Η «Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Ανατολής»

Η συζήτηση διήρκεσε αρκετή ώρα. Οι δημοσιογράφοι επικεντρώθηκαν σε ένα συγκεκριμένο ερώτημα: «Με ποιο τρόπο θα μπορούσε η κοινωνία της Τουρκίας να επιλύσει τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει; Ποια είναι η απάντηση της Τουρκίας στις μεγάλες ιστορικές προκλήσεις;». Οι ακροατές του ιδιωτικού ειδησεογραφικού ραδιοφωνικού σταθμού επιχείρησαν να απαντήσουν στις εν λόγω ερωτήσεις. Την προηγούμενη Τετάρτη, ένας από τους μεγαλύτερους ραδιοφωνικούς σταθμούς της Κωνσταντινούπολης έθεσε επί τάπητος το μέλλον της γειτονικής Τουρκίας. Οι απαντήσεις των ακροατών ήταν «καινοτόμες» και «ριζοσπαστικές»... «Να αλλάξουμε τα πάντα... Ακόμη και την επίσημη ονομασία του κράτους. Ας ονομάσουμε τη νέα ομοσπονδία “Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Ανατολής”. Ας προχωρήσουμε ένα βήμα πιο πέρα. Ας παραχωρήσουμε αυτονομία στις διάφορες εθνικές ομάδες και στις διάφορες περιφέρειες της χώρας. Παράλληλα, ας πλαισιώσουμε την αποκέντρωση με μια νέα ανταλλαγή πληθυσμού στο εσωτερικό της Τουρκίας. Ας αποχωρήσουν οι Κούρδοι από τη δυτική και κεντρική Τουρκία και ας εγκατασταθούν στο νοτιοανατολικό κομμάτι της χώρας».

Η εν λόγω τοποθέτηση ενός πρώην αξιωματικού του τουρκικού στρατού σφράγισε την ιστορική συζήτηση. Οι δημοσιογράφοι την κατέγραψαν με μεγάλη προσοχή. «Την τελευταία περίοδο, η συγκεκριμένη άποψη εκφράζει όλο και περισσότερους πολίτες της Τουρκικής Δημοκρατίας», υπογράμμισε ένας από τους δημοσιογράφους της εκπομπής. Ο ίδιος πρόσθεσε: «Προσωπικά θα μπορούσα να υποστηρίξω ένα τέτοιο σχέδιο. Ωστόσο, θέτω έναν όρο: Θα ήθελα να ξέρω την άποψη των διάφορων εθνικών και θρησκευτικών ομάδων των γειτονικών χωρών, σχετικά με την ιδέα της δημιουργίας μιας νέας ομοσπονδίας στα εδάφη της σύγχρονης Τουρκίας. Ποια είναι η άποψη των Κούρδων της Συρίας και του Ιράκ; Τι έχουν να πουν οι Τουρκοκύπριοι για αυτή την ιδέα; Πώς προσεγγίζουν αυτή τη συζήτηση οι Άραβες πολίτες των γειτονικών κρατών;».

Η παραπάνω άποψη βρίσκεται σε συμφωνία με τη συζήτηση που έχει ξεκινήσει πρόσφατα στους κύκλους του τουρκικού κυβερνώντος κόμματος. Διάφοροι ιδεολόγοι, βουλευτές και μέλη του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) θέτουν επί τάπητος το μέλλον της Τουρκικής Δημοκρατίας. Στα πλαίσια της συγκεκριμένης συζήτησης, διάφορα στελέχη του ΑΚΡ προσπαθούν να πλαισιώσουν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια κάποιων εθνικιστικών πολιτικών κύκλων στην Τουρκία με τις ανάγκες και τα συμφέροντα της δυτικο-ισραηλινο-αραβικής συμμαχίας (βλ. τις εξελίξεις στην περίπτωση της κρίσης στη Συρία) και τις αρχές της σύγχρονης αστικής δημοκρατίας στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, της Μεσοποταμίας και της Ανατολικής Μεσογείου. Κατά την άποψή τους, η αλχημεία που οδηγεί στην ίδρυση της νέας «Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Ανατολής» είναι μία και μοναδική: καπιταλιστική παραγωγή, η οποία στηρίζεται στην εξαθλίωση του εργάτη της Ανατολίας, της Μεσοποταμίας και της Ανατολικής Μεσογείου, και ένα ομοσπονδιακό κρατικό μοντέλο, το οποίο θα είναι το προπύργιο των δυτικών συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και θα αποτελεί την ιστορική συνέχεια των ιμπεριαλιστικών σχεδίων των Νεοτούρκων.

Ας υπογραμμίσουμε δύο σημεία: Πρώτον, το παραπάνω «σχέδιο» έχει να αντιμετωπίσει μια σειρά προβλημάτων και εμποδίων. Το Κουρδικό Ζήτημα της Τουρκίας είναι ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια για την πραγμάτωση του εν λόγω σχεδίου. Δεύτερον, η θέση των Τουρκοκυπρίων απέναντι στα νέα σχέδια κάποιων τουρκικών φιλοκυβερνητικών μερίδων έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Κύπρο και τους λαούς της περιοχής μας. Το βόρειο κομμάτι αυτού του νησιού βρίσκεται πλέον επισήμως αντιμέτωπο με την προοπτική της «άτυπης» ένταξης στη νέα «ομοσπονδία της Ανατολίας». Πριν από λίγο καιρό στην Κύπρο συζητούσαμε το ενδεχόμενο της ίδρυσης μιας ομοσπονδιακής δημοκρατίας. Σήμερα βρισκόμαστε προ της ενδεχόμενης επέκτασης των συνόρων μιας νέας «ομοσπονδίας» στα εδάφη της Κύπρου... Κάποιοι ενδέχεται να έχουν την ψευδαίσθηση ότι η Κυπριακή Προεδρία του Συμβουλίου της Ε.Ε. και οι προεδρικές εκλογές θα εξασφαλίσουν τη συνέχεια του status quo σε αυτό το νησί. Ωστόσο, οι εξελίξεις στη γειτονική χώρα δείχνουν κάτι άλλο...

Του Νίκου Στέλγια
http://geopoliticsdailynews.blogspot.gr/2012/09/blog-post_2503.html