19/10/2012

Αίγυπτος: Η de facto αναγνώριση της ελληνικής ΑΟΖ; ΚΑΙ Η ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ: Αλληλοστήριξη Αιγύπτου - Τουρκίας

Η Αίγυπτος αποτελεί τον καθοριστικό παράγοντα στο παίγνιο για την ανακήρυξη Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) της Ελλάδας με βάση το διεθνές δίκαιο και τις αρχές της μέσης γραμμής. Ο Νίκος Λυγερός σε μία σύντομη αλλά ουσιαστική ανάλυσή του με τίτλο «Η σημασία των επαφών με την Αίγυπτο», επισημαίνει πως το Κάιρο, μπορεί να μην έχει – για την ώρα – υπογράψει κάποια συμφωνία με την Ελλάδα – πως θα μπορούσε άλλωστε, αφού μόνο ως «έμποροι ελπίδας» μπορούν να χαρακτηριστούν αυτοί που υπόσχονται αλλά δεν πράττουν στην ουσία τίποτα – αλλά από μόνο τους τα θαλάσσια οικόπεδα που έχει ανακηρύξει, στην ουσία εφάπτονται του δυνητικού συνόρου. Κατά συνέπεια η Αίγυπτος de facto αποδέχεται την οριογραμμή με την Ελλάδα, πριν ακόμα αυτή θεσμοθετηθεί και κατά συνέπεια δείχνει να μην απορρίπτει τις τουρκικές αιτιάσεις επί του θέματος. Έχοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, ο παράγοντας Αίγυπτος αποτελεί και τον καταλύτη στις εξελίξεις νοτίως του συμπλέγματος του Καστελόριζου. Το κείμενο του Ν. Λυγερού έχει ως εξής:

«Η σημασία των επαφών με την Αίγυπτο είναι καθοριστική. Η αλλαγή του καθεστώτος στην περιοχή επιτρέπει ένα διαπραγματευτικό άνοιγμα όσον αφορά στο θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Μια βασική αρχή είναι ότι η Αίγυπτος έχει κάνει μια συμφωνία οριοθέτησης με την Κύπρο το 2003, την οποία επιβεβαίωσε η Βουλή της. Επιπλέον, το 2012, η Αίγυπτος παραχώρησε οικόπεδα για έρευνα περί υδρογονανθράκων, τα οποία εφάπτονται δίχως να καταπατήσουν τη θεωρητική γραμμή της ελληνικής ΑΟΖ.  Αυτή η λεπτομέρεια είναι ουσιαστική για τις επόμενες διαπραγματεύσεις. Διότι ξέρουμε ήδη ότι η Αίγυπτος ενδιαφέρεται να εκμεταλλευτεί τα δικά της κοιτάσματα σε ένα πλαίσιο, το οποίο είναι ξεκάθαρο και για τους στρατηγικούς επενδυτές στον τομέα του φυσικού αερίου και του πετρελαίου. Με άλλα λόγια, έχουμε πλέον μια κοινή πορεία και δημιουργείται ένα πεδίο δράσης με μια στρατηγική του τύπου win-win, για τις δύο χώρες χρησιμοποιώντας την ισορροπία Nash, που βρίσκεται λόγω διαγραμμάτων Voronoi, ακριβώς στη μέση γραμμή. Αυτό σημαίνει πρακτικά, ότι θα υπάρξει ένωση στο τριπλό σημείο επαφής με την Αίγυπτο, την Ελλάδα και την Κύπρο, πράγμα το οποίο ενισχύει το πρόγραμμα EuroAsia Interconnector και τον μελλοντικό αγωγό φυσικού αερίου που θα τροφοδοτεί την Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω των κοιτασμάτων που βρίσκονται στην Ανατολική Μεσόγειο. Για να παίξουμε δυναμικά αυτόν τον ρόλο πρέπει να δώσουμε την πρέπουσα σημασία στις επαφές μας με την Αίγυπτο».

Οι επισκέψεις του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας και του υπουργού Εθνικής Άμυνας στη χώρα, προφανώς κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση.

http://www.defence-point.gr/news/?p=60983

Μια σημαντική σε όλα τα επίπεδα συνάντηση είχε ο ΥΕΘΑ Πάνος Παναγιωτόπουλος σήμερα στο Κάιρο: Συναντήθηκε με τον υπουργό Άμυνας της Αιγύπτου στρατηγό Αμπντέλ Φατάχ Αλσισι την επαύριο της λήξης των κοινών τουρκο-αιγυπτιακών ναυτικών ασκήσεων που διεξάγονται νότια της Κύπρου και Ν.Α της Κρήτης. Είναι η πρώτη επαφή των υπουργών Άμυνας Ελλάδας και Αιγύπτου μετά την «αραβική άνοιξη» τις εκλογές που ακολούθησαν και την εγκατάσταση της νέας μετριοπαθούς ισλαμικής κυβέρνησης. Στη συνάντηση συζητήθηκαν θέματα που αφορούν τη στρατιωτική συνεργασία Ελλάδας και Αιγύπτου (σύντομα θα διεξαχθεί μάλιστα και ανάλογη ελληνο-αιγυπτιακή ναυτική άσκηση) όσο και θέμα τα που αφορούν τη γενικότερη κατάσταση στην περιοχή. Από ελληνικής πλευράς στόχος είναι να καταστεί σαφές στην Αίγυπτο ότι η ελληνο-ισραηλινή στρατηγική συμμαχία δεν στρέφεται κατά των συμφερόντων της Αιγύπτου αλλά και ΄δεν θα επιτραπεί η τουρκο-αιγυπτιακή προσέγγιση να θίξει ελληνικά συμφέροντα. Πάντως αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια της συνάντησης επικράτησε ιδιαίτερα θερμό κλίμα.

Τμήμα ειδήσεων defencenet
Επιχειρώντας να οικοδομήσουν μια συμμαχία που θα μπορούσε να επιφέρει σημαντική γεωπολιτική αλλαγή στη Μέση Ανατολή, οι δύο χώρες στράφηκαν η μία προς την άλλη για στήριξη. Η Αίγυπτος και η Τουρκία μελετούν σχέδια για άρση των περιορισμών στην έκδοση βίζας, και προσφάτως ολοκλήρωσαν κοινά ναυτικά γυμνάσια στη Μεσόγειο. Η Τουρκία έχει προσφέρει σειρά μέτρων για να ενισχύσει την οικονομία της Αιγύπτου, ανάμεσά τους ένα πακέτο βοήθειας ύψους 2 δισ. δολαρίων. Η αναδυόμενη συμμαχία οφείλεται στον σεισμό που συγκλόνισε την περιοχή με την ανατροπή του Χόσνι Μουμπάρακ στην Αίγυπτο, και στον εμφύλιο πόλεμο που ξέσπασε στη Συρία.Οι στενοί δεσμοί της Τουρκίας με τη Συρία έχουν κοπεί, υπονομεύοντας τις πολιτικές και οικονομικές διασυνδέσεις της Αγκυρας με τον αραβικό κόσμο.Το αποτέλεσμα είναι ότι η κάθε χώρα μοιάζει να έχει ανάγκη την άλλη σε μια συμμαχία που θα μπορούσε να διαμορφώσει την περιοχή τις ερχόμενες δεκαετίες, και να την βοηθήσει να αναδυθεί από τον σάλο των αραβικών επαναστάσεων.

«Κατά τα φαινόμενα, η Αίγυπτος είναι τώρα ο πιο στενός εταίρος της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή», λέει ο Γκαμάλ Σολτάν, καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο στο Κάιρο. Προσθέτει ότι ώθηση για αυτή την συμμαχία που διαμορφώνεται ανάμεσα στις δύο χώρες έδωσε το γεγονός ότι η Τουρκία έχασε έναν μεγάλο σύμμαχο - την Συρία. Η Τουρκία επιχειρεί να εδραιώσει την επιρροή της στην περιοχή σε καιρό πολέμων και επαναστάσεων, παίρνοντας για την Αίγυπτο κάποια από τα ίδια μέτρα που χρησιμοποίησε για το άνοιγμά της προς τη Συρία, πριν από λίγα χρόνια, το οποίο έγινε πυλώνας μιας εξωτερικής πολιτικής προσανατολισμένης προς την Μέση Ανατολή, παρά προς την Ευρώπη. Στο μεταξύ, μια νέα Αίγυπτος αναδύεται μετά από δεκαετίες απολυταρχίας, με κατεστραμμένη την οικονομία και αντιμέτωπη με διάφορες και αντικρουόμενες ιδεολογίες για το μέλλον της. Η Τουρκία με την εμπειρία της θα μπορούσε να είναι παράδειγμα για την επίλυση της διαμάχης ανάμεσα σε ισλαμιστές και προοδευτικούς. Η κατάρρευση των σχέσεων με την Συρία μπορεί να ώθησε την Τουρκία να επιταχύνει την συμμαχία της με την Αίγυπτο, αλλά αυτή έχει ρίζες και στο πολιτικό ισλάμ, στο οποίο βασίζονται τα κινήματα και των δύο ηγετών: το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και η Μουσουλμανική Αδελφότητα του προέδρου της Αιγύπτου Μοχάμεντ Μόρσι.Αυτή η σύνδεση προσφέρει ευκαιρίες για ένα νέο σουνιτικό μπλοκ, παρά το γεγονός ότι η κάθε χώρα βλέπει με διαφορετικό τρόπο το πώς μπορεί να συνυπάρξει το ισλάμ με τη δημοκρατία.

Τμήμα ειδήσεων defencenet

No comments :

Post a Comment