Από τα "πεδία ασκήσεων" στο ΚΥΣΕΑ και τα "πουλέν" των εμπόρων
Το θέμα του Άκη Τσοχατζόπουλου, επανέφερε στο προσκήνιο τα “πράγματα και θαύματα” που γίνονταν, γίνονται και ελπίζουμε ότι δεν θα συνεχίσουν να γίνονται στο χώρο των εξοπλισμών. ΄Ενας χώρος “βαθιά αρρωστημένος”, ένα “σύστημα διαφθοράς” που για χρόνια κατέτρωγε όποιον και οτιδήποτε υγιές προσπαθούσε να λειτουργήσει στο εμπόριο οπλικών συστημάτων και κυρίως κόστισε δισεκατομμύρια στους Έλληνες πολίτες και τελικά άφησε τη χώρα με σοβαρά προβλήματα στη θωράκισή της.
Πως στήθηκε και πως λειτουργούσε αυτό το “σκοτεινό” σύστημα;
ΤΑ ...“ΠΟΥΛΕΝ”: Για να προχωρήσει μια αγορά χρειάζεται -έστω τυπικά- να στηριχτεί η αναγκαιότητά της. Κάποιες φορές οι ανάγκες προκύπτουν από τα γεγονότα. Όπως τα Ίμια για παράδειγμα που αποτέλεσαν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να μπούμε στο “σούπερ-μάρκετ” των εξοπλισμών και να “κατεβάσουμε όλα τα ράφια”,άσχετα αν χρειαζόμασταν τα “προϊόντα” ή όχι. Όμως δεν είναι κάθε μέρα...των Ιμίων και κάποιοι πολύ οργανωμένοι “εγχώριοι” αντιπρόσωποι οπλικών συστημάτων λειτουργούσαν με ...μακροχρόνιο σχέδιο! Γνωστός αντιπρόσωπος είχε ως δεξί του χέρι συνεργάτη ο οποίος είχε ένα προσόν και μία “αποστολή”. Κάθε χρόνο επέλεγε από τους πρωτοετείς Ευέλπιδες αυτούς που σύμφωνα με τα κριτήριά του, θα μπορούσαν στη πορεία της καριέρας τους να “φανούν χρήσιμοι”! Πιθανόν οι ίδιοι να μην ήξεραν ότι είχαν ...επιλεγεί ως “πουλέν”. Κάποια στιγμή στη πορεία της καριέρας τους θα το καταλάβαιναν. Κι εκεί διαπιστωνόταν αν ο έμπιστος συνεργάτης του αντιπροσώπου είχε κάνει σωστή επιλογή. Συνήθως ...έπεφτε μέσα.
ΤΑ “ΑΘΩΑ” ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΣΚΗΣΕΩΝ: Τα “πουλέν” δεν χρειάζονταν να κάνουν πολλά. Αρκούσε να κατόρθωναν με κάποιο τρόπο να “περάσουν” πειστικά την ανάγκη απόκτησης κάποιου οπλικού συστήματος. Ένας τρόπος ήταν να επηρεάσουν τα συμπεράσματα που πρέκυπταν από κάθε μεγάλη επιχειρησιακή δραστηριότητα των ΕΔ.Αν το κατόρθωναν μία φορά ,ήταν πιο απλό να “περνάνε” την “ανάγκη” και την επόμενη και τη μεθεπόμενη χρονιά.Όσο χρειαζόταν για να ωριμάσει η κατάσταση στο ανώτερο επίπεδο του κάθε Επιτελείου κι έτσι ν΄ ανέβει επίπεδο. Οι ενδιαφερόμενοι πωλητές θα φρόντιζαν να “σπρώξουν” την “ανάγκη” και με άλλους τρόπους αλλά και με την απαραίτητη δημοσιότητα,μέσω συγκεκριμένων μόνιμων αγωγών,που φροντίζουν μέχρι και στις μέρες μας να πανικοβάλουν, να τρομοκρατούν και τελικά να επιχειρούν να μας “πουλήσουν” ότι τους έχουν ζητήσει οι “συνεργάτες” τους. Η πίεση για την ικανοποίηση της “επιχειρησιακής ανάγκης” άλλοτε αργά αλλά σταθερά κι άλλοτε αστραπιαία, έφθανε στα αρμόδια συμβούλια των επιτελείων. Η ταχύτητα ανόδου είχε να κάνει με το πόσοι “κυνηγούσαν” την προμήθεια και τις “εχθροπραξίες” των “στρατών” τους που περιελάμβαναν κόσμο και κοσμάκη.Από στρατιωτικούς και “κονδυλοφόρους”, μέχρι πολιτικούς.
ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΥΣΕΑ: Όταν το τυπικό μέρος της προμήθειας, δηλαδή η “επείγουσα ανάγκη”, καλυπτόταν από σχετικές αποφάσεις και έγγραφα, ο δρόμος προς το ΚΥΣΕΑ και την τελική του έγκριση ήταν περίπου ανοιχτός. Οι ΥΕΘΑ είτε από άγνοια, είτε για άλλους λόγους που μας απασχολούν αυτές τις ημέρες, είχαν ήδη προετοιμαστεί από τα επιτελεία τους ή από άλλους παράγοντες. Δεν σημαίνει ότι πάντα η επιτυχία ήταν εξασφαλισμένη. Υπήρξαν προγράμματα που έφθασαν μέχρι ...τη πόρτα του ΚΥΣΕΑ και έμειναν απ΄ έξω, άλλα που συζητήθηκαν και αποφασίστηκαν στο τραπέζι του αλλά ποτέ δεν υλοποιήθηκαν. Όμως η μεθοδολογία ήταν για όλα περίπου η ίδια. Συνήθως... Γιατί όπως αποδεικνύεται τώρα την εποχή της υπουργίας του Άκη Τσοχατζόπουλου δεν τηρήθηκαν σε πολλές περιπτώσεις ούτε τα προσχήματα. Η υπόθεση των TOR M1 από τη Ρωσία για παράδειγμα ήταν μία απ΄ αυτές. Μ΄όλη τη στρατιωτική ηγεσία να λέει όχι στην αγορά εκείνος επέμεινε. Και τώρα τα στοιχεία που αποκαλύπτονται εις βάρος του δίνουν μια εξήγηση της επιμονής του.
Το θέμα του Άκη Τσοχατζόπουλου, επανέφερε στο προσκήνιο τα “πράγματα και θαύματα” που γίνονταν, γίνονται και ελπίζουμε ότι δεν θα συνεχίσουν να γίνονται στο χώρο των εξοπλισμών. ΄Ενας χώρος “βαθιά αρρωστημένος”, ένα “σύστημα διαφθοράς” που για χρόνια κατέτρωγε όποιον και οτιδήποτε υγιές προσπαθούσε να λειτουργήσει στο εμπόριο οπλικών συστημάτων και κυρίως κόστισε δισεκατομμύρια στους Έλληνες πολίτες και τελικά άφησε τη χώρα με σοβαρά προβλήματα στη θωράκισή της.
Πως στήθηκε και πως λειτουργούσε αυτό το “σκοτεινό” σύστημα;
ΤΑ ...“ΠΟΥΛΕΝ”: Για να προχωρήσει μια αγορά χρειάζεται -έστω τυπικά- να στηριχτεί η αναγκαιότητά της. Κάποιες φορές οι ανάγκες προκύπτουν από τα γεγονότα. Όπως τα Ίμια για παράδειγμα που αποτέλεσαν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να μπούμε στο “σούπερ-μάρκετ” των εξοπλισμών και να “κατεβάσουμε όλα τα ράφια”,άσχετα αν χρειαζόμασταν τα “προϊόντα” ή όχι. Όμως δεν είναι κάθε μέρα...των Ιμίων και κάποιοι πολύ οργανωμένοι “εγχώριοι” αντιπρόσωποι οπλικών συστημάτων λειτουργούσαν με ...μακροχρόνιο σχέδιο! Γνωστός αντιπρόσωπος είχε ως δεξί του χέρι συνεργάτη ο οποίος είχε ένα προσόν και μία “αποστολή”. Κάθε χρόνο επέλεγε από τους πρωτοετείς Ευέλπιδες αυτούς που σύμφωνα με τα κριτήριά του, θα μπορούσαν στη πορεία της καριέρας τους να “φανούν χρήσιμοι”! Πιθανόν οι ίδιοι να μην ήξεραν ότι είχαν ...επιλεγεί ως “πουλέν”. Κάποια στιγμή στη πορεία της καριέρας τους θα το καταλάβαιναν. Κι εκεί διαπιστωνόταν αν ο έμπιστος συνεργάτης του αντιπροσώπου είχε κάνει σωστή επιλογή. Συνήθως ...έπεφτε μέσα.
ΤΑ “ΑΘΩΑ” ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΣΚΗΣΕΩΝ: Τα “πουλέν” δεν χρειάζονταν να κάνουν πολλά. Αρκούσε να κατόρθωναν με κάποιο τρόπο να “περάσουν” πειστικά την ανάγκη απόκτησης κάποιου οπλικού συστήματος. Ένας τρόπος ήταν να επηρεάσουν τα συμπεράσματα που πρέκυπταν από κάθε μεγάλη επιχειρησιακή δραστηριότητα των ΕΔ.Αν το κατόρθωναν μία φορά ,ήταν πιο απλό να “περνάνε” την “ανάγκη” και την επόμενη και τη μεθεπόμενη χρονιά.Όσο χρειαζόταν για να ωριμάσει η κατάσταση στο ανώτερο επίπεδο του κάθε Επιτελείου κι έτσι ν΄ ανέβει επίπεδο. Οι ενδιαφερόμενοι πωλητές θα φρόντιζαν να “σπρώξουν” την “ανάγκη” και με άλλους τρόπους αλλά και με την απαραίτητη δημοσιότητα,μέσω συγκεκριμένων μόνιμων αγωγών,που φροντίζουν μέχρι και στις μέρες μας να πανικοβάλουν, να τρομοκρατούν και τελικά να επιχειρούν να μας “πουλήσουν” ότι τους έχουν ζητήσει οι “συνεργάτες” τους. Η πίεση για την ικανοποίηση της “επιχειρησιακής ανάγκης” άλλοτε αργά αλλά σταθερά κι άλλοτε αστραπιαία, έφθανε στα αρμόδια συμβούλια των επιτελείων. Η ταχύτητα ανόδου είχε να κάνει με το πόσοι “κυνηγούσαν” την προμήθεια και τις “εχθροπραξίες” των “στρατών” τους που περιελάμβαναν κόσμο και κοσμάκη.Από στρατιωτικούς και “κονδυλοφόρους”, μέχρι πολιτικούς.
ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΥΣΕΑ: Όταν το τυπικό μέρος της προμήθειας, δηλαδή η “επείγουσα ανάγκη”, καλυπτόταν από σχετικές αποφάσεις και έγγραφα, ο δρόμος προς το ΚΥΣΕΑ και την τελική του έγκριση ήταν περίπου ανοιχτός. Οι ΥΕΘΑ είτε από άγνοια, είτε για άλλους λόγους που μας απασχολούν αυτές τις ημέρες, είχαν ήδη προετοιμαστεί από τα επιτελεία τους ή από άλλους παράγοντες. Δεν σημαίνει ότι πάντα η επιτυχία ήταν εξασφαλισμένη. Υπήρξαν προγράμματα που έφθασαν μέχρι ...τη πόρτα του ΚΥΣΕΑ και έμειναν απ΄ έξω, άλλα που συζητήθηκαν και αποφασίστηκαν στο τραπέζι του αλλά ποτέ δεν υλοποιήθηκαν. Όμως η μεθοδολογία ήταν για όλα περίπου η ίδια. Συνήθως... Γιατί όπως αποδεικνύεται τώρα την εποχή της υπουργίας του Άκη Τσοχατζόπουλου δεν τηρήθηκαν σε πολλές περιπτώσεις ούτε τα προσχήματα. Η υπόθεση των TOR M1 από τη Ρωσία για παράδειγμα ήταν μία απ΄ αυτές. Μ΄όλη τη στρατιωτική ηγεσία να λέει όχι στην αγορά εκείνος επέμεινε. Και τώρα τα στοιχεία που αποκαλύπτονται εις βάρος του δίνουν μια εξήγηση της επιμονής του.
No comments :
Post a Comment