Το φορολογικό και ασφαλιστικό σύστημα που προωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, συνοψίζει την ιδεολογία και πολιτική του. Όλοι όσοι εργάζονται σκληρά, πολλές ώρες, πολλά χρόνια και πολύ αποτελεσματικά, τιμωρούνται. Φορολογούνται αδυσώπητα και μετά σαν να μην φτάνει αυτό ο Κατρούγκαλος τους λεηλατεί αδίστακτα και τις ασφαλιστικές τους εισφορές. Όσο πιο πολλά χρόνια δουλεύουν, τόσο λιγότερο μετρούν τα χρόνια εργασίας στη σύνταξή τους. Η τελική φορολογική και φορολογικο-ασφαλιστική τους επιβάρυνση για το μέρος του εισοδήματος που ξεπερνά τα 20 χιλ. ευρώ φτάνει το 70% και το 80% (αν υπολογίσει κανείς και τις υπόλοιπες φορολογικές επιβαρύνσεις τους (φόροι καυσίμων, ΦΠΑ καταναλωτικών αγαθών, τέλη τηλεφωνίας, ΕΝΦΙΑ αν έκαναν το λάθος να αποκτήσουν ή κληρονομήσουν και ακίνητη περιουσία κ.λπ.). Όπως το λέει και ο νέος προσοντούχος σύμβουλος του κ. Τσίπρα, ο περιώνυμος κ. Καρανίκας, η "καριέρα είναι χολέρα" κι αν δική σας πηγαίνει καλά, μην ανησυχείτε. Θα σας την κάνουμε χολέρα εμείς...
Ποιος είναι ο τελικός στόχος; Η μόνιμη φτωχοποίηση και τελικά η προλεταριοποίηση της ελληνικής κοινωνίας, με τη δολοφονία κάθε κινήτρου που οδηγεί στην ανάκαμψη και την ανάπτυξη. Όταν όσο πιο πολύ δουλεύεις τόσο πιο πολύ σε τιμωρούν, το μήνυμα είναι σαφές: Μην χαλάς την πιάτσα στους τεμπέληδες. Όταν όσο πιο εντάξει είσαι στις υποχρεώσεις σου (φορολογικές και δανειακές), τόσο πιο πολύ σε τιμωρούν, τότε το μήνυμα είναι σαφές: Μην χαλάς την πιάτσα στους μπαταχτσήδες. Όταν όσο πιο πολύ επενδύεις, τόσο πιο πολύ σε τιμωρούν, το μήνυμα είναι σαφές: Μην χαλάς την πιάτσα στους ανεπρόκοπους. Γίνε και εσύ ένας από αυτούς. Μάθε να ζεις χωρίς ελπίδα και χωρίς προοπτική. Μάθε να μισείς και να φθονείς όσους τα καταφέρνουν. Τα δανεικά κι αγύριστα είναι η ιδεολογία, όχι η δουλειά και η δημιουργία. Που συμβαίνουν όλα αυτά; Στη χώρα με τις χαμηλότερες επενδύσεις στην Ευρώπη. Στη χώρα από την οποία οι ικανότεροι και παραγωγικότεροι νέοι Έλληνες ρίχνουν κατά εκατοντάδες χιλιάδες μαύρη πέτρα πίσω τους και αλλάζουν χώρα και φορολογική υπηκοότητα. Στη χώρα που ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες άνθρωποι δεν βρίσκουν δουλειά και ζούνε στη ζώνη του λυκόφωτος της οικονομίας και της κοινωνίας. Σ’ αυτή τη χώρα αποφάσισε ο ΣΥΡΙΖΑ να καταστρέψει ό,τι κίνητρο είχε απομείνει για εργασία, επένδυση και παραγωγή.
Το πιο επώδυνο ερώτημα δεν είναι όμως τι κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι αυτά πάντα πίστευαν και αυτά πάντα σερβίριζαν, γαρνιρισμένα βέβαια με μπόλικη σάλτσα από ψέματα και δημαγωγία. Δεν θα μπορούσαν όμως να τα εφαρμόσουν αν δεν έβρισκαν και δανεικά. Το κίνημα "δεν πληρώνω, δεν δουλεύω και με δανεικά χορεύω" προϋποθέτει και κάποιους δανειστές. Αλλιώς ταχύτατα καταρρέει. Στην προκειμένη περίπτωση οι δανειστές -τρόικα και οι πολιτικοί της προϊστάμενοι στην Ευρώπη- ανέχονται και αποδέχονται αυτή την οικονομικά παράφρονα πολιτική. Γιατί το κάνουν; Περιμένουν ότι θα πάρουν έτσι πίσω τα λεφτά των Ευρωπαίων φορολογουμένων; Όχι ασφαλώς. Απλώς κλωτσούν το "τενεκεδάκι" του ελληνικού προγράμματος λίγο παρακάτω και ταυτόχρονα, μια που δεν ελπίζουν να πάρουν πίσω όσα έδωσαν σε χρήμα, αποδέχονται τις υπηρεσίες "σε είδος" που τους προσφέρει ο κ. Τσίπρας στο προσφυγικό και τον αφήνουν να εφαρμόσει την πολιτική της φοροεξόντωσης του ιδιωτικού τομέα. Στην ουσία θυσιάζουν τον ελληνικό ιδιωτικό τομέα και την ελληνική ανάκαμψη, που θα ήταν εφικτή σήμερα, στο βωμό του πολιτικού κόστους που τους προκαλεί το προσφυγικό, το βάρος του οποίου μεταθέτουν "προνομιακά" στην Ελλάδα. Η παραγωγική και δημιουργική Ελλάδα συνθλίβεται ανάμεσα στις μυλόπετρες της αριστερής συμπλεγματικής ιδεοληψίας και του ευρωπαϊκού κυνισμού.
Μόνη μας ελπίδα είναι η παραγωγική Ελλάδα να σηκωθεί από τον καναπέ, να κινητοποιηθεί, να οργανωθεί και να δράσει ενωμένη πολιτικά. Να διώξει αυτή την κυβέρνηση και να αντικαταστήσει αυτή την αδιέξοδη πολιτική, με την μόνη πολιτική που έχει σήμερα λογική. Την πολιτική της δραστικής μείωσης των κρατικών δαπανών και των φόρων και της πρόταξης της ανάκαμψης του ιδιωτικού τομέα και των επενδύσεων, που πρέπει να αποτελέσουν απόλυτη και μοναδική εθνική προτεραιότητα.
Θόδωρος Σκυλακάκης, Πρόεδρος της Δράσης
Ποιος είναι ο τελικός στόχος; Η μόνιμη φτωχοποίηση και τελικά η προλεταριοποίηση της ελληνικής κοινωνίας, με τη δολοφονία κάθε κινήτρου που οδηγεί στην ανάκαμψη και την ανάπτυξη. Όταν όσο πιο πολύ δουλεύεις τόσο πιο πολύ σε τιμωρούν, το μήνυμα είναι σαφές: Μην χαλάς την πιάτσα στους τεμπέληδες. Όταν όσο πιο εντάξει είσαι στις υποχρεώσεις σου (φορολογικές και δανειακές), τόσο πιο πολύ σε τιμωρούν, τότε το μήνυμα είναι σαφές: Μην χαλάς την πιάτσα στους μπαταχτσήδες. Όταν όσο πιο πολύ επενδύεις, τόσο πιο πολύ σε τιμωρούν, το μήνυμα είναι σαφές: Μην χαλάς την πιάτσα στους ανεπρόκοπους. Γίνε και εσύ ένας από αυτούς. Μάθε να ζεις χωρίς ελπίδα και χωρίς προοπτική. Μάθε να μισείς και να φθονείς όσους τα καταφέρνουν. Τα δανεικά κι αγύριστα είναι η ιδεολογία, όχι η δουλειά και η δημιουργία. Που συμβαίνουν όλα αυτά; Στη χώρα με τις χαμηλότερες επενδύσεις στην Ευρώπη. Στη χώρα από την οποία οι ικανότεροι και παραγωγικότεροι νέοι Έλληνες ρίχνουν κατά εκατοντάδες χιλιάδες μαύρη πέτρα πίσω τους και αλλάζουν χώρα και φορολογική υπηκοότητα. Στη χώρα που ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες άνθρωποι δεν βρίσκουν δουλειά και ζούνε στη ζώνη του λυκόφωτος της οικονομίας και της κοινωνίας. Σ’ αυτή τη χώρα αποφάσισε ο ΣΥΡΙΖΑ να καταστρέψει ό,τι κίνητρο είχε απομείνει για εργασία, επένδυση και παραγωγή.
Το πιο επώδυνο ερώτημα δεν είναι όμως τι κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι αυτά πάντα πίστευαν και αυτά πάντα σερβίριζαν, γαρνιρισμένα βέβαια με μπόλικη σάλτσα από ψέματα και δημαγωγία. Δεν θα μπορούσαν όμως να τα εφαρμόσουν αν δεν έβρισκαν και δανεικά. Το κίνημα "δεν πληρώνω, δεν δουλεύω και με δανεικά χορεύω" προϋποθέτει και κάποιους δανειστές. Αλλιώς ταχύτατα καταρρέει. Στην προκειμένη περίπτωση οι δανειστές -τρόικα και οι πολιτικοί της προϊστάμενοι στην Ευρώπη- ανέχονται και αποδέχονται αυτή την οικονομικά παράφρονα πολιτική. Γιατί το κάνουν; Περιμένουν ότι θα πάρουν έτσι πίσω τα λεφτά των Ευρωπαίων φορολογουμένων; Όχι ασφαλώς. Απλώς κλωτσούν το "τενεκεδάκι" του ελληνικού προγράμματος λίγο παρακάτω και ταυτόχρονα, μια που δεν ελπίζουν να πάρουν πίσω όσα έδωσαν σε χρήμα, αποδέχονται τις υπηρεσίες "σε είδος" που τους προσφέρει ο κ. Τσίπρας στο προσφυγικό και τον αφήνουν να εφαρμόσει την πολιτική της φοροεξόντωσης του ιδιωτικού τομέα. Στην ουσία θυσιάζουν τον ελληνικό ιδιωτικό τομέα και την ελληνική ανάκαμψη, που θα ήταν εφικτή σήμερα, στο βωμό του πολιτικού κόστους που τους προκαλεί το προσφυγικό, το βάρος του οποίου μεταθέτουν "προνομιακά" στην Ελλάδα. Η παραγωγική και δημιουργική Ελλάδα συνθλίβεται ανάμεσα στις μυλόπετρες της αριστερής συμπλεγματικής ιδεοληψίας και του ευρωπαϊκού κυνισμού.
Μόνη μας ελπίδα είναι η παραγωγική Ελλάδα να σηκωθεί από τον καναπέ, να κινητοποιηθεί, να οργανωθεί και να δράσει ενωμένη πολιτικά. Να διώξει αυτή την κυβέρνηση και να αντικαταστήσει αυτή την αδιέξοδη πολιτική, με την μόνη πολιτική που έχει σήμερα λογική. Την πολιτική της δραστικής μείωσης των κρατικών δαπανών και των φόρων και της πρόταξης της ανάκαμψης του ιδιωτικού τομέα και των επενδύσεων, που πρέπει να αποτελέσουν απόλυτη και μοναδική εθνική προτεραιότητα.
Θόδωρος Σκυλακάκης, Πρόεδρος της Δράσης
No comments :
Post a Comment