Οι πιο καίριες και θεμελιώδεις αδυναμίες των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων σήμερα είναι ...

ΠΡΟΣΘΗΚΗ-ΚΡΙΣΙΜΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ (30/01/2023): Η τουρκική εταιρία STM κέρδισε διαγωνισμό από το NATO για λογισμικό ασφαλούς συλλογής, διαχείρισης, επεξεργασίας και διαβίβασης πληροφοριών.
Τον διαγωνισμό πραγματοποίησε η υπηρεσία NCI Agency (NATO Communication and Information Agency) της συμμαχίας, η οποία είναι υπεύθυνη για την προμήθεια, την εγκατάσταση και τη συντήρηση συστημάτων επικοινωνιών και πληροφοριών για τους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων και διοίκησης στο ΝΑΤΟ.
Με την υλοποίηση του έργου όλα τα στρατηγεία και οι βάσεις του ΝΑΤΟ, ανά τον κόσμο, θα εκτελούν ροές πληροφοριών μέσω του λογισμικού της STM. Το πρόγραμμα (γνωστό ως INTEL-FS) έχει διάρκεια 3,5 χρόνια.
Πρόκειται για τον δεύτερο διαγωνισμό του NATO που κερδίζει η SMT. Είχε προηγηθεί το πρόγραμμα INT-CORE (υποστήριξη της επίγνωσης της κατάστασης στο πεδίο μάχης).

ΠΡΟΣΘΗΚΗ-ΣΧΟΛΙΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ (31/01/2023):Σύμφωνα με έγκυρες πηγές από το ΓΕΣ, από το καλοκαίρι του 2022 ξεκίνησαν ενέργειες που αποσκοπούν στη διάλυση της πληροφορικής του στρατού και στην ενσωμάτωσή της σε ένα νεοσύστατο όπλο, μαζί με τις διαβιβάσεις. Φυσικά, κανείς δε μιλάει δημόσια για την ουσία του θέματος, και όσοι προσπάθησαν φιμώθηκαν, καθώς κεκαλυμμένα παρουσιάζεται σαν μία απλή οργανωτική αλλαγή, χωρίς οικονομικό κόστος και αντίκτυπο στην εθνική μας άμυνα!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ: https://ellada.press/skandalo-sto-ges-xepoylima-ton-aporriton-kai-tis-ethnikis-amynas-se-etairies/
ΣΧΕΤΙΚΟ: "Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης μιλάει στο 4ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ το 1996 και προβλέπει τα μελλόμενα !" https://www.youtube.com/watch?v=6QSZS5usPS0

Το παρωχημένο μοντέλο διοίκησης και ελέγχου, η παντελής έλλειψη διακλαδικότητας στην πράξη, και η αδυναμία ρεαλιστικής σχεδίασης και εκτέλεσης επιχειρήσεων. Η υστέρησή μας σε σύγχρονα όπλα που αλλάζουν επαναστατικά τη μορφή του πολέμου όπως τη γνωρίζαμε μέχρι πριν λίγα χρόνια, θα είναι απλώς το κερασάκι στην τούρτα της αποτυχίας μας επί του πεδίου αν το φέρει η κακή τύχη να χρειαστεί να δείξουμε στην πράξη τι είδους στρατιωτική ισχύ πραγματικά διαθέτουμε.

Δυστυχώς η ελληνική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία δεν φαίνεται να έχουν διδαχτεί απολύτως τίποτα από τους πρόσφατους πολέμους στην Ουκρανία και στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Αντί να τρέχουμε με χίλια για να καλύψουμε το χαμένο έδαφος στον τομέα των UAV έναντι των Τούρκων, χαζολογάμε συγκροτώντας πάλι ίλη ιππικού (!) για να κάνουμε εφέ στις παρελάσεις. Εξακολουθούμε να έχουμε άρματα μάχης χωρίς ενεργή αντιβληματική προστασία, πυροβολικό χωρίς drones για παρατήρηση και διόρθωση πυρών, και ατομικές εξαρτύσεις και οπλισμό της δεκαετίας του 1950. Η στρατιωτική μας σκέψη γενικά είναι εντελώς παρωχημένη και αγκυλωμένη. Νομίζουμε ότι αν χρειαστεί να πολεμήσουμε, ο πόλεμος θα μοιάζει σαν εκείνον στην Κύπρο το 1974. Κάνουμε το χειρότερο λάθος που μπορεί να κάνει ένας στρατός: προετοιμαζόμαστε να διεξάγουμε ξανά τον προηγούμενο πόλεμο και όχι τον επόμενο. Δαπανούμε κολοσσιαία ποσά για να αγοράζουμε πανάκριβες πλατφόρμες, όταν βλέπουμε ξεκάθαρα ότι τα ασύγκριτα φθηνότερα πυραυλικά συστήματα τις καθιστούν μη βιώσιμες στο πεδίο της μάχης.

Αν δίδαξε κάτι ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι ότι τα άρματα μάχης έχουν καταστεί πλέον τόσο ευάλωτα στους φορητούς αντιαρματικούς πυραύλους, ώστε για να έχουν πιθανότητες επιβίωσης θα πρέπει να συνοδεύονται το καθένα από τουλάχιστον μία διμοιρία μηχανοκίνητου πεζικού για να τα προστατεύει. Το κόστος της προστασίας τους, δηλαδή, τείνει να ξεπεράσει το όφελος από τη χρήση τους. Τα επιθετικά ελικόπτερα όπου εμφανίστηκαν αποδεκατίστηκαν από τους φορητούς αντιαεροπορικούς πυραύλους. Μετά τη βύθιση του καταδρομικού «Μοσκβά» ο ρωσικός Στόλος της Μαύρης Θάλασσας κλείστηκε κυριολεκτικά στους ναυστάθμους του από έναν αντίπαλο που δεν διαθέτει καν πολεμικό ναυτικό! Εμείς όμως χτίζουμε στα γαλλικά ναυπηγεία φρεγάτες «αεράμυνας περιοχής», που θα αναλώνουν το 80% του χρόνου τους στη μάχη υπερασπιζόμενες τον εαυτό τους από την πολεμική αεροπορία, τα UAV και τα αντιπλοϊκά βλήματα του εχθρού! Τι να πω, μακάρι οι επιτελείς του Πολεμικού Ναυτικού να ξέρουν κάτι που εμείς οι υπόλοιποι αγνοούμε. Έχω όμως την απαίσια υποψία πως αν συμβεί μία αεροναυτική σύρραξη στο Αιγαίο, ο στόλος μας ούτε καν θα δει ποτέ τουρκική φρεγάτα, κορβέτα ή πυραυλάκατο. Θα αναγκαστεί να πολεμά διαρκώς εναντίον ρομπότ κάθε είδους - εξοπλισμένα και μη UAV, μη επανδρωμένα σκάφη επιφανείας και υποβρύχια, drones αυτοκτονίας, αιωρούμενα πυρομαχικά, και πυραύλους εδάφους-επιφανείας που θα εκτοξεύονται μαζικά από τις τουρκικές ακτές. Και αυτό θα είναι πολύ δυσάρεστη αφύπνιση για εμάς.

Οι Τούρκοι μπορεί να είναι μπουνταλάδες αλλά υπερτερούν απέναντί μας στη σοβαρότητα και στη μεθοδικότητα σε ό,τι κάνουν. Τρεις δεκαετίες τώρα που εμείς χαζολογούσαμε με τον κομματισμό και την αναξιοκρατία και διαλύαμε τις αμυντικές μας βιομηχανίες, αυτοί δούλευαν σαν μυρμήγκια για να απογειώσουν τη δική τους πολεμική βιομηχανία - και σήμερα είναι παράδειγμα προς μίμηση σε όλο τον κόσμο. Την πολεμική βιομηχανία οι Τούρκοι δεν την έφτιαξαν για να την καμαρώνουν, ούτε για να κάνουν εξαγωγές όπλων και να βγάζουν χρήματα. Την έφτιαξαν για να απεξαρτηθούν από τους ξένους προμηθευτές όπλων, να φτιάχνουν όπλα που θα ανταποκρίνονται στις δικές τους προδιαγραφές και ανάγκες και όχι στις αμερικανικές, να μπορούν να τα εξελίσσουν διαρκώς, και να τα κατασκευάζουν σε όσες ποσότητες θέλουν χωρίς να χρειάζονται άδεια από κανέναν. Ο πόλεμος στην Ουκρανία έδειξε πόσο ζωτικής σημασίας είναι ο απρόσκοπτος εφοδιασμός με όπλα και πυρομαχικά αφού η διάρκεια που θα έχουν οι επιχειρήσεις είναι τελείως απρόβλεπτη.

Αν και όταν οι Τούρκοι αποφασίσουν να δράσουν στρατιωτικά εναντίον μας να είστε βέβαιοι ότι θα προσπαθήσουν να εξουδετερώσουν τα δικά μας «δυνατά χαρτιά». Δεν θα πάνε, για παράδειγμα, να εμπλακούν σε αερομαχίες με τους δικούς μας πιλότους που θα πετούν με F-16 Viper και Rafale εξοπλισμένα με πυραύλους Meteor και έχουν μονίμως πρωτιές στις ασκήσεις του ΝΑΤΟ όπου συμμετέχουν. Θα ήταν ηλίθιοι αν το έκαναν. Θα επιδιώξουν να βγάλουν εξαρχής από την εξίσωση τη δική μας επίφοβη πολεμική αεροπορία με ασύμμετρο τρόπο. Στις 25 Οκτωβρίου, στο άρθρο του κ. Στούπα «Οι πυραυλικές φούσκες του Ερντογάν», είχα γράψει πως τον βαλλιστικό πύραυλο Tayfun που αναπτύσσουν οι Τούρκοι «θα μπορούν να τον χρησιμοποιήσουν... και ως όπλο τακτικής χρήσης που μπορεί να προκαλέσει σοβαρότατα προβλήματα στις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις. Αν, για παράδειγμα, οι αεροπορικές βάσεις μας πληγούν από έναν καταιγισμό τέτοιων πυραύλων στο ξεκίνημα μιας ελληνοτουρκικής κρίσης, αυτομάτως θα αχρηστευθεί το ποιοτικό πλεονέκτημα της ανώτερης αεροπορίας που διαθέτουμε καθώς αυτή δεν θα μπορεί καν να πετάξει, πράγμα που σημαίνει ότι η κατώτερη τουρκική πολεμική αεροπορία θα αποκτήσει ανέξοδα την αεροπορική υπεροχή». Και έρχεται προχθές η τουρκική εφημερίδα «Milliyet» να περιγράψει αυτό ακριβώς το σενάριο: την προσβολή των αεροπορικών βάσεων της Ελλάδας με βαλλιστικούς πυραύλους ώστε να μην μπορούν να επιχειρήσουν καν τα αεροσκάφη μας, ή να μην έχουν πού να προσγειωθούν όταν θα επιστρέφουν από την αποστολή τους! Δεν χρειάζεται να έχει κανείς πέντε διδακτορικά για να καταλάβει τι σχεδιάζουν να κάνουν οι Τούρκοι με τα όπλα που αναπτύσσουν. Λίγη σοβαρότητα χρειάζεται και στοιχειώδης κοινός νους.

Stirlitz