Η παρούσα “δημοκρατία” δεν έχει καμία σχέση με το κράτος του δήμου. Πέντε κομματάρχες με τις συμμορίες τους συγκέντρωσαν στα χέρια τους την εξουσία και μετέτρεψαν το λαό σε μια βορβορώδη δεξαμενή πελατών. Αυτή η κομματοκρατία, δηλαδή η συγκέντρωση της εξουσίας στα κόμματα, γέννησε από τα σκοτεινά έγκατα της, το πελατειακό κράτος που είναι ομοούσιο με την διαφθορά και την εξαχρείωση των πολιτών.
Τούτα με τη σειρά τους γιγάντωσαν τη γραφειοκρατία και τον δημοσιοϋπαλληλικό παρασιτισμό και ταυτόχρονα ενδυνάμωσαν τη διαπλοκή με την ολιγαρχία του πλούτου. Το τερατούργημα αυτό τρέφεται όπως είναι φυσικό από την παραγωγική βάση του λαού, ασκώντας οικονομική και φορολογική βία.
Ο λαός με τη σειρά του, αφού ένα μέρος του έχει εξαγοραστεί με παχυλούς μισθούς και άλλα προνόμια και απολαβές από το σύστημα, μη έχοντας δυνατότητα επιλογής είτε αποπολιτικοποιείται είτε βυθίζεται και αυτός στο βούρκο του πελατειακού συστήματος της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Τούτο το διεφθαρμένο σύστημα είναι λάθος να νομίζουμε πως αντιμετωπίζεται ή επιδέχεται αλλαγή μέσα από νέα αρχηγικά-κομματικά σχήματα που θα έρθουν να αλλάξουν εκ των άνω τα πράγματα. Καμιά κομματική συμμορία και κανένας αρχηγός δεν είναι σε θέση σήμερα να συγκεντρώσει την απαιτούμενη γνώση και δύναμη, για την αλλαγή της κατάστασης. Η λογική του ενός σοφού και των δορυφόρων του θα οδηγήσει σε νέα προβλήματα και νέες μορφές βίας πάνω στη κοινωνία.
Εκείνο που χρειάζεται σήμερα είναι να ενεργοποιηθεί η θέληση και η ιδιοφυΐα του λαού. Μόνο συλλογική δουλειά είναι σε θέση να επιφέρει την ριζική ανατροπή του συστήματος. Υπό αυτή την αρχή, ο ρόλος του επαναστατικού κινήματος ή κόμματος είναι να εμβάλει στα πράγματα την ιδεολογική κατεύθυνση, να καθοδηγήσει το λαό προτείνοντας θεσμούς που να κατοχυρώνουν τη λαϊκή εξουσία ενάντια σε κάθε μορφή ολιγαρχίας, πολιτικής, “πνευματικής”, αισθητικής, οικονομικής.
Η εξουσία πρέπει να επιστρέψει στις παραγωγικές ενώσεις του λαού και στις τοπικές κοινωνίες. Αυτοί πρέπει να ορίζουν τους εκάστοτε ανακλητούς αντιπροσώπους τους και όχι οι κομματάρχες. Η λαϊκή εξουσία στη βάση, θα παράξει μια πυραμιδωτή αντιπροσώπευση που θα είναι υπόλογη στο λαό και θα έχει σαν στόχο της την ανάπτυξη των τοπικών κοινωνιών και την ενίσχυση της παραγωγής ενάντια σε κάθε μορφή παρασιτισμού, συσσώρευσης εξουσίας και πλούτου σε λίγα χέρια.
Αυτή η εθνικοκοινωνική δημοκρατία είναι το κράτος των παραγωγικών ενώσεων, όπου η σύνδεση της εργασίας με την πολιτική εξουσία θα παράξει μια νέα δυναμική, παλλαϊκής δημιουργίας που θα ξεριζώσει στο πέρασμα της την διαφθορά, την υποβάθμιση, τη παρακμή.
Λουκάς Σταύρου
No comments :
Post a Comment