ΟΧΤΩ ΚΑΙ ΜΙΣΟ ΛΕΠΤΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ

Ο χάρτης δείχνει τις περιοχές του Αιγαίου (όχι όλες) που θεωρούνται διεθνής εναέριος χώρος, και όπου τους τελευταίους μήνες τα τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη (διαφόρων τύπων, αλλά βασικά αυτά με πτητική ικανότητα από 24 έως και 50 ώρες σουλατσάρουν συνεχώς έχοντας λάβει άδεια επί τούτου από την ημεδαπή Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, προφανώς κατόπιν συνεννοήσεως με την Πολεμική Αεροπορία. Διότι εάν τέτοια συνεννόησης δεν υπήρξε, τότε πραγματικά ανοίγουν σκοτεινές ατραποί… Οι περιοχές αυτές συνδέονται με αεροδιαδρόμους τους οποίους τα εν λόγω μη επανδρωμένα χρησιμοποιούν για να μεταβαίνουν από την μια στην άλλη, αξιοποιώντας την δυνατότητά τους να πετούν για 24 και πλέον ώρες. Αυτό σημαίνει ότι πρακτικά τα αεροχήματα αυτά δεν είναι δυνατόν να επιτηρηθούν οπτικά, καθώς θα έπρεπε συνεχώς κάποιος να είναι δίπλα. Το χειρότερο όμως είναι ότι τα αεροχήματα αυτά μπορούν κατά το δοκούν στο πλαίσιο αδειοδοτημένων πτήσεων να «παίζουν» αλλάζοντας το ένα το άλλο, καθώς όχι μόνο ακολουθούν πορείες διαρκών ελιγμών σε αζιμούθιο αλλά και καθ’ ύψος οπότε είναι πρακτικώς αδύνατον- ιδίως την νύχτα- να διαπιστωθεί από τα ραντάρ ή αεροσκάφος εάν το ίδιο ιπτάμενο μέσο ανεβαίνει ξανά σε ύψος ή εάν σε επίπεδο αρκούντως χαμηλό έχει εναλλαγεί με κάποιο άλλο το οποίο συνεχίζει την πτήση του πρώτου. Υπάρχει και καινούριο μοντέλο με αυτονομία πλέον των 40 ωρών το οποίο η λογική λέει ότι συντόμως θα λάβει την θέση του στην περιοχή, αν και η στρατηγική λογική θα το καταστούσε πιο χρήσιμο στην προσβολή πλοίων σε πελαγικό περιβάλλον.

Τα ραντάρ , δεν αποδίδουν καλά στην ιχνηλάτηση στόχων ιπτάμενων σε χαμηλό ύψος και μεγάλη απόσταση (έως και καθόλου σε κακές καιρικές συνθήκες), ενώ η οπτική αναγνώριση είναι αδύνατη. Επιπλέον η απόσταση εισόδου από την τουρκική ακτή ευνοεί την διείσδυση σε χαμηλό ύψος και την εναλλαγή, ενώ ότι εισέρχεται νύχτα πολύ δύσκολα μπορεί να αναγνωριστεί οπτικά (τα μαχητικά μας δεν διαθέτουν συστήματα IRST, ίσως αυτό για πρώτη φορά επιτευχτεί με τα Rafale, αλλιώς χρειάζεται η πτήση Α/Φ με ειδικά ατρακτίδια τα οποία δεν διαθέτουμε ούτε σε επαρκή αριθμό, ούτε μπορούμε να τα χρησιμοποιούμε συνέχεια διότι χρήσις= αυξημένη συντήρηση και αρκετά λεφτά). Το πρόβλημα γίνεται ακόμη μεγαλύτερο καθώς τα μη επανδρωμένα αυτά κατασκευάζονται στην Τουρκία η οποία μπορεί να παράξει δεκάδες από αυτά (ήδη παράγει και εξάγει διαφόρους τύπους, ενώ δοκιμάζει και εξελίσσει άλλα πιο ικανά), άρα μπορεί να αναπτύξει την στρατηγική της κατά το δοκούν χωρίς να περιορίζεται από την ικανότητα αγοράς και την συντήρηση αυτών, και φυσικά να τα θυσιάζει μαζικά εάν το κρίνει απαραίτητο. Το πρόβλημα μετατρέπεται σε στρατηγική απειλή για την Ελλάδα, όταν στην εξίσωση προστεθεί η δυνατότητα δυο, για την ώρα, εκ των μοντέλων σε παράγωγη (AKINCI και AKSUNUR με μέγιστες ώρες όπως εγράφη προηγουμένως) να μεταφέρουν βλήματα αέρος-εδάφους μακρού βεληνεκούς. Ο χάρτης έχει κάποιες περιοχές με κόκκινο στο εσωτερικό των κομματιών όπου κόβουν βόλτες τα τουρκικά μη επανδρωμένα. Είναι περιοχές από τις οποίες μπορεί να γίνει άφεση των βλημάτων αυτών. Ουσιαστικά όλα τα μεγάλα νησιά κοντά στην Τουρκία μπορούν να χτυπηθούν σε ελάχιστο χρόνο και αιφνιδιαστικά.

Όμως υπάρχει και καλύτερο. Επισυνάπτεται πίνακας αποστάσεων και χρόνων, μαζί με επεξήγηση των μεγεθών και των όπλων υπό εξέταση. Δεν έχει ληφθεί υπ’ όψιν η ανάπτυξη των νέων βλημάτων η οποία είναι ταχέως καθ’ οδόν στην απέναντι πλευρά. Είχε αναφερθεί ότι ΕΣΣΔ και ΗΠΑ είχαν παράλληλη κούρσα αναπτύξεως πυραυλικής τεχνολογίας. Αυτό καθιστούσε δυνατή την ανάπτυξη αυτόνομα αντιμέτρων εκατέρωθεν. Στην περίπτωση μας αυτό ουδόλως ισχύει.
Μονάδα υπολογισμού είναι το 1 Μαχ= 1225 χ.α.ω. Ταχύτητα πλεύσεως βλήματος( υποεκτιμημένη)= 0,7 Μαχ (= 857 χ.α.ω.) Η πραγματική ταχύτητα σύμφωνα με υπολογισμούς εξειδικευμένων σελίδων στον παγκόσμιο ιστό είναι εγγύτερη στα 0,87 Μαχ , όμως θα γίνει εσκεμμένη υποεκτίμηση.
Εμβέλειες βλημάτων: SOM= 135 n.m. (ν.μ.) βάρος 230 κιλά
SLAM= 150 n.m. βάρος 360 κιλά
Ο πρώτος αναφέρεται και με εμβέλεια 150 ν.μ. σε ανοικτή πηγή. Ο δεύτερος έχει ζεύξη δεδομένων που επιτρέπει την εν πτήση μεταβολή στοχοθεσίας του βλήματος.
Το AKINCI σημειωτέον μπορεί να κουβαλήσει έως 1350 κιλά οπλισμού. Το δε AKSUNUR έως 750 κιλά. Τα δυο μοντέλα μη επανδρωμένων που αναφέρονται μπορούν να μεταφέρουν ένα βλήμα SOM έκαστο. Σημειωτέον ότι το βλήμα αυτό έχει ειδικά σχεδιαστεί για να έχει χαρακτηριστικά πολύ χαμηλής ανιχνευσιμότητας (stealth) από ραντάρ.

Οι αποστάσεις είναι υπολογισμένες από την αντιστοίχως κοντινότερη δυνητική περιοχή εκτοξεύσεως του όπλου (κόκκινες περιοχές). Οι χρόνοι που αφορούν τις νήσους του Αιγαίου (περιπτώσεις σχεδίου ΒΑΡΙΟΠΟΥΛΑ) είναι δραματικά κατώτεροι ενώ οι περιοχές εκτοξεύσεως μεταφέρονται και μέσα στην Τουρκία με χαρακτηριστική άνεση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ: https://www.anixneuseis.gr/