Περιοδικά, εκπομπές lifestyle, ΜΜΕ κτλ μας παρουσιάζουν γυναίκες καλλίγραμμες, πάντα περιποιημένες, επιτυχημένες (είτε το αξίζουν είτε όχι) να ζουν μια ζωή σαν από παραμύθι… Το παραμύθι όμως είναι άλλο! Το παραμύθι είναι ότι όλη αυτή η λάμψη είναι κάτι που θα μείνει. Το παραμύθι είναι ότι όλος αυτός ο κόσμος της showbiz κατακτιέται με την αξία της κάθε γυναίκας, είτε αυτό λέγεται φωνή, είτε υποκριτική, είτε μόρφωση. Το παραμύθι είναι ότι όποια γυναίκα καταφέρει να μπει σε αυτόν το «κόσμο» γίνεται αμέσως αρεστή, όμορφη και ελκυστική. Το παραμύθι είναι ότι οι «διάσημες κυρίες» μπορούν να έχουν όποιον και ότι θέλουν, όποτε το θέλουν και όπου το θέλουν και για όσο εκείνες το θέλουν. Η αλήθεια όμως είναι άλλη! Η λάμψη των συγκεκριμένων χώρων είναι ένα βεγγαλικό που θα χαθεί. Ανάλογα παραδείγματα είναι οι καλλιτέχνιδες της δεκαετίας του ’80 και ’90 που οι περισσότερες από αυτές είναι τώρα στα αζήτητα ενώ υπήρξαν ακόμη και αυτοκτονίες για αυτόν τον λόγο (όπως η ηθοποιός Ρένα Παγκράτη). Η αξία της κάθε γυναίκας σ’αυτόν τον «κόσμο» μετριέται σε γνωριμίες, κλίκες, χαμηλούς ηθικούς φραγμούς και καλλίγραμμα πόδια (δεν θα ήθελα να γίνω χυδαία για το λόγο αυτό δεν χρησιμοποίησα άλλη έκφραση) και, βέβαια, σε σεξιστικούς παράγοντες. Οι γυναίκες αυτές δεν μετατρέπονται ξαφνικά σε μοντέλα, ούτε παύουν να έχουν ατέλειες, απλά γίνονται γρανάζι μιας προσβλητικής διαδικασίας που δεν αναγνωρίζει την μοναδικότητα της κάθε γυναίκας και επιβάλλει να φαίνονται όλες ίδιες και αψεγάδιαστες. Η διαδικασία αυτή είναι γνωστή ως photoshop ή ρετούς. Τέλος, η ψευδαίσθηση ότι μπορούν να αποκτήσουν τα πάντα δεν είναι τίποτε άλλο από μια απίστευτη παραπληροφόρηση μέσω των ΜΜΕ. Η φήμη, η δόξα και η αναγνωσιμότητα μπορεί για κάποιους να αποτελεί δέλεαρ στο να συνάψουν σχέσεις (οποιουδήποτε τύπου) με τις συγκεκριμένες γυναίκες αλλά, όταν η μάσκα θα πέσει, αν η γυναίκα είναι κενή θα φανεί και τότε θα είναι πιο μόνη της από ποτέ και χωρίς ουσιαστικά να έχει τίποτα παραπάνω από μια συνηθισμένη γυναίκα. Φυσικά δεν αναφέρομαι στα υλικά αγαθά και στα χρήματα, γιατί όσο οικονομική επιφάνεια να έχει ένας άνθρωπος αν δεν έχει γνωρίσει ποτέ τι θα πει αγάπη, φιλία, φροντίδα, ήθος και αγνά συναισθήματα θα είναι πάντα δυστυχισμένος, λειψός και χωρίς αξίες. Χωρίς αξίες… γιατί δεν θα έχει κανέναν για να τις πιστέψει, να υποστηρίξει, και να τις μοιραστεί! Η ύπαρξη της γυναίκας δεν παύει να υφίσταται αν δεν είναι όμορφη, χειραφετημένη, καριερίστρια, μορφωμένη, περιποιημένη και όλα αυτά που μας βομβαρδίζουν τα περιοδικά. Η ύπαρξη της γυναίκας θα πάψει όμως να υφίσταται αν χαθούν οι ρόλοι που την διαχωρίζουν από τον άντρα, και αυτοί δεν σχετίζονται μόνο με την εμφάνιση… Σχετίζονται με τον ρόλο της γυναίκας σαν μητέρα, οικοδέσποινα, σύντροφο, αλλά και γενικότερα ενός ιδιαίτερου μέλους της κοινωνίας που έχει την δυνατότητα και την υποχρέωση να υπερασπιστεί, με τον δικό του τρόπο, τα ιδανικά του, τις αξίες του, τους θεσμούς, τις παραδόσεις του και όλα τα κεκτημένα που τείνουν να εξαφανισθούν. Τέτοιου είδους γυναίκες έβγαζε πάντα η Ελλάδα και όχι ψεύτικες κούκλες χωρίς περιεχόμενο…
Αναστασία Σ, Πυρήνας Νίκαιας
Η Ελληνίδα γυναίκα καλείται να ζήσει σύμφωνα με τα φυλετικά πρότυπα, ν' αγωνιστεί και να προσφέρει.Και μόνο ή παρουσία της γυναίκας είναι πηγή έμπνευσης για τον άντρα. Ό άντρας εμπνέεται από τη γυναίκα του. Τον σπρώχνει κυριολεκτικά, ν' αγωνιστεί για να τη κερδίσει και' να τη ζήσει.
ReplyDeleteΕίναι ικανός να πολεμήσει για να προφυλάξει το μέλλον της φυλής του, προφυλάσσοντας τη γυναίκα του και τα παιδιά του μέσω των όποιων κάνει αιώνια τη παρουσία του στο κορμό της φυλής. Για τον άντρα ή γυναίκα είναι ο δρόμος για τη διαιώνιση του. Μία πραγματική γυναίκα Ελληνίδα στις μέρες μας,πρέπει να είναι σκληρή, σοβαρή, γενναία, έντιμη και προπαντός να έχει συνειδητοποιήσει το ρόλο της.
Όχι να προσπαθεί να μιμηθεί ηλίθια τον άντρα, αλλά να μάθει να κινείται συμφωνά με τις δικές της δυνατότητες και να πράττει το δίκαιο χωρίς συμβιβασμούς και αδυναμίες.
Οι αρχαίες Σπαρτιάτισσες. πρότυπα Ελληνίδας έδιναν στο γιο τους την ασπίδα, λέγοντας το περίφημο «ή ταν ή επί τας» δείχνοντας έτσι, ότι μόνο μια νίκη ή ένας ηρωικός θάνατος είναι δυνατόν να επισφραγίσουν τον αγώνα. Η μάννα αυτή μεγάλωνε το γιο της με σκοπό να τον κάνει, πρώτα απ" όλα. πολεμιστή. Του μάθαινε να είναι πρότυπο ανδρείας, να είναι ο ενάρετος αγωνιστής.
Και έτσι ερχόμαστε σε μια υπηρεσία πού κατ' εξοχήν ή γυναίκα καλείται να επιτελέσει την ανατροφή και αγωγή των μελλοντικών πολεμιστών.Καλείται λοιπόν ή μητέρα να γαλουχήσει άξιους και δυνατούς πολεμιστές, συνεχιστές της φυλής.
ΔΙΓΕΝΗΣ ΑΚΡΙΤΑΣ