Οι καθηγητές Οικονομικών Σχολών και Πανεπιστημίων της Ελλάδας που υπογράφουμε αυτό το κείμενο παρακολουθούμε με αγωνία τις τελευταίες εξελίξεις στη χώρα μας. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι, σε αυτό το κομβικό σημείο, απαιτούνται τα αυτονόητα που συμπεριλαμβάνουν την εθνική συνεννόηση, τη διατήρηση της θέσης μας στην Ευρωζώνη και την ΕΕ και την ανάκτηση της αξιοπιστίας μας στη διεθνή κοινότητα. Από την άλλη, το οικονομικό πρόγραμμα σταθεροποίησης, σχεδιασμένο από κοινού με τους εταίρους και δανειστές, πρέπει να χαρακτηρίζεται από όσο το δυνατόν μικρότερες υφεσιακές συνέπειες και περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη, με στόχο την επιστροφή στην ανάπτυξη και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα το ταχύτερο δυνατόν. Η παρατεταμένη πολιτική αβεβαιότητα βυθίζει ξανά την οικονομία σε νέα ύφεση, αύξηση της ανεργίας, χαμηλότερα φορολογικά έσοδα και διεύρυνση του δημοσιονομικού κενού. Είναι δεδομένο ότι μέχρι την τελευταία στιγμή οι δύο προτάσεις (δανειστών και κυβέρνησης) βρίσκονταν σε τροχιά σύγκλισης, παρά τις επιμέρους διαφορές. Θεωρούμε ότι το πραγματικό διακύβευμα του Δημοψηφίσματος που έχει προκηρυχθεί, ανεξαρτήτως της διατύπωσης του ερωτήματος που έχει τεθεί, είναι ένα: η παραμονή ή όχι, της Ελλάδας στην ευρωζώνη και πιθανότατα και στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η χρηματοδότηση της Ελληνικής οικονομίας από τις χώρες της ευρωζώνης έχει διακοπεί, μετά την αποχώρηση της Ελληνικής κυβέρνησης από τις διαπραγματεύσεις, σε μία στιγμή που δεν διαφαίνεται καμία προοπτική εναλλακτικής πηγής χρηματοδότησης. Ήδη βρισκόμαστε στην πρώτη φάση διολίσθησης σε μια πορεία που αν δεν ανακοπεί εγκαίρως, θα οδηγήσει σε αναντίστρεπτη κατάληξη εθνικής χρεοκοπίας και εξόδου από την Ευρωζώνη. Το κλείσιμο τραπεζών και οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων (που παρά την οξύτατη κρίση των προηγούμενων ετών είχαν ως τώρα αποφευχθεί) δημιουργούν ένα πρώτο ρήγμα αποκοπής μας από την Ευρωζώνη και την ΕΕ.
Κατά την εκτίμησή μας, οι υφεσιακές συνέπειες μίας χρεοκοπίας και εξόδου της χώρας από τη ζώνη του ευρώ θα είναι πολύ βαρύτερες από τις συνέπειες ενός επώδυνου συμβιβασμού. Μια άτακτη απομάκρυνση της χώρας μας από τον πυρήνα της Ευρώπης θα έχει καταστροφικές οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές και γεωπολιτικές συνέπειες.
Βραχυπρόθεσμες συνέπειες: κλείσιμο τραπεζών, απώλεια των καταθέσεων, έλλειψη βασικών καταναλωτικών προϊόντων και πρώτων υλών, μαρασμό του τουρισμού, μαύρη αγορά, υπερπληθωρισμό, μαζικές πτωχεύσεις επιχειρήσεων και εκτόξευση της ανεργίας, καταβαράθρωση των πραγματικών μισθών και συντάξεων, βαθιά ύφεση, οξεία προβλήματα στη δημόσια υγεία και στην άμυνα, κοινωνική αναταραχή.
Μεσοπρόθεσμες συνέπειες: διεθνή απομόνωση της χώρας, αποκλεισμό από τις διεθνείς αγορές, υπανάπτυξη και υπο-επένδυση, διακοπή εισροής κοινοτικών κονδυλίων, υψηλή ανεργία με υψηλό πληθωρισμό, σημαντική μείωση του βιοτικού επιπέδου, αποδυνάμωση βασικών λειτουργιών του κράτους.
Όλα αυτά δεν πρέπει να συμβούν μετά από 5 χρόνια θυσιών και προσαρμογής, ακριβώς τη στιγμή που η οικονομία είχε αρχίσει να ανακάμπτει, με ευνοϊκές προοπτικές ελάφρυνσης του χρέους. Δεν πρέπει να συμβούν, σε μια περίοδο που η ευρωπαϊκή οικονομία έχει περάσει ξανά για πρώτη φορά στην ανάκαμψη, κι οι άλλες χώρες της περιφέρειας αναπτύσσονται ταχέως μειώνοντας την ανεργία. Δεν πρέπει να συμβούν στην πιο ευνοϊκή συγκυρία της Ευρωζώνης, με την ΕΚΤ να βοηθά την ανάκαμψη με άφθονη ρευστότητα και μηδενικά επιτόκια. Δεν πρέπει να συμβούν σε μια περίοδο που η Ευρωζώνη ετοιμάζεται να προχωρήσει σε βαθύτερη οικονομική ενοποίηση, επ’ ωφελεία των χωρών του Νότου. Η έξοδος από την Ευρωζώνη θα οδηγούσε πιθανότατα και σε πορεία εξόδου από την ΕΕ, με επιπτώσεις ανυπολόγιστες και καταστροφικές για την εθνική ασφάλεια και τη δημοκρατική σταθερότητα της χώρας. Για όλους αυτούς τους λόγους, η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στο πυρήνα της ΕΕ που είναι η ευρωζώνη. Για όλους αυτούς τους λόγους, η αυτονόητη απάντησή μας στο πραγματικό ερώτημα του Δημοψηφίσματος είναι: ΝΑΙ.
Κατά την εκτίμησή μας, οι υφεσιακές συνέπειες μίας χρεοκοπίας και εξόδου της χώρας από τη ζώνη του ευρώ θα είναι πολύ βαρύτερες από τις συνέπειες ενός επώδυνου συμβιβασμού. Μια άτακτη απομάκρυνση της χώρας μας από τον πυρήνα της Ευρώπης θα έχει καταστροφικές οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές και γεωπολιτικές συνέπειες.
Βραχυπρόθεσμες συνέπειες: κλείσιμο τραπεζών, απώλεια των καταθέσεων, έλλειψη βασικών καταναλωτικών προϊόντων και πρώτων υλών, μαρασμό του τουρισμού, μαύρη αγορά, υπερπληθωρισμό, μαζικές πτωχεύσεις επιχειρήσεων και εκτόξευση της ανεργίας, καταβαράθρωση των πραγματικών μισθών και συντάξεων, βαθιά ύφεση, οξεία προβλήματα στη δημόσια υγεία και στην άμυνα, κοινωνική αναταραχή.
Μεσοπρόθεσμες συνέπειες: διεθνή απομόνωση της χώρας, αποκλεισμό από τις διεθνείς αγορές, υπανάπτυξη και υπο-επένδυση, διακοπή εισροής κοινοτικών κονδυλίων, υψηλή ανεργία με υψηλό πληθωρισμό, σημαντική μείωση του βιοτικού επιπέδου, αποδυνάμωση βασικών λειτουργιών του κράτους.
Όλα αυτά δεν πρέπει να συμβούν μετά από 5 χρόνια θυσιών και προσαρμογής, ακριβώς τη στιγμή που η οικονομία είχε αρχίσει να ανακάμπτει, με ευνοϊκές προοπτικές ελάφρυνσης του χρέους. Δεν πρέπει να συμβούν, σε μια περίοδο που η ευρωπαϊκή οικονομία έχει περάσει ξανά για πρώτη φορά στην ανάκαμψη, κι οι άλλες χώρες της περιφέρειας αναπτύσσονται ταχέως μειώνοντας την ανεργία. Δεν πρέπει να συμβούν στην πιο ευνοϊκή συγκυρία της Ευρωζώνης, με την ΕΚΤ να βοηθά την ανάκαμψη με άφθονη ρευστότητα και μηδενικά επιτόκια. Δεν πρέπει να συμβούν σε μια περίοδο που η Ευρωζώνη ετοιμάζεται να προχωρήσει σε βαθύτερη οικονομική ενοποίηση, επ’ ωφελεία των χωρών του Νότου. Η έξοδος από την Ευρωζώνη θα οδηγούσε πιθανότατα και σε πορεία εξόδου από την ΕΕ, με επιπτώσεις ανυπολόγιστες και καταστροφικές για την εθνική ασφάλεια και τη δημοκρατική σταθερότητα της χώρας. Για όλους αυτούς τους λόγους, η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στο πυρήνα της ΕΕ που είναι η ευρωζώνη. Για όλους αυτούς τους λόγους, η αυτονόητη απάντησή μας στο πραγματικό ερώτημα του Δημοψηφίσματος είναι: ΝΑΙ.
No comments :
Post a Comment