ΠΕΝΕΦΥΟ: Βασικό Σχολείο Μαχητή 2012 (ΒΙΝΤΕΟ–ΦΩΤΟ)

Το περασμένο Σ/Κ διεξήχθη η πρώτη Πρακτική Εκπαίδευση του Βασικού Σχολείου Μαχητού (ΒΣΧΜΧ) της ΠΕΝΕΦΥΟ, το οποίο διεξάγεται σε ετήσια βάση. Δεδομένου ότι οι Εθελοντές Έφεδροι – μέλη της Ενώσεως προέρχονται από όλους του Κλάδους, Όπλα και Σώματα των ΕΔ, σκοπός του ΒΣΧΜΧ είναι να εφοδιάσει τους συμμετέχοντες με τις γνώσεις και τις ικανότητες που πρέπει να διαθέτει ο σύγχρονος μαχητής, κυρίως του Πεζικού, αλλά και κάθε Όπλου ή Σώματος, αφού όπως είναι πλέον παραδεκτό στο σύγχρονο πεδίο μάχης δεν υπάρχουν σαφείς και ασφαλείς οριογραμμές. Η Πρακτική Εκπαίδευση, που ακολούθησε την προηγηθείσα ανάλογη θεωρητική εκπαίδευση στα Γραφεία της Ενώσεως, περιελάμβανε μία σειρά αντικειμένων, τα οποία για το σύνολο μάλλον των στρατών (συμμαχικών και μη) θεωρείται αυτονόητο ότι πρέπει να γνωρίζει κάθε οπλίτης. Πλην, όμως, στον ΕΣ ελάχιστοι τα είδαν κατά τη θητεία τους, πόσο μάλλον κατά την “εφεδρεία” τους.

1. Ατομική τακτική μάχης: Το πρώτο αντικείμενο αφορούσε ασφαλή χειρισμό οπλισμού (κυρίως και δευτερεύοντος), σωστή σκόπευση, διάφορες θέσεις βολής κλπ. Στη συνέχεια, επιδείχθηκε ο τρόπος ρίψεως Χ/Β και ακολούθησε πρακτική εξάσκηση κάθε εκπαιδευομένου.

2. Πορεία – Προσανατολισμός: Το επόμενο αντικείμενο ήταν ταχεία πορεία με πλήρη φόρτο μάχης, η οποία κατέληγε με απαιτητική ανάβαση σε βραχώδη πλαγιά. Ήδη από την θεωρητική εκπαίδευση, οι εκπαιδευόμενοι είχαν εντοπίσει τη διαδρομή στον χάρτη βάσει των συντεταγμένων που τους δόθηκαν. Τώρα, όμως, έπρεπε να χαράξουν και να τηρήσουν την πορεία τους με την πυξίδα επί του πεδίου. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η εφαρμογή των κανόνων του προσανατολισμού εκεί που τέλειωνε πλέον το μονοπάτι κι έπρεπε να παρακαμφθούν φυσικά εμπόδια επί του δρομολογίου.

3. Η θέση του μαχητή στο πεδίο: Εκτός από την αποζημίωση της θέας, όταν οι εκπαιδευόμενοι έφθασαν την κορυφή, τους ζητήθηκε να εφαρμόσουν στην πράξη αντικείμενα όπως η εκτίμηση αποστάσεων, η σπουδή κι επισήμανση του εδάφους, η κατάδειξη στόχου κ.ά.

4. Διαβίωση–Επιβίωση: Το τελευταίο μέρος της εκπαιδευτικής ημέρας είχε ως θέμα τη διαβίωση του μαχητή στην ύπαιθρο, κάνοντας ταυτόχρονα εισαγωγή σε τεχνικές επιβίωσης, ένα αντικείμενο, που λανθασμένα – κατά τη γνώμη μας – έχει επικρατήσει η άποψη ότι αφορά μόνον τις Ειδικές Δυνάμεις. Κάθε στρατιώτης ενδέχεται να αποκοπεί από τις φίλιες δυνάμεις και να χρειασθεί να διαφύγει και να επιβιώσει μέχρι να επανενωθεί με αυτές. Επιπλέον, ο παράγων “αυτοπεποίθηση” που προσδίδει στον μαχητή η συγκεκριμένη εκπαίδευση δεν πρέπει να υποτιμάται. Έτσι, σε πρώτη φάση έγινε η κατασκευή πρόχειρου καταλύμματος με τη χρήση του ατομικού αδιαβρόχου (poncho) και άλλων υλικών, επιδείχθηκε μία μέθοδος συλλογής νερού, ενώ οι εκπαιδευόμενοι έπρεπε να παρασκευάσουν ανά ζεύγη το γεύμα της ημέρας χρησιμοποιώντας υλικά από τη φύση και από την ατομική τους συλλογή επιβίωσης.


Το ΒΣΧΜΧ της ΠΕΝΕΦΥΟ συνεχίζεται και αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του έτους. Φυσικά, κάθε Εθελοντής Έφεδρος είναι ευπρόσδεκτος, ενώ η ένταξη στο Σχολείο μπορεί να γίνει καθ’ όλη τη διάρκειά του, καθώς τα αντικείμενα επαναλαμβάνονται κι εμβαθύνονται (επανάληψις μήτηρ μαθήσεως). Πάγια ευχή μας είναι το ΥΠΕΘΑ δια των Γενικών Επιτελείων να συμπαρασταθεί στις προσπάθειες που καταβάλουν εξ ιδίων πενιχρών μέσων οι Εθελοντές Έφεδροι, ώστε να είναι έτοιμοι όταν η πατρίδα τους χρειασθεί, θεσμοθετώντας την επιχειρησιακή σύνδεσή των με το ενεργό στράτευμα και σταματώντας την προνομιακή μεταχείριση ορισμένων εξ αυτών, καθώς μετεκπαιδεύσεως φαίνεται ότι χρήζουν μόνον οι Έφεδροι Αξιωματικοί και οι Έφεδροι των Ειδικών Δυνάμεων. Όλοι οι υπόλοιποι Έφεδροι δεν χρειάζεται να μετεκπαιδεύονται ή απλώς δεν χρειάζονται; 

Οι Εθελοντές Έφεδροι Υπαξιωματικοί και Οπλίτες έχουν πλήρη συναίσθηση αυτού που κάνουν. Φέρουν την στολή του Έλληνος στρατιώτη οικειοθελώς, με υπερηφάνεια, τιμή και ανιδιοτέλεια, αφιερώνοντας χρόνο και χρήμα από το υστέρημά των, χωρίς να προσδοκούν κανένα αντάλλαγμα, ει μη μόνον την ασφάλεια και την ανεξαρτησία της πατρίδος. Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος για να συναισθανόμαστε, περισσότερο από τους άλλους συμπολίτες μας που στον ελεύθερο χρόνο τους πάνε για καφέ και όχι για άσκηση, το πλήγμα που δέχονται οι Μόνιμοι Στρατιωτικοί αυτή την περίοδο. Όταν απαιτηθεί σε καιρό πολέμου ή κρίσεως, θα παραταχθούμε όλοι πλάι-πλάι, Μόνιμοι, Έφεδροι, Αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί και Οπλίτες ανεξαρτήτως Κλάδου, Όπλου ή Σώματος. Ας είμαστε έτοιμοι και γνώριμοι κάνοντάς το από τον καιρό της ειρήνης.