Ενας από τους πλέον κεντρικούς δρόμους των Αθηνών ονομάζεται οδός 3ης Σεπτεμβρίου εις ανάμνησιν της επιβολής στην Ελλάδα Συντάγματος από τα γεγονότα της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843. Το ίδιο και η πλατεία Συντάγματος ονομάζεται έτσι, γιατί εκεί συγκεντρώθηκαν όσοι συγκεντρώθηκαν, οι οποίοι θα δούμε ποιοι ήσαν, στις 3 Σεπτεμβρίου του 1843 ακριβώς έξω από τα τότε Ανάκτορα εις τα οποία ευρίσκετο ο Βασιλεύς Όθων. Δεν είναι λίγες οι φορές στη Βουλή που οι πολιτικοί μας αντίπαλοι, προκειμένου να στιγματίσουν την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, χρησιμοποιούν την έκφραση τα κόμματα του “συνταγματικού” τόξου, εξαιρώντας βέβαια από αυτά τα κόμματα το Κίνημά μας! Η υπόθεση είναι παλαιά όσο και το Ελληνικό κράτος, το οποίο γεννήθηκε από το αίμα των Αγωνιστών του 1821 όχι όμως χωρίς έριδες και χωρίς τον πάντοτε για το Έθνος μας δολερό διχασμό. Εμείς γι’ αυτούς σήμερα είμαστε οι αντισυνταγματικοί!
Ποιος ήταν όμως ο πρώτος “αντισυνταγματικός” στην Ιστορία της Ελλάδος; Δεν ήταν άλλος από τον Κολοκοτρώνη, ο οποίος στάθηκε αντίθετος στην επιβολή συντάγματος, την οποία ήθελαν οι ξενόδουλοι, οι οποίοι λεηλάτησαν τα δάνεια του αγώνα και μάλιστα ο Κολοκοτρώνης για το Σύνταγμα είχε πει: “Το Σύνταγμα είναι σύντριμμα”. Θα επανέλθουμε στα τραγικά γεγονότα του εμφυλίου κατά την διάρκεια της Επαναστάσεως του 1821, όταν οι “συνταγματικοί” χρησιμοποιώντας τα κεφάλαια των δανείων από την Αγγλία στρατολόγησαν μισθοφόρους και έκλεισαν ακόμη και αυτόν τον ίδιο τον Κολοκοτρώνη φυλακή!
Ας έλθουμε όμως στα γεγονότα της 3ης Σεπτεμβρίου για τα οποία ο Κωνσταντίνος Παπαρηγόπουλος στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους αναφέρει ότι σύνθημα του Άγγλου πρεσβευτή Λάιονς και των αγγλόφιλων της εποχής ήταν να επιβάλουν σύνταγμα στον ΄Οθωνα προκειμένου να τον ταπεινώσουν και να του επιβάλουν την πολιτική τους. Ο Άγγλος πρεσβευτής με πολύ πάθος πολεμούσε εναντίον του Όθωνα, όπως αναφέρει ο Παπαρηγόπουλος, πιέζοντάς τον με παράλογες απαιτήσεις για την εξόφληση των τόκων των δανείων. Μήπως αυτό σας θυμίζει τίποτε; Μήπως σας θυμίζει τα μνημόνια και την εκχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας;
Μας παρουσιάζουν την ανταρσία της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843 σαν μία… αυθόρμητη λαϊκή επανάσταση. Για να καταλάβετε πόσο “αυθόρμητη” ήταν και πόσο λαϊκή, μεταξύ άλλων απελευθέρωσαν τους φυλακισμένους, ανάμεσα στους οποίους υπήρχαν πολλοί κακούργοι και δολοφόνοι, τους οποίους οδήγησαν στην σήμερα ονομαζόμενη πλατεία Συντάγματος και τους είπαν να φωνάζουν για το σύνταγμα. Μη γνωρίζοντας περί τίνος επρόκειτο, φώναζαν “ζήτω ο Σύνταγμας”! Αναφερόμενος στο γεγονός αυτό ο γενναίος Κολοκοτρώνης, ο υιός του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη, ο οποίος συνελήφθη και εξορίστηκε από τους “συνταγματικούς”, γράφει στην έκθεσή του για τα γεγονότα της 3ης Σεπτεμβρίου: “Η νέα κυβέρνησις συναιστανομένη τας αδυναμίας της και προς τον σκοπόν, όπως δημιουργήσει παρ’ εαυτή ομόφρωνας, απέλυσε σχεδόν όλους του εγκληματίας και καταδίκους εκ των φυλακών”. Αυτός ήταν ο “λαϊκός” χαρακτήρας της 3ης Σεπτεμβρίου. Από την οποία 3η Σεπτεμβρίου επιβλήθηκε ένα πολίτευμα στην Πατρίδα μας για το οποίο πολύ είχαν εκφράσει την πλήρη αντίθεσή τους για το εάν άρμοζε και ήταν χρήσιμο για το Έθνος μας.
Πολλά χρόνια αργότερα ένας ξεχωριστός Έλληνας, ο οποίος δολοφονήθηκε από τους δημοκρατικούς, ο Ίων Δραγούμης, έγραφε: «Αν είμαστε ζωντανό γένος, δε θα κολλήσωμε στο πολιτικό σύστημα που μας κάθισαν. Το σύνταγμα και οι βουλευτές είναι μια αρρώστεια. Δεν είναι η ζωή μας. Ή θα μας πεθάνη ή θα ψοφήση τέλος πάντων αυτή. Και θα ζήσωμε τότε με άλλο σύστημα πολιτικό, που μας έρχεται καλλίτερα. Πώς, χωρίς να μας μελετήσουν, χωρίς να μάθουν καλά το φυσικό μας, μας κόλλησαν βουλευτές και συντάγματα;»
Για ποιον λόγο όμως αποφάσισαν οι ξένοι και παρέσυραν στον σκοπό τους ακόμη και αγνούς αγωνιστές, την επιβολή αυτού του πολιτεύματος στην Πατρίδα μας; Απαντά σε αυτό ο Ιστορικός της Επαναστάσεως του 1821, ο οποίος τονίζει: «Όσον καιρό ο Άρμανσμπεργκ, το τυφλό όργανο της Αγγλίας, ήταν παντοδύναμος στον τόπο μας, είδαμε τον Πάλμερστον και τον Λάιονς νά ‘ναι ενθουσιασμένοι και να τα βρίσκουν όλα ωραία και καλά. Από τη στιγμή όμως που ο Άρμανσμπεργκ διώχτηκε το κάθε τι άλλαξε. Με μιας οι φίλοι μας οι Εγγλέζοι θυμήθηκαν τις πολιτικές μας ελευθερίες που καταπατούσε ο Όθωνας». (Φωτιάδης: Οθωνας - Η απολυταρχία, σελίς 288)
Περισσότερο αποκαλυπτικός ο καθηγητής Παναγιώτης Κονδύλης, αποκαλύπτει τους λόγους για τους οποίους επιβλήθηκε στην Πατρίδα μας το σύνταγμα της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843, συγκεκριμένα στο βιβλίο του ”Η παρακμή του αστικού πολιτισμού” ευθέως διατυπώνει τον ισχυρισμό ότι η ξενοκρατία επέβαλε τον βασιλευόμενο κοινοβουλευτισμό στην χώρα προκειμένου να ελέγξει τον Όθωνα, ο οποίος ήταν ένθερμος υποστηρικτής της Μεγάλης Ιδέας! Γράφει χαρακτηριστικά: “Η εισαγωγή τού βασιλευόμενου κοινοβουλευτισμού στη χώρα, και μάλιστα πάνω στη βάση της καθολικής ψηφοφορίας, δεν υπήρξε αναγκαία κι αναπόδραστη απόρροια εσωτερικών διεργασιών, αλλά κατά πρώτο λόγο η απάντηση των Δυτικών Δυνάμεων στην ανυπακοή της οθωνικής κυβέρνησης σε κρίσιμα θέματα εξωτερικής πολιτικής (υποστήριξη των αλυτρώτων κτλ.) και συνάμα το μέσο, με το όποιο οι Δυνάμεις αυτές φαντάζονταν ότι στο έξης θα μπορούσαν να ασκήσουν πιο τελεσφόρα την επιρροή τους”.
Όπως ανέφερα όμως και προηγουμένως, η προσπάθεια για επιβολή συντάγματος και ενός πολιτεύματος μέσω του οποίου οι ξένοι θα εξουσίαζαν την Πατρίδα μας ήταν μία υπόθεση που είχε αρχίσει ήδη μέσα στις φλόγες της Επαναστασης του 1821 και έσπειρε τον διχασμό. Μάλιστα, μετά την δολοφονία του Εθνικού Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, με πρωταγωνιστή τον Κωλέττη, έγινε προσπάθεια για επιβολή συντάγματος. Ένας από τους πρώτους “συνταγματικούς” για τους οποίους πρέπει να είναι υπερήφανα τα κόμματα του “συνταγματικού” τόξου ο τουρκαλβανός Ταφίλ Μπουζ. Ας δούμε τον βίο και την πολιτεία του για να καταλάβουμε τα βρώμικα παιχνίδια που παίχτηκαν εις βάρος του Έθνους μας για το περίφημο σύνταγμα ή σύντριμμα όπως το αποκαλούσε ο Κολοκοτρώνης.
Ο Ταφίλ Μπουζ ήταν Τουρκαλβανός στην υπηρεσία του Αλή Πασά. Όταν όμως πολιορκήθηκε ο Αλή Πασάς προσχώρησε στον Χουρσίτ και μετά με το σώμα του εντάχθηκε στο στρατό του Ομέρ Βρυώνη και έλαβε μέρος στις μάχες τόσο της Αλαμάνας, όσο και στο Χάνι της Γραβιάς. Εξαγοράστηκε όμως στην συνέχεια από τον Ιωάννη Κωλέττη, τον οποίο γνώριζε από την αυλή του Αλή Πασά και προσκολλήθηκε στο σώμα του Θεόδωρου Γρίβα. Μάλιστα, προήχθη και σε … Ταγματάρχη! Το 1829, λοιπόν, μετά την δολοφονία του Καποδίστρια, μαζί με τους Τουρκαλβανούς του σώματός του και έχοντας οθωμανική σημαία, λεηλατούσε τα χωριά της Αρκαδίας ομιλώντας υπέρ του συντάγματος! Κάποτε όμως τελείωσαν τα χρήματα και τότε ο Ταφίλ Μπουζ δυστρόπησε λέγοντας την φράση: «Ο Σύνταγμας ωρέ μπίρομ θέλει και να τρώγει». Τον Ταφίλ Μπουζ, εξεδίωξε από την Ελλάδα το 1832 ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Αυτή είναι η Αλήθεια για την 3η Σεπτεμβρίου του 1843, αυτή είναι η αλήθεια για το σύνταγμα και τους συνταγματικούς, γνήσια συνέχεια των οποίων είναι το περίφημο “συνταγματικό τόξο”.
Νικόλαος Γ. Μιχαλολιάκος, Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου - Χρυσή Αυγή
Ποιος ήταν όμως ο πρώτος “αντισυνταγματικός” στην Ιστορία της Ελλάδος; Δεν ήταν άλλος από τον Κολοκοτρώνη, ο οποίος στάθηκε αντίθετος στην επιβολή συντάγματος, την οποία ήθελαν οι ξενόδουλοι, οι οποίοι λεηλάτησαν τα δάνεια του αγώνα και μάλιστα ο Κολοκοτρώνης για το Σύνταγμα είχε πει: “Το Σύνταγμα είναι σύντριμμα”. Θα επανέλθουμε στα τραγικά γεγονότα του εμφυλίου κατά την διάρκεια της Επαναστάσεως του 1821, όταν οι “συνταγματικοί” χρησιμοποιώντας τα κεφάλαια των δανείων από την Αγγλία στρατολόγησαν μισθοφόρους και έκλεισαν ακόμη και αυτόν τον ίδιο τον Κολοκοτρώνη φυλακή!
Ας έλθουμε όμως στα γεγονότα της 3ης Σεπτεμβρίου για τα οποία ο Κωνσταντίνος Παπαρηγόπουλος στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους αναφέρει ότι σύνθημα του Άγγλου πρεσβευτή Λάιονς και των αγγλόφιλων της εποχής ήταν να επιβάλουν σύνταγμα στον ΄Οθωνα προκειμένου να τον ταπεινώσουν και να του επιβάλουν την πολιτική τους. Ο Άγγλος πρεσβευτής με πολύ πάθος πολεμούσε εναντίον του Όθωνα, όπως αναφέρει ο Παπαρηγόπουλος, πιέζοντάς τον με παράλογες απαιτήσεις για την εξόφληση των τόκων των δανείων. Μήπως αυτό σας θυμίζει τίποτε; Μήπως σας θυμίζει τα μνημόνια και την εκχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας;
Μας παρουσιάζουν την ανταρσία της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843 σαν μία… αυθόρμητη λαϊκή επανάσταση. Για να καταλάβετε πόσο “αυθόρμητη” ήταν και πόσο λαϊκή, μεταξύ άλλων απελευθέρωσαν τους φυλακισμένους, ανάμεσα στους οποίους υπήρχαν πολλοί κακούργοι και δολοφόνοι, τους οποίους οδήγησαν στην σήμερα ονομαζόμενη πλατεία Συντάγματος και τους είπαν να φωνάζουν για το σύνταγμα. Μη γνωρίζοντας περί τίνος επρόκειτο, φώναζαν “ζήτω ο Σύνταγμας”! Αναφερόμενος στο γεγονός αυτό ο γενναίος Κολοκοτρώνης, ο υιός του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη, ο οποίος συνελήφθη και εξορίστηκε από τους “συνταγματικούς”, γράφει στην έκθεσή του για τα γεγονότα της 3ης Σεπτεμβρίου: “Η νέα κυβέρνησις συναιστανομένη τας αδυναμίας της και προς τον σκοπόν, όπως δημιουργήσει παρ’ εαυτή ομόφρωνας, απέλυσε σχεδόν όλους του εγκληματίας και καταδίκους εκ των φυλακών”. Αυτός ήταν ο “λαϊκός” χαρακτήρας της 3ης Σεπτεμβρίου. Από την οποία 3η Σεπτεμβρίου επιβλήθηκε ένα πολίτευμα στην Πατρίδα μας για το οποίο πολύ είχαν εκφράσει την πλήρη αντίθεσή τους για το εάν άρμοζε και ήταν χρήσιμο για το Έθνος μας.
Πολλά χρόνια αργότερα ένας ξεχωριστός Έλληνας, ο οποίος δολοφονήθηκε από τους δημοκρατικούς, ο Ίων Δραγούμης, έγραφε: «Αν είμαστε ζωντανό γένος, δε θα κολλήσωμε στο πολιτικό σύστημα που μας κάθισαν. Το σύνταγμα και οι βουλευτές είναι μια αρρώστεια. Δεν είναι η ζωή μας. Ή θα μας πεθάνη ή θα ψοφήση τέλος πάντων αυτή. Και θα ζήσωμε τότε με άλλο σύστημα πολιτικό, που μας έρχεται καλλίτερα. Πώς, χωρίς να μας μελετήσουν, χωρίς να μάθουν καλά το φυσικό μας, μας κόλλησαν βουλευτές και συντάγματα;»
Για ποιον λόγο όμως αποφάσισαν οι ξένοι και παρέσυραν στον σκοπό τους ακόμη και αγνούς αγωνιστές, την επιβολή αυτού του πολιτεύματος στην Πατρίδα μας; Απαντά σε αυτό ο Ιστορικός της Επαναστάσεως του 1821, ο οποίος τονίζει: «Όσον καιρό ο Άρμανσμπεργκ, το τυφλό όργανο της Αγγλίας, ήταν παντοδύναμος στον τόπο μας, είδαμε τον Πάλμερστον και τον Λάιονς νά ‘ναι ενθουσιασμένοι και να τα βρίσκουν όλα ωραία και καλά. Από τη στιγμή όμως που ο Άρμανσμπεργκ διώχτηκε το κάθε τι άλλαξε. Με μιας οι φίλοι μας οι Εγγλέζοι θυμήθηκαν τις πολιτικές μας ελευθερίες που καταπατούσε ο Όθωνας». (Φωτιάδης: Οθωνας - Η απολυταρχία, σελίς 288)
Περισσότερο αποκαλυπτικός ο καθηγητής Παναγιώτης Κονδύλης, αποκαλύπτει τους λόγους για τους οποίους επιβλήθηκε στην Πατρίδα μας το σύνταγμα της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843, συγκεκριμένα στο βιβλίο του ”Η παρακμή του αστικού πολιτισμού” ευθέως διατυπώνει τον ισχυρισμό ότι η ξενοκρατία επέβαλε τον βασιλευόμενο κοινοβουλευτισμό στην χώρα προκειμένου να ελέγξει τον Όθωνα, ο οποίος ήταν ένθερμος υποστηρικτής της Μεγάλης Ιδέας! Γράφει χαρακτηριστικά: “Η εισαγωγή τού βασιλευόμενου κοινοβουλευτισμού στη χώρα, και μάλιστα πάνω στη βάση της καθολικής ψηφοφορίας, δεν υπήρξε αναγκαία κι αναπόδραστη απόρροια εσωτερικών διεργασιών, αλλά κατά πρώτο λόγο η απάντηση των Δυτικών Δυνάμεων στην ανυπακοή της οθωνικής κυβέρνησης σε κρίσιμα θέματα εξωτερικής πολιτικής (υποστήριξη των αλυτρώτων κτλ.) και συνάμα το μέσο, με το όποιο οι Δυνάμεις αυτές φαντάζονταν ότι στο έξης θα μπορούσαν να ασκήσουν πιο τελεσφόρα την επιρροή τους”.
Όπως ανέφερα όμως και προηγουμένως, η προσπάθεια για επιβολή συντάγματος και ενός πολιτεύματος μέσω του οποίου οι ξένοι θα εξουσίαζαν την Πατρίδα μας ήταν μία υπόθεση που είχε αρχίσει ήδη μέσα στις φλόγες της Επαναστασης του 1821 και έσπειρε τον διχασμό. Μάλιστα, μετά την δολοφονία του Εθνικού Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, με πρωταγωνιστή τον Κωλέττη, έγινε προσπάθεια για επιβολή συντάγματος. Ένας από τους πρώτους “συνταγματικούς” για τους οποίους πρέπει να είναι υπερήφανα τα κόμματα του “συνταγματικού” τόξου ο τουρκαλβανός Ταφίλ Μπουζ. Ας δούμε τον βίο και την πολιτεία του για να καταλάβουμε τα βρώμικα παιχνίδια που παίχτηκαν εις βάρος του Έθνους μας για το περίφημο σύνταγμα ή σύντριμμα όπως το αποκαλούσε ο Κολοκοτρώνης.
Ο Ταφίλ Μπουζ ήταν Τουρκαλβανός στην υπηρεσία του Αλή Πασά. Όταν όμως πολιορκήθηκε ο Αλή Πασάς προσχώρησε στον Χουρσίτ και μετά με το σώμα του εντάχθηκε στο στρατό του Ομέρ Βρυώνη και έλαβε μέρος στις μάχες τόσο της Αλαμάνας, όσο και στο Χάνι της Γραβιάς. Εξαγοράστηκε όμως στην συνέχεια από τον Ιωάννη Κωλέττη, τον οποίο γνώριζε από την αυλή του Αλή Πασά και προσκολλήθηκε στο σώμα του Θεόδωρου Γρίβα. Μάλιστα, προήχθη και σε … Ταγματάρχη! Το 1829, λοιπόν, μετά την δολοφονία του Καποδίστρια, μαζί με τους Τουρκαλβανούς του σώματός του και έχοντας οθωμανική σημαία, λεηλατούσε τα χωριά της Αρκαδίας ομιλώντας υπέρ του συντάγματος! Κάποτε όμως τελείωσαν τα χρήματα και τότε ο Ταφίλ Μπουζ δυστρόπησε λέγοντας την φράση: «Ο Σύνταγμας ωρέ μπίρομ θέλει και να τρώγει». Τον Ταφίλ Μπουζ, εξεδίωξε από την Ελλάδα το 1832 ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Αυτή είναι η Αλήθεια για την 3η Σεπτεμβρίου του 1843, αυτή είναι η αλήθεια για το σύνταγμα και τους συνταγματικούς, γνήσια συνέχεια των οποίων είναι το περίφημο “συνταγματικό τόξο”.
Νικόλαος Γ. Μιχαλολιάκος, Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου - Χρυσή Αυγή
No comments :
Post a Comment