτό προς άλλη στρατιωτική μορφή βοηθείας θα έχει σοβαρές επιπτώσεις και δεν τις θέλει η Τουρκία αυτή την στιγμή (π.χ. το περιστατικό με τους πυραύλους αντιαεροπορικής άμυνας από Κίνα που οδήγησε σε εντάσεις). Η Ρωσία έχει μεν στρατιωτική ισχύ αλλά όχι τόσο μεγάλη να τα βάλει με όλο το ΝΑΤΟ αν χρειαστεί και σίγουρα όχι για την Τουρκία. Έτσι η Ατλαντική συμμαχία είναι κάτι αναγκαίο για την Τουρκία.
4. Μεγάλο μέρος του στρατιωτικού εξοπλισμού της χώρας του Ερντογάν έχει Αμερικανικές προελεύσεις και παραγγελίες. Σίγουρα δεν θα ήθελε προβλήματα εκεί.
5. Η Τουρκία έχει πολλές μειονότητες σε Ε.Ε δεν θα ήθελε επ΄ουδενί να δημιουργήσει προβλήματα στην παραμονή τους στο εξωτερικό αν ξεπεράσει τα εσκαμμένα.
Υπάρχουν και άλλα, όμως ο σκοπός εδώ δεν είναι να γραφεί ανάλυση των pull & push factors που μπορεί να αντιμετωπίζει η Τουρκία από και προς την Δύση. Σημασία έχει να γίνει αντιληπτό πώς είναι επιφανειακή η προσέγγιση όταν αναφέρεται πώς η Τουρκία πηδάει είτε στην Ανατολή, είτε στην Δύση. Παραδοσιακά η Τουρκία είναι μια χώρα που με διπλωματία Υψηλής Πύλης προσπαθεί να ισορροπήσει σε δύο βάρκες με τα πόδια απλωμένα. Αυτή την στιγμή βρίσκεται σε έντονη ταραχή και κινδυνεύει να χάσει την ισορροπία της για αυτό και πατάει πιο έντονα μια στην μία και μια στην άλλη. Για αυτήν είναι πολύ πιο επικίνδυνο όμως να πάει μονόπλευρα ή να χάσει ακόμα και την ισορροπία της. Αυτό πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας και ίσως να εκμεταλλευθούμε και εμείς την κατάσταση που δημιουργήθηκε... αν ακούνε στο ΥΠΕΞ
Αλέξανδρος Νίκλαν, Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας
http://www.geopolitics.com.gr/2016/08/blog-post_40.html
1. Το άρθρο 5 περί συλλογικής άμυνας. Ο Ερντογάν δεν τρέφει αυταπάτες. Γνωρίζει πώς το συγκεκριμένο άρθρο είναι ασπίδα της χώρας του κατά πολύ μεγάλων δυνάμεων όπως είναι η Ρωσία και το Ιράν αλλά και το Ισραήλ... ενώ γνωρίζει επίσης πώς αποτελεί και πιθανό ανάχωμα-πρόβλημα αν υποθέσουμε πώς κάνει θέμα με Ελλάδα και η Τουρκία δεν είναι πια μέλος της συμμαχίας. Οπότε καλό θα είναι να υπάρχει μια σκέψη πριν πετάγονται διάφορα για εντυπώσεις.
2. Η Τουρκία αποζητεί την οικονομική ενίσχυση της Ε.Ε. Ούτε η Ρωσία, ούτε οι ΗΠΑ έχουν τα οικονομικά ποσά να την βοηθήσουν όπως θα ήθελε αλλά συγχρόνως θέλει και την πρόσβαση σε πελατολόγιο με υψηλό βαλάντιο. Η Τουρκία έχει βιομηχανίες και παραγωγή αγαθών που η κατανάλωση τους σε πολύ μεγάλο ποσοστό γίνεται από την Δύση και όχι από την Ανατολή. Οπότε μπορεί να πιέζει την Ε.Ε. και να ζητάει ότι ζητάει, όμως γνωρίζει ο Ερντογάν πώς όλα έχουν όρια.
3. Για στρατιωτικές συμμαχίες. Όπως αναφέρθηκε και πριν η Τουρκία είναι χώρα μέλος του ΝΑΤΟ. Κάθε παρέκκλιση από αυτό προς άλλη στρατιωτική μορφή βοηθείας θα έχει σοβαρές επιπτώσεις και δεν τις θέλει η Τουρκία αυτή την στιγμή (π.χ. το περιστατικό με τους πυραύλους αντιαεροπορικής άμυνας από Κίνα που οδήγησε σε εντάσεις). Η Ρωσία έχει μεν στρατιωτική ισχύ αλλά όχι τόσο μεγάλη να τα βάλει με όλο το ΝΑΤΟ αν χρειαστεί και σίγουρα όχι για την Τουρκία. Έτσι η Ατλαντική συμμαχία είναι κάτι αναγκαίο για την Τουρκία.
4. Μεγάλο μέρος του στρατιωτικού εξοπλισμού της χώρας του Ερντογάν έχει Αμερικανικές προελεύσεις και παραγγελίες. Σίγουρα δεν θα ήθελε προβλήματα εκεί.
5. Η Τουρκία έχει πολλές μειονότητες σε Ε.Ε δεν θα ήθελε επ΄ουδενί να δημιουργήσει προβλήματα στην παραμονή τους στο εξωτερικό αν ξεπεράσει τα εσκαμμένα.
Υπάρχουν και άλλα, όμως ο σκοπός εδώ δεν είναι να γραφεί ανάλυση των pull & push factors που μπορεί να αντιμετωπίζει η Τουρκία από και προς την Δύση. Σημασία έχει να γίνει αντιληπτό πώς είναι επιφανειακή η προσέγγιση όταν αναφέρεται πώς η Τουρκία πηδάει είτε στην Ανατολή, είτε στην Δύση. Παραδοσιακά η Τουρκία είναι μια χώρα που με διπλωματία Υψηλής Πύλης προσπαθεί να ισορροπήσει σε δύο βάρκες με τα πόδια απλωμένα. Αυτή την στιγμή βρίσκεται σε έντονη ταραχή και κινδυνεύει να χάσει την ισορροπία της για αυτό και πατάει πιο έντονα μια στην μία και μια στην άλλη. Για αυτήν είναι πολύ πιο επικίνδυνο όμως να πάει μονόπλευρα ή να χάσει ακόμα και την ισορροπία της. Αυτό πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας και ίσως να εκμεταλλευθούμε και εμείς την κατάσταση που δημιουργήθηκε... αν ακούνε στο ΥΠΕΞ
Αλέξανδρος Νίκλαν, Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας
http://www.geopolitics.com.gr/2016/08/blog-post_40.html
No comments :
Post a Comment