Ξεπουλάνε και στρατιωτικά αεροδρόμια!

ΣΧΟΛΙΟ "ΙΣΧΥΣ": ΟΜΟΙΑΣ ΣΥΛΛΗΨΗΣ, ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΚΑΙ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟ ΜΕ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΠΩΛΗΣΗ ΛΙΜΕΝΩΝ... ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΤΟΠΟ ΤΟΥ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΟΣ (ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΟΥΔΑ) ΕΧΟΥΝ ΣΧΟΛΙΑΣΘΕΙ ΕΠΑΡΚΩΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ. ΠΕΡΑΝ ΑΥΤΩΝ, ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΑ, ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΛΑΜΠΡΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗΣ ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ "ΕΙΔΙΚΩΝ", ΣΕ ΑΣΧΕΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ, ΠΟΥ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΛΟΓΟ...

Στο σφυρί ακόμη και στρατιωτικά αεροδρόμια. Η κυβέρνηση δεν βάζει φρένο πουθενά και δεν φαίνεται διατεθειμένη να πει όχι σε καμία από τις απαιτήσεις της τρόϊκας. Τι γίνεται με τα στρατωτικά αεροδρόμια κα πως θα…πουληθούν; Μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο;Η δημοσιογράφος Κύρα Αδάμ, μ΄ ένα δισέλιδο ρεπορτάζ της στην εφημερίδα Επενδυτής εξηγεί την …βιασύνη της κυβέρνησης να δώσει σε ιδιώτες την εκμετάλλευση 37 περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας, αλλά επισημαίνει και τα πολλά “αγκάθια” που θα αντιμετωπίσει στην υλοποίηση αυτού του σχεδίου. Γράφει η Κύρα Αδάμ:“Η δέσμευση αυτή περιλαμβάνεται ρητά στο Μνημόνιο το οποίο αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «..από τον Μάρτιο του 2012 έως τον Δεκέμβριο η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει στη διαδικασία για την παραχώρηση των κρατικών αερολιμένων που βρίσκονται στα στρατιωτικά αεροδρόμια, (σσ. της Πολεμικής Αεροπορίας)..»

Τα στρατιωτικά αεροδρόμια είναι αυτά της Σούδας (Χανίων), της Καρπάθου, της Λήμνου, της Σκύρου, του Βόλου, της Καλαμάτας, του Αράξου και του Ακτίου. Τα στρατιωτικά αυτά αεροδρόμια παρέχουν προσωπικό και μέσα για την εξυπηρέτηση της εναέριας κυκλοφορίας των πολιτικών αεροσκαφών (προσέγγιση, προσγείωση- απογείωση, αναχώρηση) πυροσβεστικά μέσα, διασωστικα μέσα τηλεπικοινωνίες, ΔΕΗ, ύδρευση, καθαριότητα κλπ). Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η Πολεμική Αεροπορία «προσφέρει» στο Δημόσιο περί τα 40 εκατομ ευρω ετησίως, ποσό που σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε να παρέχει η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας. Παράλληλα το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ανδραβίδας παρέχει υπηρεσίες προσέγγισης–αναχώρησης στα αεροδρόμια Ζακύνθου και Κεφαλονιάς, τα οποία από το Μάιο ως τον Σεπτέμβριο λειτουργούν επί 24ωρης βάσης και έτσι το ωραριο αυτό επιβάλλεται και στην Ανδραβιδα. Επίσης η Σούδα λειτουργεί επί 24ωρης βάσης όλο τον χρόνο λόγω των πολιτικών αεροπλάνων, με αποτέλεσμα η ΠΑ να πληρώνει μόνο για τη ΔΕΗ 2 εκατ ευρώ.

Στα αεροδρόμια της ΠΑ διακινούνται, σύμφωνα με τους τρέχοντες υπολογισμούς περί τα 3 εκατομμύρια επιβάτες ετησίως, για τους οποίους οι αεροπορικές εταιρείες πληρώνουν στο ελληνικό δημόσιο 18 ευρω κατά μέσο όρο ανά επιβάτη (12 ευρω γι επιβάτη εσωτερικού και 24 ευρω ανά επιβάτη εξωτερικού) ως Τέλος Εκσυγχρονισμού Ανάπτυξης Αεροδρομίων (ΤΕΑΑ), ητοι 54 εκατομ ευρω ετησίως. Πληρώνουν επίσης περίπου 2 εκατομ ευρώ ετησίως για Τέλη Χρήσης Αεροδρομίων (ΤΧΑ). Έτσι, στην περίπτωση παραχώρησης των στρατιωτικών αεροδρομίων σε ιδιώτες, τα 40 εκατ. ευρώ από την παροχή των υπηρεσιών εναέριας κυκλοφορίας, τα 54 εκατ. ευρώ από το ΤΕΑΑ και τα 2 εκατ. ευρω από τα ΤΧΑ, δηλαδή συνολικά γύρω στα 100 εκατ ευρώ ετησίως θα πηγαίνουν στην τσέπη του ιδιώτη. Στο ελληνικό κράτος παραμένουν τα τέλη υπέρπτησης των αεροσκαφών.

Η παραχώρηση των στρατιωτικών αεροδρομίων υπό τη σημερινή δομή και υποδομή, η οποία για να εκσυγχρονιστεί απαιτεί πάνω από 10 χρόνια και υψηλά κονδύλια, θα δημιουργήσει μείζον πρόβλημα στην ασφάλεια των πτήσεων και των επιβατών: όλα τα στρατιωτικά αεροδρόμια δεν διαθέτουν ραντάρ προσέγγισης αεροδρομίου για να παρέχουν έλεγχο στα πολιτικά αεροπλάνα που προσεγγίζουν για προσγείωση. Έτσι οι στρατιωτικοί ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας υπερβάλλουν εαυτόν και εργάζονται υπό πίεση για να διασφαλίσουν την ασφάλεια των πτήσεων, διότι χωρίς ραντάρ η επαφή με τα αεροπλάνα γίνεται με τυφλές διαδικασίες. Επιπλέον χωρίς έλεγχο ραντάρ μειώνεται σημαντικά η χωρητικότητα του χώρου σε σχέση με τον αριθμό των εξυπηρετούμενων αεροσκαφών. Μέχρι στιγμής, η έλλειψη ραντάρ έχει δημιουργήσει πλειστάκις σοβαρά προβλήματα στην ασφάλεια των πτήσεων, με πολλές περιπτώσεις παρ ολίγον σύγκρουσης πολιτικών αεροσκαφών, ενώ δημιουργείται και μείζον πρόβλημα στις στρατιωτικές πτήσεις.

Η κατάσταση αυτή έχει αποτυπωθεί σε δεκάδες έγγραφα του ΓΕΑ προς την ΥΠΑ από το 1999 και μετά”. Στο χαραχτηριστικο έγγραφο που δημοσιεύει ο «Ε» το ΓΕΑ επισημαίνει τα εν λόγω προβλήματα και ζητά από την ΥΠΑ την προμήθεια και την εγκατάσταση ραντάρ στα στρατιωτικά αεροδρόμια, πλην όμως από το 1999 μέχρι και σήμερα βρίσκεται σε αναμονή… Όταν όμως κυρίαρχος των αεροδρομίων γίνει ο ιδιώτης, θα πιέζει για ταχύτερες κινήσεις προσγειώσεων–απογειώσεων΄, ώστε να έχει μεγαλύτερο οικονομικό όφελος, με αποτέλεσμα, λόγω της έλλειψης ραντάρ, η ασφάλεια των πτήσεων να χτυπάει κόκκινο. Αν δε, κατά την αιχμή της κυκλοφορίας των πολιτικών αεροσκαφών προκύψει και απαίτηση αναχαίτισης από στρατιωτικά αεροσκάφη, τότε η κατάσταση μπορεί να μεταβληθεί σε άκρως επικίνδυνη. Επιπλέον η κατασκευή οικοδομών η άλλων εγκαταστάσεων από το ιδιώτη εντος ή πλησίον των αεροδρομίων, προκειμένου να ικανοποιήσει απαιτήσεις των επιβατών και να έχει μεγαλύτερο οικονομικό όφελος, θα δημιουργήσουν σοβαρό πρόβλημα στην ασφάλεια και την άμυνα των αεροδρομίων. Οι οικοδομές και τα κτήρια θα καταστήσουν εξόχως ευάλωτα τα στρατιωτικά αεροδρόμια σε από αέρος επιθετικές προσβολές, διότι θα εξουδετερώσουν την απόκρυψη και την παραλλαγή που έχουν σήμερα τα στρατιωτικά αεροδρόμια και κυρίως τα προκεχωρημένα της Λήμνου, της Σκύρου, της Καρπάθου και της Αγχιάλου..

Πέραν των ανωτέρω, η υλοποίηση σχεδίου παραχώρησης των στρατιωτικών αεροδρομίων καθίσταται γόρδιος δεσμός διότι υπάρχει ένα πλήθος παραμέτρων που πρέπει να συνυπολογιστούν, ώστε το σχέδιο να καταστεί επωφελές και για το ελληνικό κράτος. Για παράδειγμα...
- Στην περίπτωση βλάβης ραντάρ προσέγγισης π.χ. Ρόδου, τότε η ροή- ταχύτητα των αφίξεων – αναχωρήσεων θα μειωθεί κατά 80% Στην περίπτωση αυτή, ποιές θα είναι οι απαιτήσεις του ιδιώτη λόγω απώλειας εσόδων; Σήμερα το κράτος λαμβάνει πολλά εκατομ ευρω για τον εκσυγχρονισμό των αεροδορίων από την ΕΕ μέσω ΕΣΠΑ. Για παράδειγμα, μόνο για το αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης η Ελλάδα έχει πάρει 350 εκατ. ευρω. Με την ανάθεση των αεροδρομίων σε ιδιώτη οι επιδοτήσεις μέσω ΕΣΠΑ σταματούν και χάνονται. Μήπως τα ποσά του ΕΣΠΑ είναι περισσότερα από αυτά της πιθανής πώλησης των Αεροδρομίων;
- Θα πληρώνει ο ιδιώτης την ΔΕΗ, που για προς πώληση αεροδρόμια υπολογίζονται σε 10 εκατ ευρω ετησίως, ή θα αποτελεί Δώρο της κυβέρνησης, το ίδιο και για την ύδρευση;
- Θα πληρώνει ο ιδιώτης ενοίκιο για το πάρκο καυσίμων των αεροδρομίων ή θα είναι και αυτό Δώρο:, όπως και τα δημοτικά τέλη
- Θα μπορεί ο ιδιώτης να επιβάλλει ΤΧΑ και ΤΕΑΑ στα στρατιωτικά αεροσκάφη, γεγονός που θα καταστήσει προβληματικό το επιχειρησιακό έργο της ΠΑ;
- Μόνο από τα ΤΕΑΑ, ΤΧΑ και τα μισθώματα των καταστημάτων το Δημόσιο εισπράττει 258 εκατ. ευρω ετησίως. Από αυτά πληρώνονται οι μισθοί των υπαλλήλων της ΥΠΑ και γίνονται έργα εκσυγχρονισμού των αεροδρομίων ενώ απομένουν περίπου 150 εκ ευρω. Με την παραχώρηση των αεροδρομίων ποιος θα πληρώνει τους μισθούς, ο ιδιώτης ή το Δημόσιο και ποια θα κάνει τα έργα εκσυγρονισμου; Αυτή την στιγμή είναι μάλλον αβέβαιο το cost – effectiveness ( κόστος/ αποτέλεσμα) από την πώληση των αεροδρομίων, με κίνδυνο, στο τέλος της ημέρας ο έλληνας φορολογούμενος να χάσει 10πλάσια ποσά από την πώληση, έναντι ποσού 2-3 δις ευρω, χώρια τους κινδύνους που θα επιφέρει στην άμυνα της χώρας και την ασφάλεια των πτήσεων.
- Παράλληλα, η συμμετοχή της LUFTHANSA ως τεχνικού συμβούλου, με αμοιβή πάνω από 10 εκατ. ευρω δημιουργεί σοβαρές υποψίες. Και τούτο γιατί η εταιρεία, με την εμπειρία που έχει αποκτήσει για τα ελληνικά αεροδρόμια θα μπορεί να είναι ο κύριος ανταγωνιστής για την παραχώρηση των αεροδρομίων, αποκομίζοντας βεβαίως τεραστία οφέλη.

kadam@ependytis.gr
http://www.onalert.gr/default.php?pname=Article&catid=2&art_id=17298