Εξαιρετικά ενδιαφέροντα στοιχεία για τα μελλοντικά προγράμματα ναυπηγήσεων της Τουρκίας αναρτήθηκαν στην εγκυρότατη και πολύ ενημερωμένη για ναυτικά θέματα διαδικτυακή πύλη turkishnavy.net («Bosphorous Naval News») από τον διαχειριστή της, Devrim Yaylali. Όπως αναφέρεται στη σχετική ανάρτηση (μπορείτε να τη διαβάσετε στα αγγλικά στον σύνδεσμο http://turkishnavy.net/2015/10/17/future-shipbuilding-projects-for-turkish-navy-and-coast-guard/), μία από τις πιο ενδιαφέρουσες παρουσιάσεις στο 7ο Σεμινάριο Ναυτικών Συστημάτων (7. Deniz Sistemleri Semineri), που οργανώθηκε στην Άγκυρα το διήμερο 12 ως 13 Οκτωβρίου 2015, ήταν αυτή που έγινε από το τουρκικό υφυπουργείο αμυντικής βιομηχανίας (SSM) και το οποίο είχε ως θέμα τα μελλοντικά τουρκικά ναυπηγικά προγράμματα για λογαριασμό του Ναυτικού (TDK: Turk Deniz Kuvvetleri) και της Ακτοφυλακής (SGK: Sahil Güvenlik Komutanligi) της Τουρκίας.
Από τα 21 ναυπηγικά προγράμματα που παρουσιάσθηκαν από το τουρκικό υφυπουργείο αμυντικής βιομηχανίας στο σεμινάριο η συντριπτική τους πλειοψηφία (τα 19 από τα 21) αφορούν το Ναυτικό της Τουρκίας. Τα συγκεκριμένα προγράμματα περιλαμβάνουν σε συντριπτικό ποσοστό (17 από τα 19) νέες ναυπηγήσεις και τα υπόλοιπα δύο αφορούν εκσυγχρονισμούς μέσης ζωής (ΕΜΖ) των τεσσάρων φρεγατών τύπου Barbaros (MEKO-200TN II) και τεσσάρων υποβρυχίων τύπου Preveze (Type 209/1400). Σε ό,τι αφορά τις νέες ναυπηγήσεις αυτές αφορούν όλη τη γκάμα των πλοίων επιφανείας (φρεγάτες, ταχέα σκάφη, περιπολικά, βοηθητικά) αλλά και υποβρύχια και ειδικότερα την εννοιολογική σχεδίαση του αποκαλούμενου Εθνικού Υποβρυχίου (MILDEN), που εφόσον υλοποιηθεί με επιτυχία και το πρόγραμμα προχωρήσει στα επόμενα στάδια θα αποδώσει το πρώτο τουρκικής σχεδίασης, ανάπτυξης και παραγωγής υποβρύχιο. Είναι εύκολα αντιληπτό, ότι με βάση τα στοιχεία που αποδεσμεύθηκαν, η Τουρκία προχωρεί στην συστηματική επέκταση και αναβάθμιση της ναυτικής ισχύος της. Ιδιαίτερη έμφαση αποδίδεται στα μεγάλα πλοία επιφανείας (φρεγάτες) όπου θα πρέπει να θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι στο μέλλον ο στόλος θα αποτελείται από αποκλειστικά τουρκικές σχεδιάσεις. Επίσης, ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να γίνει στη σχεδιαζόμενη ναυπήγηση τεσσάρων αποβατικών αερόστρωμνων (LCAC) που μάλλον προγραμματίζεται για τα επόμενα χρόνια. Προφανώς τα LCAC θα επιχειρούν από το υπό προμήθεια αποβατικό δεξαμενόπλοιο ενισχύοντας σημαντικά τις τουρκικές αποβατικές δυνατότητες.
Περιττό να σημειωθεί ότι η υλοποίηση των συγκεκριμένων ναυπηγικών προγραμμάτων θα αποδώσει σημαντικό όγκο έργου στην τουρκική ναυπηγική βιομηχανία που αναπτύσσεται συνεχώς. Αξίζει να σημειωθεί, ότι το 2011 η Τουρκία διέθετε περί τα 70 ενεργά ναυπηγεία ενώ την ίδια περίοδο αλλά 56 ναυπηγεία μεσαίου μεγέθους βρίσκονταν υπό κατασκευή.Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Οικονομίας της Τουρκίας, το 2012 λειτουργούσαν στην Τουρκία 87 συνολικά ναυπηγεία εκ των οποίων τα 84 ιδιωτικά και τα τρία κρατικά (ανήκουν στο Ναυτικό της Τουρκίας). Με βάση τα ίδια στοιχεία η τουρκική ναυπηγική βιομηχανία συνεισφέρει σε ετήσια βάση στην τουρκική οικονομία περί το 1,5 δις δολάρια ΗΠΑ (1,3 δις ευρώ) από νέες ναυπηγήσεις και επιπλέον 1 δις δολάρια ΗΠΑ (883 εκατ. ευρώ) από επισκευές. Σε ό,τι αφορά την απασχόληση, η τουρκική ναυπηγική βιομηχανία συντηρούσε το 2012 περί τις 25.000 άμεσα εξαρτώμενες θέσεις εργασίας και επιπλέον 63.000 θέσεις εργασίας σε συναφείς – περιφερειακές βιομηχανίες.
Στο παρόν σημείωμα δεν θα επιχειρήσουμε τη σύγκριση με τα δεδομένα που μέχρι σήμερα ισχύουν τόσο για τα εξοπλιστικά προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού όσο και για την κατάσταση της εγχώριας ναυπηγικής βιομηχανίας. Δυστυχώς, η σύγκριση είναι απογοητευτική, καθώς η οξεία οικονομική κρίση που συνεχίζει να βιώνει η χώρα μας δεν επιτρέπει την υλοποίηση των σχεδιασμών του Πολεμικού Ναυτικού ενώ παράλληλα η εγχώρια ναυπηγική βιομηχανία συνεχίζει να ταλανίζεται από σοβαρά προβλήματα. Το μοντέλο που έχει ακολουθηθεί για την ανάπτυξη της τουρκικής ναυπηγικής βιομηχανίας, παρά τα εντυπωσιακά αποτελέσματα που έχει αποφέρει, αντιμετωπίζει και έναν κίνδυνο, η βαρύτητα του οποίου εξαρτάται από τη δυνατότητα της τουρκικής βιομηχανίας να επιτύχει εξαγωγικές επιτυχίες. Είναι προφανές, ότι το τουρκικό ναυπηγικό πρόγραμμα που αντανακλά τις μεγαλεπήβολες γεωπολιτικές φιλοδοξίες της Τουρκίας, χρησιμοποιείται και ως μοχλός για τη συντήρηση και ανάπτυξη των παραγωγικών δυνατοτήτων της. Η εγχώρια σχεδίαση, ανάπτυξη και παραγωγή μεγάλων πλοίων επιφανείας και υποβρυχίων, αποτελεί υψηλού κόστους εγχείρημα, που πέρα από τις τεχνολογικές προκλήσεις, εξαρτάται άμεσα και από τη διαθεσιμότητα πόρων από το τουρκικό δημόσιο, κάτι το οποίο συναρτάται με τη σειρά του άμεσα, από την εξέλιξη της τουρκικής εθνικής οικονομίας. Στην περίπτωση που η τουρκική οικονομία «στραβοπατήσει» τότε οι μεγαλεπήβολοι τουρκικοί σχεδιασμοί θα είναι πολύ δύσκολο να υλοποιηθούν και η υφιστάμενη παραγωγική βάση θα βρεθεί αντιμέτωπη με την κατάρρευση. Ακόμη και στην περίπτωση που η Τουρκία επιτύχει σημαντικές εξαγωγές, είναι αμφίβολο αν η υφιστάμενη παραγωγική βάση μπορεί να συντηρηθεί. Μέχρι τότε όμως, η Τουρκία συνεχίζει ακάθεκτη την πορεία για μετατροπή της σε κύρια ναυτική αλλά και ναυπηγική δύναμη.
Παρά το γεγονός ότι οι οργανωτές του σεμιναρίου είχαν προετοιμάσει έναν ψηφιακό δίσκο (CD) με τις παρουσιάσεις με σκοπό να τον διανείμουν στους συμμετέχοντες, ο Yaylali σημειώνει ότι η συγκεκριμένη παρουσίαση δεν απεστάλη στους οργανωτές και κατά συνέπεια δεν συμπεριλήφθηκε στον ψηφιακό δίσκο. Μάλιστα, εκτιμά ότι η μη αποστολή της παρουσίασης οφείλεται είτε στη «ραθυμία» είτε στην «αλαζονεία» των αξιωματούχων του υφυπουργείου, αν και κατά την άποψη μας δεν θα πρέπει να αποκλειστεί και η σκοπιμότητα αφού η αποδέσμευση της παρουσίασης θα επισημοποιούσε το περιεχόμενο της. Όμως, ο Yaylali, όπως ο ίδιος σημειώνει στην ανάρτηση, μπόρεσε να προετοιμάσει ένα πίνακα από μνήμης (;;;) και στη βάση των στοιχείων που σημείωσε. Ο πίνακας περιλαμβάνει 21 συνολικά προγράμματα για λογαριασμό του Ναυτικού και της Ακτοφυλακής της Τουρκίας, για 12 εκ των οποίων έχουν αρχίσει οι εσωτερικές διαδικασίες για την υλοποίηση τους. Για τα συγκεκριμένα προγράμματα αναφέρονται η ονομασία, ο χρήστης (Ναυτικό ή Ακτοφυλακή της Τουρκίας), ο αριθμός των μονάδων που αφορούν και η προβλεπόμενη, από το σχεδιασμό του τουρκικού υφυπουργείου αμυντικής βιομηχανίας, ημερομηνία κοινοποίησης της αίτησης για προσφορά (RfP: Request for Proposal) ή σε τι στάδιο βρίσκεται η προετοιμασία της.
http://www.defence-point.gr/news/?p=139465
Από τα 21 ναυπηγικά προγράμματα που παρουσιάσθηκαν από το τουρκικό υφυπουργείο αμυντικής βιομηχανίας στο σεμινάριο η συντριπτική τους πλειοψηφία (τα 19 από τα 21) αφορούν το Ναυτικό της Τουρκίας. Τα συγκεκριμένα προγράμματα περιλαμβάνουν σε συντριπτικό ποσοστό (17 από τα 19) νέες ναυπηγήσεις και τα υπόλοιπα δύο αφορούν εκσυγχρονισμούς μέσης ζωής (ΕΜΖ) των τεσσάρων φρεγατών τύπου Barbaros (MEKO-200TN II) και τεσσάρων υποβρυχίων τύπου Preveze (Type 209/1400). Σε ό,τι αφορά τις νέες ναυπηγήσεις αυτές αφορούν όλη τη γκάμα των πλοίων επιφανείας (φρεγάτες, ταχέα σκάφη, περιπολικά, βοηθητικά) αλλά και υποβρύχια και ειδικότερα την εννοιολογική σχεδίαση του αποκαλούμενου Εθνικού Υποβρυχίου (MILDEN), που εφόσον υλοποιηθεί με επιτυχία και το πρόγραμμα προχωρήσει στα επόμενα στάδια θα αποδώσει το πρώτο τουρκικής σχεδίασης, ανάπτυξης και παραγωγής υποβρύχιο. Είναι εύκολα αντιληπτό, ότι με βάση τα στοιχεία που αποδεσμεύθηκαν, η Τουρκία προχωρεί στην συστηματική επέκταση και αναβάθμιση της ναυτικής ισχύος της. Ιδιαίτερη έμφαση αποδίδεται στα μεγάλα πλοία επιφανείας (φρεγάτες) όπου θα πρέπει να θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι στο μέλλον ο στόλος θα αποτελείται από αποκλειστικά τουρκικές σχεδιάσεις. Επίσης, ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να γίνει στη σχεδιαζόμενη ναυπήγηση τεσσάρων αποβατικών αερόστρωμνων (LCAC) που μάλλον προγραμματίζεται για τα επόμενα χρόνια. Προφανώς τα LCAC θα επιχειρούν από το υπό προμήθεια αποβατικό δεξαμενόπλοιο ενισχύοντας σημαντικά τις τουρκικές αποβατικές δυνατότητες.
Περιττό να σημειωθεί ότι η υλοποίηση των συγκεκριμένων ναυπηγικών προγραμμάτων θα αποδώσει σημαντικό όγκο έργου στην τουρκική ναυπηγική βιομηχανία που αναπτύσσεται συνεχώς. Αξίζει να σημειωθεί, ότι το 2011 η Τουρκία διέθετε περί τα 70 ενεργά ναυπηγεία ενώ την ίδια περίοδο αλλά 56 ναυπηγεία μεσαίου μεγέθους βρίσκονταν υπό κατασκευή.Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Οικονομίας της Τουρκίας, το 2012 λειτουργούσαν στην Τουρκία 87 συνολικά ναυπηγεία εκ των οποίων τα 84 ιδιωτικά και τα τρία κρατικά (ανήκουν στο Ναυτικό της Τουρκίας). Με βάση τα ίδια στοιχεία η τουρκική ναυπηγική βιομηχανία συνεισφέρει σε ετήσια βάση στην τουρκική οικονομία περί το 1,5 δις δολάρια ΗΠΑ (1,3 δις ευρώ) από νέες ναυπηγήσεις και επιπλέον 1 δις δολάρια ΗΠΑ (883 εκατ. ευρώ) από επισκευές. Σε ό,τι αφορά την απασχόληση, η τουρκική ναυπηγική βιομηχανία συντηρούσε το 2012 περί τις 25.000 άμεσα εξαρτώμενες θέσεις εργασίας και επιπλέον 63.000 θέσεις εργασίας σε συναφείς – περιφερειακές βιομηχανίες.
Στο παρόν σημείωμα δεν θα επιχειρήσουμε τη σύγκριση με τα δεδομένα που μέχρι σήμερα ισχύουν τόσο για τα εξοπλιστικά προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού όσο και για την κατάσταση της εγχώριας ναυπηγικής βιομηχανίας. Δυστυχώς, η σύγκριση είναι απογοητευτική, καθώς η οξεία οικονομική κρίση που συνεχίζει να βιώνει η χώρα μας δεν επιτρέπει την υλοποίηση των σχεδιασμών του Πολεμικού Ναυτικού ενώ παράλληλα η εγχώρια ναυπηγική βιομηχανία συνεχίζει να ταλανίζεται από σοβαρά προβλήματα. Το μοντέλο που έχει ακολουθηθεί για την ανάπτυξη της τουρκικής ναυπηγικής βιομηχανίας, παρά τα εντυπωσιακά αποτελέσματα που έχει αποφέρει, αντιμετωπίζει και έναν κίνδυνο, η βαρύτητα του οποίου εξαρτάται από τη δυνατότητα της τουρκικής βιομηχανίας να επιτύχει εξαγωγικές επιτυχίες. Είναι προφανές, ότι το τουρκικό ναυπηγικό πρόγραμμα που αντανακλά τις μεγαλεπήβολες γεωπολιτικές φιλοδοξίες της Τουρκίας, χρησιμοποιείται και ως μοχλός για τη συντήρηση και ανάπτυξη των παραγωγικών δυνατοτήτων της. Η εγχώρια σχεδίαση, ανάπτυξη και παραγωγή μεγάλων πλοίων επιφανείας και υποβρυχίων, αποτελεί υψηλού κόστους εγχείρημα, που πέρα από τις τεχνολογικές προκλήσεις, εξαρτάται άμεσα και από τη διαθεσιμότητα πόρων από το τουρκικό δημόσιο, κάτι το οποίο συναρτάται με τη σειρά του άμεσα, από την εξέλιξη της τουρκικής εθνικής οικονομίας. Στην περίπτωση που η τουρκική οικονομία «στραβοπατήσει» τότε οι μεγαλεπήβολοι τουρκικοί σχεδιασμοί θα είναι πολύ δύσκολο να υλοποιηθούν και η υφιστάμενη παραγωγική βάση θα βρεθεί αντιμέτωπη με την κατάρρευση. Ακόμη και στην περίπτωση που η Τουρκία επιτύχει σημαντικές εξαγωγές, είναι αμφίβολο αν η υφιστάμενη παραγωγική βάση μπορεί να συντηρηθεί. Μέχρι τότε όμως, η Τουρκία συνεχίζει ακάθεκτη την πορεία για μετατροπή της σε κύρια ναυτική αλλά και ναυπηγική δύναμη.
Παρά το γεγονός ότι οι οργανωτές του σεμιναρίου είχαν προετοιμάσει έναν ψηφιακό δίσκο (CD) με τις παρουσιάσεις με σκοπό να τον διανείμουν στους συμμετέχοντες, ο Yaylali σημειώνει ότι η συγκεκριμένη παρουσίαση δεν απεστάλη στους οργανωτές και κατά συνέπεια δεν συμπεριλήφθηκε στον ψηφιακό δίσκο. Μάλιστα, εκτιμά ότι η μη αποστολή της παρουσίασης οφείλεται είτε στη «ραθυμία» είτε στην «αλαζονεία» των αξιωματούχων του υφυπουργείου, αν και κατά την άποψη μας δεν θα πρέπει να αποκλειστεί και η σκοπιμότητα αφού η αποδέσμευση της παρουσίασης θα επισημοποιούσε το περιεχόμενο της. Όμως, ο Yaylali, όπως ο ίδιος σημειώνει στην ανάρτηση, μπόρεσε να προετοιμάσει ένα πίνακα από μνήμης (;;;) και στη βάση των στοιχείων που σημείωσε. Ο πίνακας περιλαμβάνει 21 συνολικά προγράμματα για λογαριασμό του Ναυτικού και της Ακτοφυλακής της Τουρκίας, για 12 εκ των οποίων έχουν αρχίσει οι εσωτερικές διαδικασίες για την υλοποίηση τους. Για τα συγκεκριμένα προγράμματα αναφέρονται η ονομασία, ο χρήστης (Ναυτικό ή Ακτοφυλακή της Τουρκίας), ο αριθμός των μονάδων που αφορούν και η προβλεπόμενη, από το σχεδιασμό του τουρκικού υφυπουργείου αμυντικής βιομηχανίας, ημερομηνία κοινοποίησης της αίτησης για προσφορά (RfP: Request for Proposal) ή σε τι στάδιο βρίσκεται η προετοιμασία της.
http://www.defence-point.gr/news/?p=139465
No comments :
Post a Comment