Το πρόβλημα της οικονομίας σε Ελλάδα και Κύπρο ξεκινά από το ίδιο το κράτος. Αυτό το συγκεκριμένο αστικό κράτος ως μέρος και όργανο ενός ευρύτερου συστήματος που υπερβαίνει τα έθνη και τα εξουσιάζει, παλεύει με όλες του τις πολιτικές συστημικές δυνάμεις να στηρίξει το χρηματοπιστωτικό σύστημα και κατά συνέπεια την ντόπια εκκλησιαστικό-ιδιοτική πλουτοκρατία που μετέχει σε αυτό το σύστημα και αποτελεί το στήριγμα του σε εθνικό επίπεδο.Το αστικό κράτος, εκτός του ότι έχει παραδώσει προ πολλού την ανάπτυξη και την παραγωγή στο έλεος των τραπεζιτών, σπεύδει τώρα να καλύψει και τις χασούρες του συστήματος αρπάζοντας από την παραγωγική βάση της κοινωνίας που είναι οι μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Από την άλλη οι συνδικαλισμένοι δημόσιοι υπάλληλοι, όντες το πελατειακό στήριγμα του κράτους και των κομμάτων που το υποβαστάζουν, παλεύουν με νύχια και με δόντια να κρατήσουν εν μέσω κρίσης τους υψηλούς μισθούς και τα παράλογα επιδόματα τους και τα απαράδεκτα προνόμια τους. Πράγμα το οποίο πετυχαίνουν σε μεγάλο βαθμό σε βάρος πάντα της οικονομίας της κοινωνίας και της παραγωγής.
Η μοναδική μάζα του λαού που δέχεται απροστάτευτη τις εκατέρωθεν πιέσεις είναι οι μικρομεσαίοι και η μικρή οικογενειακή επιχείρηση μαζί με την αγροτιά. Το κράτος-μαμούθ από την μια και οι τραπεζίτες από την άλλη αρπάζουν την εργασία τους χωρίς έλεος. Το αποτέλεσμα είναι να αυξάνεται η ανεργία στον ιδιωτικό πάντοτε τομέα, μιας και οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν εξασφαλισμένο τον μισθό τους ανεξαρτήτως απόδοσης. Έτσι η τύχη του εργάτη είναι αλληλένδετη με τη κατάσταση του ελεύθερου επαγγελματία που και αυτός κάτω από το ληστρικό και απάνθρωπο νομοθετικό πλαίσιο που στηρίζει τους τραπεζίτες και τους κάθε λογής τοκογλύφους, μετατρέπεται από τη μια μέρα στην άλλη σε εργάτη άνεργο που παλεύει μέσα στη Βαβέλ της ανεργίας και των μεταναστών-λαθρομεταναστών για ένα μεροκάματο και ένα κομμάτι ψωμί για τη φαμίλια του. Εργάτες του ιδιωτικού τομέα και μικροί και μικρομεσαίοι επαγγελματίες συναποτελούν τη μάζα των φορολογουμένων και ειλώτων των προνομιούχων ομάδων και συμμοριών που τυγχάνουν της στήριξης του πολιτικού συστήματος.
Αν περιμένουμε λοιπόν κάποια μορφή αντίστασης στην τυραννία, δεν θα έρθει παρά από αυτή τη καταπιεσμένη μάζα του λαού που τυγχάνει της μεγίστης εκμετάλλευσης και καταλήστευσης. Το κράτος–μαμούθ και η εκκλησιαστικο-ιδιωτική τραπεζοκρατία-πλουτοκρατία είναι οι τύραννοι και οι εχθροί του λαού και μαζί με αυτούς οι πολιτικοί εκφραστές αυτών των ανόμων και λαϊκών συμφερόντων. Αυτή τη μάζα του καταπιεσμένου λαού οφείλει να στηρίξει ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΕΘΝΙΚΟΚΟΙΝΩΝΙΣΜΟΣ, κτυπώντας χωρίς συμβιβασμούς και υποχωρήσεις τους εχθρούς του λαού. Μια ισχυρή μικρομεσαία τάξη ισοδυναμεί με ισχυρή οικονομία της κοινωνίας και ψωμί στους έλληνες εργάτες. Ένα υποταγμένο τραπεζικό σύστημα ισοδυναμεί με εθνική ανάπτυξη κατευθυνόμενη από το εθνικό-λαικό κράτος, από την αγροτική παραγωγή μέχρι την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου και την δημιουργία μεγάλης βιομηχανίας.
Η μάζα των ειλώτων που από την εκμετάλλευση της εργασίας της, διασκεδάζουν τα τσιράκια και τα αφεντικά του συστήματος μπορεί μέσα από την εθνικοκοινωνική διαφώτιση να μετατραπεί σε ένα ρωμαλέο στρατό που θα ποδοπατήσει τους τυράννους της κοινωνίας και του έθνους.
No comments :
Post a Comment