Αυτές τις ημέρες διεξάγεται στην Τουρκία το 16ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Καλαθοσφαίρισης. Ένα αθλητικό γεγονός το οποίο συγκεντρώνει τα βλέμματα εκατομμυρίων φίλων του αθλήματος από ολόκληρο τον κόσμο. Το τουρκικό καθεστώς, όπως κάθε αυταρχικό καθεστώς το οποίο σέβεται τον εαυτό του, χρησιμοποιεί την διεθνή αυτή σημαντική αθλητική διοργάνωση εντάσσοντας την στους ευρύτερους προπαγανδιστικούς σχεδιασμούς του οι οποίοι δεν έχουν να κάνουν μόνο με την εικόνα η οποία καλλιεργείται στο εξωτερικό αλλά επίσης και με τον τρόπο με τον οποίο οι ίδιοι οι Τούρκοι βλέπουν την χώρα τους.
Σύμπλεγμα κατωτερότητας
Το σύμπλεγμα κατωτερότητας των Τούρκων προς οτιδήποτε δυτικό και το υπαρξιακό κενό της τουρκικής κοινωνίας βρίσκουν διέξοδο σε έναν αρρωστημένο εθνικισμό ο οποίος ικανοποιείται με μια πρωτόγονη αλαζονεία. Όπως είχε γράψει ο αείμνηστος Κύπριος διανοούμενος Κ.Π. Κύρρης σκιαγραφώντας την τουρκική αλαζονεία: Υπεροπτική πεποίθηση, που κρύβει εξόχως πιεστικά συμπλέγματα κατωτερότητας, ρευστής και ασαφούς ταυτότητος και δραματικής προσπάθειας εθνικής αυτοβεβαιώσεως. Σε αυτή την μικρή πρόταση του Κύπριου στοχαστή συμπυκνώνεται η ψυχοσύνθεση των Τούρκων. Το σύμπλεγμα κατωτερότητας πηγάζει κατά πρώτον από την απουσία πολιτιστικής πρότασης ανάλογης σε βάθος και ιστορικής έκτασης άλλων λαών και εθνών όπως οι Έλληνες, Κινέζοι, Αιγύπτιοι, Πέρσες. Γνώρισμα αυτής της νοοτροπίας είναι η οικειοποίηση των πολιτιστικών επιτευγμάτων άλλων εθνών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το βιβλίο του Τουργκούτ Οζάλ ‘Η Τουρκία στην Ευρώπη’ (1988) στο οποίο οι Τούρκοι παρουσιάζονται ως οι γεννήτορες του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Δεύτερον, το σύπλεγμα κατωτερότητας τροφοδοτείται από την συνειδητοποίηση ότι η Τουρκία διαφέρει σε μεγάλο βαθμό από την Δύση, την γεωγραφική/πολιτιστική αυτή έννοια η οποία αποτελεί για ένα σημαντικό τμήμα της τουρκικής κοινωνίας τον προορισμό για την χώρα τους. Η μη ευρωπαϊκή καταγωγή, ο αυταρχικός χαρακτήρας του κράτους και το ισλαμικό υπόβαθρο της χώρας αποτελούν σημαντικά προσκόμματα για την παρουσίαση της Τουρκίας ως μιας χώρας σύγχρονης, δημοκρατικής, κοσμικής ευρισκόμενη κοντά στην Ευρώπη. Όντας ανίκανοι να εντοπίσουν την ευρωπαϊκή ταυτότητα της χώρας τους στην ιστορία, την θρησκεία ή τον πολιτισμό επιστρατεύουν γελοία επιχειρήματα καφενείου. Η Τουρκία, λένε, είναι ευρωπαϊκή χώρα γιατί κέρδισε τον ευρωπαϊκό διαγωνισμό τραγουδιού (Eurovision) και επιπλέον τουρκική ποδοσφαιρική ομάδα κέρδισε το ευρωπαϊκό κύπελλο Ουέφα. Αυτά τα επιχειρήματα χρησιμοποιήθηκαν σε πληρωμένη καταχώρηση σε ελλαδικές εφημερίδες από την Τουρκική Ένωση Βιομηχάνων την παραμονή της πρώτης επίσκεψης Ερντογάν στην Αθήνα μετά την πρώτη εκλογή του.
Εθνική Αυτοεπιβεβαίωση
Η παρούσα αθλητική διοργάνωση αποτελεί μια ευκαιρία για το τουρκικό καθεστώς έμπρακτα να αποδείξει την ανωτερότητα και τα επιτεύγματα της Τουρκίας. Τέτοιες διοργανώσεις εξυπηρετούν δύο στόχους. Αφ’ενός θέλουν να πείσουν για την ικανότητα της χώρας να διοργανώνει αθλητικές διοργανώσεις παγκοσμίου πρωταθλήματος καθιστώντας την χώρα αυτό το οποίο είναι στην διεστραμμένη συνείδηση των περισσοτέρων Τούρκων, το κέντρο του κόσμου. Αφετέρου, να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο για να εμπεδωθεί στους Τούρκους και στους ξένους η προπαγάνδα για την δυτική/ ευρωπαϊκή ταυτότητα της χώρας. Ανάλογη λειτουργία επιτελεί και η δημιουργία πίστας για αγώνες αυτοκινήτου Φόρμουλα Ένα. Το τουρκικό καθεστώς ψάχνει απεγνωσμένα επιτυχίες σε οποιοδήποτε τομέα ανθρώπινης δραστηριότητας για να επιβάλλει ενότητα και να ενσταλάξει περηφάνια και αυτοπεποίθηση στον ανομοιογενή πληθυσμό της Τουρκίας. Αθλητικές διοργανώσεις και αυτοκρατορικές ονειρώξεις τύπου Νταβούτογλου δεν συνιστούν παρά μόνο ένα άλμα φυγής προς τα εμπρός από τα ανεπίλυτα ζητήματα του τουρκικού κράτους. Κουρδικό, διαμάχη κεμαλιστών-ισλαμιστών.
Υστερόγραφο: Ατυχής η έμπνευση του ελλαδίτη Αναπληρωτή Υπουργού Εξωτερικών κ. Δρούτσα να παρευρεθεί στον αγώνα Ελλάδος Τουρκίας στις 31 Αυγούστου στην Άγκυρα. Το σκηνικό ήταν στημένο. Τόπος διεξαγωγής του παιχνιδιού η Άγκυρα, όχι η Κωνσταντινούπολη, μια ημέρα μετά τον εορτασμό της γενοκτονίας του Μικρασιατικού Ελληνισμού. Η τουρκική ομάδα είχε προετοιμαστεί ειδικά για το παιχνίδι με την Ελλάδα. Η κατάλληλη ατμόσφαιρα είχε δημιουργηθεί. Ο Τούρκος πρωθυπουργός είχε επισκεφθεί την τουρκική ομάδα πριν τον αγώνα. Στο γήπεδο υπήρχαν σημαίες του ψευδοκράτους. Ύστερα από τον αγώνα ο κ. Δρούτσας, συνοδευόμενος από τον φίλο του κ. Νταβούτογλου, επισκέφθηκαν τα αποδυτήρια της τουρκικής ομάδας δίνοντας συγχαρητήρια μη γνωρίζοντας ότι συμμετέχει στην προπαγάνδα των Τούρκων η οποία αναπαράγει τα στερεότυπα εκατοντάδων ετών: ο αδύναμος γκιαούρης παραδέχεται την ανωτερότητα των ισχυρών Τούρκων. Και όλα αυτά την ημέρα κατά την οποία ο κ. Νταβούτογλου δήλωσε ότι προαπαιτούμενο για να άρει η Άγκυρα το casus belli στο Αιγαίο είναι ανταλλάγματα από την ελληνική πλευρά!!! Ατυχής, ατυχέστατη έμπνευση.
Το σύμπλεγμα κατωτερότητας των Τούρκων προς οτιδήποτε δυτικό και το υπαρξιακό κενό της τουρκικής κοινωνίας βρίσκουν διέξοδο σε έναν αρρωστημένο εθνικισμό ο οποίος ικανοποιείται με μια πρωτόγονη αλαζονεία. Όπως είχε γράψει ο αείμνηστος Κύπριος διανοούμενος Κ.Π. Κύρρης σκιαγραφώντας την τουρκική αλαζονεία: Υπεροπτική πεποίθηση, που κρύβει εξόχως πιεστικά συμπλέγματα κατωτερότητας, ρευστής και ασαφούς ταυτότητος και δραματικής προσπάθειας εθνικής αυτοβεβαιώσεως. Σε αυτή την μικρή πρόταση του Κύπριου στοχαστή συμπυκνώνεται η ψυχοσύνθεση των Τούρκων. Το σύμπλεγμα κατωτερότητας πηγάζει κατά πρώτον από την απουσία πολιτιστικής πρότασης ανάλογης σε βάθος και ιστορικής έκτασης άλλων λαών και εθνών όπως οι Έλληνες, Κινέζοι, Αιγύπτιοι, Πέρσες. Γνώρισμα αυτής της νοοτροπίας είναι η οικειοποίηση των πολιτιστικών επιτευγμάτων άλλων εθνών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το βιβλίο του Τουργκούτ Οζάλ ‘Η Τουρκία στην Ευρώπη’ (1988) στο οποίο οι Τούρκοι παρουσιάζονται ως οι γεννήτορες του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Δεύτερον, το σύπλεγμα κατωτερότητας τροφοδοτείται από την συνειδητοποίηση ότι η Τουρκία διαφέρει σε μεγάλο βαθμό από την Δύση, την γεωγραφική/πολιτιστική αυτή έννοια η οποία αποτελεί για ένα σημαντικό τμήμα της τουρκικής κοινωνίας τον προορισμό για την χώρα τους. Η μη ευρωπαϊκή καταγωγή, ο αυταρχικός χαρακτήρας του κράτους και το ισλαμικό υπόβαθρο της χώρας αποτελούν σημαντικά προσκόμματα για την παρουσίαση της Τουρκίας ως μιας χώρας σύγχρονης, δημοκρατικής, κοσμικής ευρισκόμενη κοντά στην Ευρώπη. Όντας ανίκανοι να εντοπίσουν την ευρωπαϊκή ταυτότητα της χώρας τους στην ιστορία, την θρησκεία ή τον πολιτισμό επιστρατεύουν γελοία επιχειρήματα καφενείου. Η Τουρκία, λένε, είναι ευρωπαϊκή χώρα γιατί κέρδισε τον ευρωπαϊκό διαγωνισμό τραγουδιού (Eurovision) και επιπλέον τουρκική ποδοσφαιρική ομάδα κέρδισε το ευρωπαϊκό κύπελλο Ουέφα. Αυτά τα επιχειρήματα χρησιμοποιήθηκαν σε πληρωμένη καταχώρηση σε ελλαδικές εφημερίδες από την Τουρκική Ένωση Βιομηχάνων την παραμονή της πρώτης επίσκεψης Ερντογάν στην Αθήνα μετά την πρώτη εκλογή του.
Εθνική Αυτοεπιβεβαίωση
Η παρούσα αθλητική διοργάνωση αποτελεί μια ευκαιρία για το τουρκικό καθεστώς έμπρακτα να αποδείξει την ανωτερότητα και τα επιτεύγματα της Τουρκίας. Τέτοιες διοργανώσεις εξυπηρετούν δύο στόχους. Αφ’ενός θέλουν να πείσουν για την ικανότητα της χώρας να διοργανώνει αθλητικές διοργανώσεις παγκοσμίου πρωταθλήματος καθιστώντας την χώρα αυτό το οποίο είναι στην διεστραμμένη συνείδηση των περισσοτέρων Τούρκων, το κέντρο του κόσμου. Αφετέρου, να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο για να εμπεδωθεί στους Τούρκους και στους ξένους η προπαγάνδα για την δυτική/ ευρωπαϊκή ταυτότητα της χώρας. Ανάλογη λειτουργία επιτελεί και η δημιουργία πίστας για αγώνες αυτοκινήτου Φόρμουλα Ένα. Το τουρκικό καθεστώς ψάχνει απεγνωσμένα επιτυχίες σε οποιοδήποτε τομέα ανθρώπινης δραστηριότητας για να επιβάλλει ενότητα και να ενσταλάξει περηφάνια και αυτοπεποίθηση στον ανομοιογενή πληθυσμό της Τουρκίας. Αθλητικές διοργανώσεις και αυτοκρατορικές ονειρώξεις τύπου Νταβούτογλου δεν συνιστούν παρά μόνο ένα άλμα φυγής προς τα εμπρός από τα ανεπίλυτα ζητήματα του τουρκικού κράτους. Κουρδικό, διαμάχη κεμαλιστών-ισλαμιστών.
Υστερόγραφο: Ατυχής η έμπνευση του ελλαδίτη Αναπληρωτή Υπουργού Εξωτερικών κ. Δρούτσα να παρευρεθεί στον αγώνα Ελλάδος Τουρκίας στις 31 Αυγούστου στην Άγκυρα. Το σκηνικό ήταν στημένο. Τόπος διεξαγωγής του παιχνιδιού η Άγκυρα, όχι η Κωνσταντινούπολη, μια ημέρα μετά τον εορτασμό της γενοκτονίας του Μικρασιατικού Ελληνισμού. Η τουρκική ομάδα είχε προετοιμαστεί ειδικά για το παιχνίδι με την Ελλάδα. Η κατάλληλη ατμόσφαιρα είχε δημιουργηθεί. Ο Τούρκος πρωθυπουργός είχε επισκεφθεί την τουρκική ομάδα πριν τον αγώνα. Στο γήπεδο υπήρχαν σημαίες του ψευδοκράτους. Ύστερα από τον αγώνα ο κ. Δρούτσας, συνοδευόμενος από τον φίλο του κ. Νταβούτογλου, επισκέφθηκαν τα αποδυτήρια της τουρκικής ομάδας δίνοντας συγχαρητήρια μη γνωρίζοντας ότι συμμετέχει στην προπαγάνδα των Τούρκων η οποία αναπαράγει τα στερεότυπα εκατοντάδων ετών: ο αδύναμος γκιαούρης παραδέχεται την ανωτερότητα των ισχυρών Τούρκων. Και όλα αυτά την ημέρα κατά την οποία ο κ. Νταβούτογλου δήλωσε ότι προαπαιτούμενο για να άρει η Άγκυρα το casus belli στο Αιγαίο είναι ανταλλάγματα από την ελληνική πλευρά!!! Ατυχής, ατυχέστατη έμπνευση.
Ιωάννης Σ. Λάμπρου
No comments :
Post a Comment