Βγαίνει από την κατάψυξη ύστερα από σχεδόν 60 χρόνια, με πρωτοβουλία της κυβέρνησης του Ιράκ και κάτω από τη «διακριτική» υποστήριξη του ρωσικού ενεργειακού κολοσσού, της Gazprom, η επαναλειτουργία του αγωγού Κιρκούκ - Μπάνιας, ο οποίος θα μεταφέρει αργό πετρέλαιο μέσω της Συρίας από τα κουρδικά εδάφη του Ιράκ στη Μεσόγειο. Η χάραξη του αγωγού Κιρκούκ - Μπάνιας γίνεται το 1930 από την κρατική εταιρεία πετρελαίων του Ιράκ με σκοπό την προώθηση του ιρακινού πετρελαίου στις διεθνείς αγορές.
Το 2007, τέσσερα χρόνια μετά την αμερικανική εισβολή στο Ιράκ, η Gazprom, μέσω της θυγατρικής της Stroytransgaz, δίνει το έναυσμα για την έναρξη νέου γύρου διαπραγματεύσεων, ο οποίος ολοκληρώθηκε με την υπογραφή σχετικής συμφωνίας με το υπουργείο Ενέργειας του Ιράκ, για τη συμμετοχή της στα έργα αποκατάστασης της λειτουργίας του αγωγού Κιρκούκ - Μπάνιας. Τον Φεβρουάριο, Βαγδάτη και Δαμασκός υπογράφουν την τελική συμφωνία, με την οποία ρυθμίζονται όλες οι εκκρεμότητες (τέλη διέλευσης κ.ά.). Η επιλογή της δημοσιοποίησης αυτής της απόφασης σήμερα, δεδομένης της έκρυθμης κατάστασης στην περιοχή της βόρειας Αφρικής αλλά και της Μέσης Ανατολής, δεν θα μπορούσε να είναι παρά... συμπτωματική. Στην περίπτωση δε που «επιβιώσει» στη Συρία, παρά τις αυξανόμενες πιέσεις, η «κυβέρνηση» του προέδρου Μπασάρ αλ Ασαντ και ο συγκεκριμένος αγωγός τεθεί τελικώς σε λειτουργία, θα ανατρέψει τις υπάρχουσες ενεργειακές ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή, με τη Ρωσία και τις ΗΠΑ να εμπλέκονται σε ένα νέο ενεργειακό παιχνίδι.
ΠΗΓΗ:enet
Το 2007, τέσσερα χρόνια μετά την αμερικανική εισβολή στο Ιράκ, η Gazprom, μέσω της θυγατρικής της Stroytransgaz, δίνει το έναυσμα για την έναρξη νέου γύρου διαπραγματεύσεων, ο οποίος ολοκληρώθηκε με την υπογραφή σχετικής συμφωνίας με το υπουργείο Ενέργειας του Ιράκ, για τη συμμετοχή της στα έργα αποκατάστασης της λειτουργίας του αγωγού Κιρκούκ - Μπάνιας. Τον Φεβρουάριο, Βαγδάτη και Δαμασκός υπογράφουν την τελική συμφωνία, με την οποία ρυθμίζονται όλες οι εκκρεμότητες (τέλη διέλευσης κ.ά.). Η επιλογή της δημοσιοποίησης αυτής της απόφασης σήμερα, δεδομένης της έκρυθμης κατάστασης στην περιοχή της βόρειας Αφρικής αλλά και της Μέσης Ανατολής, δεν θα μπορούσε να είναι παρά... συμπτωματική. Στην περίπτωση δε που «επιβιώσει» στη Συρία, παρά τις αυξανόμενες πιέσεις, η «κυβέρνηση» του προέδρου Μπασάρ αλ Ασαντ και ο συγκεκριμένος αγωγός τεθεί τελικώς σε λειτουργία, θα ανατρέψει τις υπάρχουσες ενεργειακές ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή, με τη Ρωσία και τις ΗΠΑ να εμπλέκονται σε ένα νέο ενεργειακό παιχνίδι.
ΠΗΓΗ:enet
No comments :
Post a Comment